In de lagere regionen van het voetbal bots je soms op verrassende verhalen. Deze week: voetbal in Sint-Martens Latem, de rijkste gemeente van Vlaanderen.
Sint-Martens Latem, op een late zaterdagnamiddag. Het is bijzonder druk op het eerste stukje van de N43, de gewestweg tussen Gent en Kortrijk. Pakweg twintig jaar geleden dokkerden we hier ook over de tweevaksbaan, die zijn reputatie van Chaussée d’amour toen nog alle eer aandeed. Het aantal bordelen, bars en danscafés was amper bij te houden, de neonlichten flikkerden onafgebroken. Maar dat was toen. De louche tenten hebben plaatsgemaakt voor winkelketens, meubelzaken en exclusieve garages, waar de nieuwste modellen van Maserati, Lamborghini, Porsche of Ferrari in de showrooms blinken.
Lang vervlogen ook is de tijd dat generaties schilders betoverd werden door de eenzame schoonheid van de uitgestrekte graslanden, meersen, kleine grachtjes en bochten van de Leie. Of, zoals ambtenaar op rust en inwoner Dirk Kinaupenne het ooit omschreef: ‘Leefden de Latemse schilders nu nog, ze zouden om het snelst weglopen.’
Het schildersdorp, ooit geborsteld door onder anderen Valerius De Saedeleer, de gebroeders Van de Woestijne, Constant Permeke en Albert Saverys, was een magneet voor gefortuneerde burgers en industriëlen. Het nieuwe landschap is een lappendeken met pronkerige kasteeltjes, oude statige landhuizen, hypermoderne bouwsels, zwembaden. De gemeente van 8500 inwoners voert al járen de lijst van rijkste gemeente van België aan: het netto belastbaar jaarinkomen bedraagt 27.679 euro, 10.000 euro meer dan het Belgische gemiddelde.
GROTE NAMEN
Langs de Latemweg ligt de Royal Latem Golf Club, 39 hectare groot en in 1909 door Albert Feyerick gesticht als Les Buttes Blanches, verscholen in het groen. Om de hoek schijnen de lichtmasten van de Hoge Heirweg, het voetbalstadion langs de gelijknamige baan, waar FC Latem – hekkensluiter in tweede provinciale – middenmoter Evergem Sport ontvangt. ‘Een match die Latem moet winnen’, zegt Reginald Morel, ex-speler en -trainer, die samen met zijn broer Gaetan betere tijden van de club (in 1955 opgericht) meemaakte. ‘Ik heb hier als gastje van zeventien jaar nog met Bert Cluytens, die met KV Mechelen in 1988 Europacup II won, in de eerste ploeg gespeeld.’
Reginald voetbalde onder anderen aan de zijde van Hervé Delesie, de pocketvoetballer van SV Waregem, een van de vele grote namen die hier ooit neerstreken. Jan Ruiter en Wim Reijers zaten in de dug-out, Aad de Mos ging als coach van Anderlecht voor de Europese wedstrijden steevast op afzondering naar de Auberge du Pêcheur en trainde op de Hoge Heirweg.
Op de twee kleine tribunes zit een tachtigtal supporters. Habitués, iedereen kent iedereen. Want, zegt Gaetan: ‘Latem is geen echte voetbalgemeente. Eind de jaren zeventig voetbalde de club twee seizoenen in vierde nationale en zat er soms 1500 man in de tribune, maar toen was dit nog een andere gemeente. Sinds de fusie (van 1977 met Deurle, nvdr) spoelden veel niet-Latemnaars aan. Als je aan 100 inwoners vraagt of Latem een voetbalploeg heeft, dan zal 60 procent het niet weten.’
Enkele jongetjes, in blauw-witte training, zwaaien enthousiast met krablotjes. ‘Vijf voor drie euro! Het zijn de laatste!’ Ook de bezoekende supporters, die al heel snel de 0-1 mogen vieren, grabbelen in de jaszak. Reginald: ‘De kinderen van Ruud Vormer en Renaat Philippaerts (fysiektrainer onder Michel Preud’homme, nvdr) spelen hier ook. Latem had altijd al goede jeugdploegen, maar op de een of andere manier stroomden er te weinig jongens naar de eerste ploeg door. Daar is de laatste twee jaar verandering in gekomen, wat de mindere resultaten voor een deel verklaart.’
