In Manchester, bij de wereldfinales van de Nike Premier Cup, maakten de minvijftienjarigen van FC Brussels kennis met de geplogenheden van topvoetbal. ‘We zijn nog een maatje te klein.’

Vorige week, terwijl geheel Engeland in de ban was van een mogelijke terroristische aanslag en er strenge veiligheidsmaatregelen werden genomen op de luchthavens, mochten de minvijftienjarigen van FC Brussels deelnemen aan de wereldfinales van de Nike Premier Cup. Een toernooi met internationale kleppers aan de aftrap, goed vergelijkbaar met het WK voor die leeftijdscategorie. De ploeg van coach Daniel Putterie had zijn deelnameticket eerder dit jaar afgedwongen in Tsjechië, nadat het team zich (na winst van de Belgische finale) in Praag van 12 tot 14 mei samen met Ferençvaros, FC Basel en Boavista bij de beste vier Europese ploegen had geschaard. In het verleden kwamen op dit evenement al de voetbalkwaliteiten bovendrijven van onder anderen Lionel Messi (Barcelona), Robinho (Real Madrid), Cesc Fábregas (Arsenal), Javier Alejandro Mascherano (Corinthians), Fernando Torres (Atlético Madrid) en José Antonio Reyes (Arsenal).

Manchester heeft, tien jaar na de IRA-bom van 15 juni 1996, de grauwheid van de industriestad van weleer afgeworpen. Textiel deed de stad vroeger floreren, katoen uit de Verenigde Staten bracht de grootste welvaart. De statige pakhuizen en fabrieken uit vroegere tijden kregen vandaag een nieuwe bestemming, als museum, loft of galerij, en dragen bij tot het frisse en trendy imago van de stad. Manchester staat vandaag synoniem voor mythische muziekgroepen (Oasis, The Smiths, Take That, Mick Hucknall van Simply Red), tennislegende Fred Perry, voetbal (United en stadsrivaal City), een bloeiende studentenpopulatie (ongeveer 58.000) en de favoriete bestemming voor homo’s als Gay Capital of the UK.

Dromen

De loting op Old Trafford, het stadion van Manchester dat wordt gepropageerd als the Theatre of Dreams, werd verricht in aanwezigheid van Wayne Rooney en Rio Fer-dinand. Zij gaven de aanwezige youngsters enkele belangrijke tips. “Hier kan je te weten komen wat professioneel voetbal allemaal inhoudt”, zo luidde het oordeel van Rooney. “Niet alleen door plezier te beleven aan het spel, maar door in contact te komen met verschillende speelstijlen ook je eigen zwakheden en sterktes leren ontdekken.” Ferdinand voegde eraan toe dat “het sowieso voor de meesten een unieke ervaring zou worden. Je hebt maar een paar duels de tijd om iedereen te overtuigen van je kwaliteiten.” Ook publiekslieveling Cristiano Ronaldo sprak over een uitzonderlijke kans. “Jullie willen waarschijnlijk allemaal profvoetballer worden. Dat is een goede instelling. Dit toernooi is een perfect platform om te bewijzen dat je nooit mag stoppen met dromen. Maar je moet wel alles zelf afdwingen.”

Levende legende SirBobby Charlton en Sir Alex Ferguson brachten FC Brussels onder in een poule met het Italiaanse Inter, het Mexicaanse Chivas Guadalajara, het Zuid-Afrikaanse Orlando Pirates FC en het Australische Bulleen Lions. Een te zware loting, zo bleek al snel. Een oppermachtig Inter en het atletisch sterke Orlando Pirates haalden het met 4-0, Bulleens Lion versloeg FC Brussels met 2-1. Het enige punt werd behaald tegen Chivas Guadalajara, na een scoreloos gelijkspel. Een bescheiden troost, als je weet dat de Mexicanen later met 2-1 de finale wonnen van Arsenal. “We zaten, achteraf bekeken, in een ongelofelijk zware groep”, opperde trainer Putterie. “Chivas wordt eerste, Inter derde en Orlando tiende. Dat zegt voor mij genoeg.” Na 0-1-winst tegen het Indiase Mohun Bagan verloor FC Brussels de strijd om de zeventiende plaats : het Argentijnse Club Atlético Lanús was met 1-0 te sterk.

