Hij moest, had RenéVandereycken bij de Intertoto-verplaatsing naar het Portugese Leiria te kennen gegeven, niet vooraan maar achteraan in het vliegtuig zitten. Want niet de spelers moesten hem, maar hij moest zijn spelers kunnen controleren. Eén van de anekdotes is het die in Genk over de trainer worden verteld en waaruit blijkt hoe graag Vandereycken in zijn drang naar professionalisme de controle bewaart.
Even eigengereid volgt hij ook zijn eigen selectiepolitiek. “Ik ben ervan overtuigd”, verklaarde hij onlangs, “dat er buiten én binnen de club nog altijd mensen zijn die niet goed begrijpen dat ik DaanVaessen als rechtsback opgesteld heb.” BorisMarolt, onder Sef Vergoossen als beloftevolle rechtsachter bij Patro weggehaald, werd zo onder Vandereycken wegens een gebrek aan polyvalentie teruggeduwd. Twintig potentiële spelers, weet JosVaesen, kon Genk om diezelfde reden van zijn na scouting opgesteld verlanglijstje schrappen.
Is het de eigenzinnige houding van Vandereycken die de club er nu toe noopt een profiel uit te schrijven waaraan de trainer moet voldoen ? “Niet alleen”, zegt Vaesen. “Er kan gewoon vastgesteld worden dat er soms verschillen van opvatting zijn : bij Sef Vergoossen bijvoorbeeld was de flexibiliteit die René nu zo graag toepast helemaal niet aanwezig. Als je een trainer in dienst neemt en je zet vooraf niks op papier, kan het ondanks duidelijke afspraken op voorhand toch nog gebeuren dat je en cours de route een andere mening hebt over bepaalde dingen. Om dat te vermijden willen wij als club op voorhand kunnen zeggen : hier is een document, hiermee moet je je akkoord verklaren.”
Zo zal er meer jeugd moeten worden ingepast, maar dat Vandereycken dat te weinig zou doen, vindt Vaesen, “te vroeg om daarin al conclusies te trekken.” Wel was het jeugdvoorzitter JohanVanLierde die er op een debat aan de VUB over jeugdopleiding op wees dat het profiel van de hoofdtrainer in dit proces wezenlijk is. Van Lierde : “De optie is onder andere erin slagen als hoofdtrainer iemand te hebben die de sportieve visie van de club onderschrijft en verder mee uitbouwt. Als KRC er radicaal voor kiest de beste jongeren naar zich toe te halen, te investeren en zelf op te leiden, moet je een hoofdtrainer hebben die qua jeugd dezelfde lijn trekt, anders loop je het risico op een dood spoor te zitten. Waarmee ik overigens niet gezegd wil hebben dat de trainer nu niét constructief zou meewerken. Met René bestaat een open en goede communicatie op dit punt. Bovendien moet een hoofdtrainer steeds een kritisch klankbord blijven. Men moet ertoe komen dit profiel neer te schrijven, want dan kan je na verloop ook beter oordelen en beoordelen : hoe goed of hoe slecht hebben we het nu eigenlijk gedaan ? Zo ook is deze’afdwingbaarheid binnen de club’ een wezenlijk basiselement om een succesvol jeugdbeleid te kunnen voeren. Daarom is bij KRC de jeugd zowel in de sportieve commissie als in de raad van bestuur vertegenwoordigd en is er een doorgedreven en intense communicatie tussen de jeugdwerking en de sportief directeur. We gaan naar een Genk waar de jeugd een wezenlijk element zal vormen.” (RDG)
RDG
Er zal meer jeugd moeten worden ingepast.
