Uit het niets vonden Slavisa Stojanovic en Lierse elkaar. De nieuwe coach moet een jonge, speelse groep in eerste klasse houden. Gemakkelijk wordt dat niet.

Dat ze een nieuwe trainer hadden, hebben de spelers van Lierse meteen geweten. Het vrije weekend dat ze hadden gekregen, werd prompt gereduceerd tot een vrije dag, en de vrije dag die ze tot nu per week hadden, zijn ze (althans voorlopig) kwijt. Kan niet anders als je in degradatiegevaar zit, liet de nieuwe trainer koudweg weten.

Donderdag landde Slavisa Stojanovic (44) in België. Hij pikte die avond meteen NAC-Lierse mee en zag zijn toekomstige team een pijnlijke 6-2-nederlaag lijden. Even vreesden ze bij Lierse dat de man na de confrontatie met wat hem wacht meteen het eerste vliegtuig terug zou nemen, maar tot eenieders opluchting bleef de Sloveen toch.

Op de vraag wat voor een trainer hij was, antwoordde Stojanovic gevat: “Een die hamert op discipline tijdens de wedstrijd.”

Hoe Stojanovic vanuit het niets op het Lisp belandde, is een opmerkelijk verhaal. Kan het echt dat sportief directeur Tomasz Radzinski vorige maandag zijn mailbox opende, daar zo’n 60 sollicitaties zag zitten en bij die ene meteen het gevoel had: dit is onze man?

Zo wordt het althans wél voorgesteld.

Radzinski kende de man niet. Zijn rechterhand, tevens die van eigenaar Maged Samy, Nader Shawky (nog steeds op de FIFA-lijst van in Egypte erkende spelersmakelaars, maar in Lier niet aanwezig in het cluborganigram) kende hem evenmin. Dejan Veljkovic,die de laatste jaren verantwoordelijk is voor zowat alle nieuwe spelers/trainers die uit Oost-Europa naar België komen, kende de naam en de reputatie van Stojanovic wel, maar ook hij speelde geen rol in de aanwerving. Sterke man Maged Samywist evenmin wie de Sloveen was. Samy zit al meer dan een jaar in Egypte en houdt zich, zoals hij een dik jaar geleden aan communicatiedirecteur Walter Grootaers beloofde, qua uitspraken en impact op het sportieve gedeisd. De laatste sportieve beslissing waar hij invloed op had, was de aanstelling van Stanley Menzo, een idee van Walter Grootaers, waar Radzinski bij zijn aanstelling mee akkoord kon gaan.

4-4-2

Feit is dat Radzinski het de afgelopen weken niet meer zag zitten in Menzo en drie weken geleden duidelijk maakte dat er uit de wedstrijden tegen Charleroi en Waasland-Beveren minstens vier op zes moest worden gehaald.

Het werd nul op zes.

Voor veel waarnemers is dit Lierse te jong, te onervaren en te zwak. In één ruk ontdeed de club zich van een pak ervaring en zette ze volop in op jong talent dat straks voor een meerwaarde verkocht moet worden. Dat de Qatari vorige maand al een bod van 3,5 miljoen euro overhadden voor de 19-jarige Ahmed El Messaoudi, die net 20 eersteklassewedstrijden op de teller heeft, is in die zin al veelzeggend. Maar als Lierse met zijn jong talent, vorige week door Ronny Van Geneugden nog misschien wel de best voetballende ploeg in België genoemd, naar tweede klasse zakt, zakt de financiële waarde van die jonge spelers evenredig.

Intussen moeten Radzinski en co de markt op zonder centen. Sinds twee en een half jaar worden geen transfersommen meer betaald en haalt Lierse alleen nog spelers die einde contract zijn. Omgekeerd mogen spelers op het Lisp nooit in die categorie belanden. Wie in het laatste jaar van zijn contract weigert bij te tekenen, wordt meedogenloos verwijderd. Het leverde AA Gent eerder dit jaar een prima en zogoed als gratis doelman op in de persoon van Matz Sels. Eerder haalde KV Mechelen op die manier achtereenvolgens Yoni Buysens, Seth De Witte en (afgelopen zomer) Glenn Claes weg.

Door de fans werd Menzo niet weg gewenst en buiten de sportieve leiding stemde zijn vertrek weinig mensen bij Lierse gelukkig. Menzo toonde zich ook een trainer die meedenkt met het bestuur. Toen hem na de thuisnederlaag tegen Charleroi – toen zijn lot al aan een zijden draadje hing – gevraagd werd of hij toch geen versterking nodig had, schudde hij glimlachend het hoofd. “Je kent als trainer het project van deze club: jonge spelers proberen beter te maken. Daar moet je dan ook niet over zeuren als dat proces met vallen en opstaan gebeurt.”

Het eerste wat zal veranderen, is het tactische systeem. Radzinski had het al langer gehad met de 4-3-3 van Menzo, waarbij maar één diepe spits gebruikt werd, terwijl Lierse er drie heeft (Keita, Apostollos Vellios en Dorge Kouemaha, die nog niet inzetbaar was maar stilaan weer fit geraakt). Toen Slavisa Stojanovic vrijdag aangaf dat hij bij voorkeur met een 4-4-2 speelde, zag je Radzinski licht instemmend knikken.

Motivatietrainer

Stojanovic mag dan een volslagen onbekende geweest zijn op het moment waarop zijn cv op Lierse belandde, omgekeerd kende hij zijn nieuwe club evenmin, gaf hij toe. Vrijdag maakte de nieuwe coach al duidelijk dat vooral de voetbalreputatie van België hem naar hier haalde.

In Oost-Europa wordt de man hoog ingeschat. “Het is een vakman”, zegt Mladen Rudonja,ex-STVV en voormalig Sloveens internationaal over zijn vriend. “Hij is jong trainer geworden en heeft naam gemaakt toen hij van het bescheiden Domzale in Slovenië een vaste waarde in de hoogste klasse maakte. Domzale heeft alles aan hem te danken: twee landstitels, een Europese campagne. Het is een man die zijn doelen bereikt, die houdt van aanvallend voetbal maar zekerheid kan en durft in te passen wanneer het nodig is. Hij heeft alles, het is een topcoach. Hij kon naar China, maar wilde zich eerst elders in Europa bewijzen. Het Belgisch voetbal wordt gevolgd door de topclubs uit de grote voetballanden. Dat weet hij.”

Ook bij Rode Ster Belgrado deed hij het goed, zegt Zoran Stojadinovic van de Sportski Zjurnal uit Belgrado. “En dat terwijl het Servische voetbal diepe financiële noden kent. Partizan, de best geleide club in Servië, heeft zijn spelers al maanden niet meer betaald. Rode Ster heeft 50 miljoen schulden. Ondanks die handicap heeft Stojanovic na zeven jaar nog eens de titel gewonnen, waarbij hij maar één wedstrijd verloor. Hij werkt hard en is een motivatietrainer. Zonder de nieuwe directie, die haar eigen sportieve mensen meebracht, was hij ongetwijfeld gebleven.”

Een kleine uitschuiver maakte Stojanovic wél bij zijn voorstelling. Gevraagd welke talen hij spreekt en welke hij gaat leren, merkte hij op: “Ik moet hier natuurlijk wel Frans leren, dat weet ik ook.”

DOOR GEERT FOUTRÉ EN PIERRE BILIC – BEELDEN BELGAIMAGE

“Het is een topcoach.” Mladen Rudonja