Aandachtspunten

De ketting of the chain, zo luiden de aandachtspunten die op Carrington, het trainingscentrum van de jeugd en de eerste ploeg van Manchester United waar de wedstrijden plaatsvonden, constant worden aangehaald. Sir Alex Ferguson en de jeugdtrainers benadrukken volgende principes : Compact, Hard to beat, Attacking, In position en Never give up. David Beckham, Paul Scholes en huidig aanvoerder Gary Neville plukten in het verleden de vruchten van deze visie, maakten deel uit van een uitermate talentrijke generatie voetballers en draaien nog altijd mee in het moderne topvoetbal. Wie de omstandigheden bekijkt waarin de topvoetballers daar kunnen leven, werken en trainen, begrijpt al snel waarom de vereisten hoog liggen om te slagen. Putterie was onder de indruk. “Hier spreken we toch over een andere dimensie, hé”, vertelt hij. “Deze infrastructuur, met een aparte indoorhal met kunstgras en minstens tien perfect aangelegde grasvelden, daar kunnen we in België alleen maar van dromen. Zelfs Anderlecht kan hier niet aan tippen.”

Hij merkte echter ook dat zijn ploeg de concurrentie op het wereldvlak niet aankon. Ook al pleitte Putterie in eerste instantie verzachtende omstandigheden. “Wij waren een maatje te klein”, bekende hij eerlijk. “Dit was voor ons een trapje te hoog. Vergeet niet dat wij in volle voorbereiding zitten. Door de vakantie begonnen we te trainen op 24 juli. Tweemaal per dag. Maar dat volstaat niet om de opgelopen achterstand, vooral conditioneel en mentaal, in te halen. Ik hoorde dat de Brazilianen van São Paulo al vanaf 15 juni in afzondering vertoefden, aan een bijzonder streng professioneel regime. Zoiets kunnen wij nooit afdwingen. ( diepe zucht) Daarvoor zit het aan de basis, bij de overheid en met ons schoolsysteem, al fout.”

Putterie zag dat details voor het verschil zorgen. “Ik spreek liever over klemtonen”, stelt hij. “Mijn jongens waarschuwde ik vooraf uitgebreid. Ze moesten honderd procent in orde zijn. Sommigen dachten dat ze superieur waren, maar kwamen bedrogen uit : ze waren nerveus en begonnen te twijfelen aan zichzelf. We keken, leerden bij maar onthielden jammer genoeg het belangrijkste niet : hoe een duel op hoog niveau voorbereiden en spelen. Tegen Inter werd de minste aarzeling in de verdediging afgestraft. We misten efficiëntie voor doel en vooral lucidité, scherpte. Vooral de hoge snelheid van uitvoering bij sommige teams frappeerde me. Zowel inzake beweeglijkheid, balaanname, passing, de duels en onderlinge coaching. Het ontbrak mijn ploeg vaak aan wat overtuiging, in alle facetten. Mijn spelers waren individueel niet in orde, wat zijn weerslag had op ons collectieve spel. Naast de benen moet ook het hoofd mee willen. Het is een kwestie van maturiteit. Dat is mijn grootste ontgoocheling.”

Fierheid

De coach van FC Brussels is streng, maar beseft ook heel goed dat zijn team sterker uit dit avontuur zal komen. “Absoluut. We moeten fier zijn op het feit dat we tot de beste twintig ploegen van de wereld behoren. Dat is een eigenschap die wij als Belg soms wat missen”, verklaart Putterie. “Het was mijn bedoeling om bij de eerste tien te eindigen. Dat is niet gelukt. Het eindresultaat was niet even hoog als onze ambities en weerspiegelde niet onze mogelijkheden. Voor velen, ook voor mij, kwam een mooie droom uit. Hiervan proeven smaakt naar meer. We moeten optimaal van deze ervaring profiteren, alles sportief en extrasportief eens goed in kaart brengen. In België zijn we bij de minvijftienjarigen top. Maar er gaapt een groot gat met de Europese toplanden en op het wereldvlak. Ook de Rode Duivels en onze jeugdinternationals ondervonden dat al eerder. Het is aan ons om die mankementen zo snel mogelijk weg te werken. ( grijnst) Ook al zal dit veel energie en tijd vragen.”

FRéDéRIC VANHEULE

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content