Vorig seizoen streed de ploeg met Eendracht Aalter nog voor de titel in tweede provinciale, nu is het bikkelen om de degradatie te vermijden. ‘We hebben bewust de kaart van de eigen jeugd getrokken. Daarom hebben we twee maanden geleden Kurt Gauquier, die drie jaar bij KV Kortrijk heeft gewerkt, als hoofd van de jeugdopleiding aangesteld. Kurt zal tegelijk manager zijn én onze jeugdtrainers verder opleiden’, zegt ex-speler en voorzitter Wouter Hanssens, die in oktober 2014 zijn vader Luc – meer dan twintig jaar aan het roer – opvolgde. ‘Ik denk dat provinciale ploegen het voetbal anders moeten benaderen: meer aandacht voor de jeugd en minder vreemde spelers aantrekken.’
Tot en met vorig seizoen werd de club nog gesponsord door Optima, sinds augustus staat het logo van FL Studio op de truitjes, een computerprogramma dat dagelijks door duizenden bedroom producers én professionals – onder anderen Avicii, Afrojack en Martin Garrix – voor de productie van hun muziek wordt gebruikt. Hanssens: ‘We hebben goede sponsors, maar die zijn nodig om onze gezonde ambities te realiseren. En: met een hoofdterrein en een klein kunstgrasveld zijn we krap behuisd, zonder mogelijkheid om op deze site uit te breiden.’
Een pijnpunt. In de aanloop naar de laatste twee gemeenteraadsverkiezingen was een verhuis naar de Lijnstraat, waar in de buurt van het containerpark een nieuwe accommodatie zou worden gebouwd, nochtans een thema. ‘Die plannen zitten in de koelkast. Ik reken er niet meer op’, zegt de voorzitter.
EEN DAMESPLOEG
Rust, de verse soep wacht. Geen ouderwetse voetbalkantine, maar een clubhouse dat de gezelligheid van een loungebar oproept. Als er niet wordt gevoetbald, dan kan het clubhouse voor communies, recepties en andere feestjes worden afgehuurd. Hanssens: ‘Op vraag van de spelers voetballen we op zaterdagavond, maar we merken ook dat de inkomsten veel hoger liggen dan op een zondagnamiddag.’
De tweede helft is op gang gefloten. De jonge thuisploeg voetbalt enthousiast, maar het doelpunt valt aan de andere kant. 0-2, FC Latem staat voor het eerst afgezonderd op de laatste plaats, maar in het clubhouse is het aanschuiven.
Sinds dit seizoen brengt FC Latem ook een damesploeg in competitie (derde provinciale), waardoor ook op vrijdagavonden heel wat volk naar de Oude Heirweg afzakt. ’25 meisjes. Een voltreffer, in die mate dat we volgend jaar wellicht met een tweede ploeg starten’, zegt de voorzitter. ‘We willen een voetbalclub voor iedereen zijn.’
Niet vanzelfsprekend in een gemeente waar de tegenstelling tussen de middenklasse van Sint-Martens Latem en het kapitaal van Deurle zelfs op de parking van de voetbalclub te zien is. De onvermijdelijke Japanner staat er zij aan zij met sportwagens en SUV’s, in de volksmond smalend in Latemtractor herdoopt. Maar, benadrukt Gaetan: ‘Het stoot niet af, dat is het mooie van voetbal. Een paar jaar geleden was een vuilnisophaler uit Gent een van de betere spelers en die jongen werd hier op handen gedragen.’
Zijn broer vult aan. ‘In de paas- of krokusvakantie missen de jeugdploegen van alle clubs een aantal spelers die op vakantie zijn, maar hier is het nog gebeurd dat we bijna een volledige ploeg moesten missen en zelfs forfait moesten geven. Op vakantie naar Tenerife, Dubai… Als jeugdtrainer kon ik me daaraan storen, maar ook dat is Latem.’ (lacht)
Wie ideeën heeft voor een verrassend verhaal voor deze rubriek, mag de redactie e-mailen op sportmagazine@roularta.be.
DOOR CHRIS TETAERT – FOTO BELGAIMAGE
‘Als je aan 100 inwoners vraagt of Latem een voetbalploeg heeft, dan zal 60 procent het niet weten.’ – GAETAN MOREL
