De afgelopen weken waren er heel wat bewegingen te noteren op de transfermarkt. Achtergronden bij de meest in het oog springende transfers.

CHRISTIAN BENTEKE BRENDANS DARLING

We wisten al dat Marc Wilmots graag de loftrompet steekt over Christian Benteke, maar de bondscoach moet op dat vlak toch onderdoen voor Brendan Rodgers. Sinds de komst van de Rode Duivel naar Liverpool is de Noord-Ierse coach een en al lof: ‘Hij is een fysiek monster met een ongelooflijke balbehandeling… Hij geeft een nieuwe dimensie aan de club… Ik heb nog nooit een spits zoals hij gehad.’ Dat Benteke vandaag bij Liverpool zit en niet bij AC Milan of Chelsea (die de sukkelende Radamel Falcao binnengehaald hebben), is vooral te danken aan het gesprek met een trainer die erg gecharmeerd was van de Belg. Nochtans was de druk op Rodgers groot nadat hij met Mario Balotelli en Rickie Lambert compleet de mist inging. De Engelse pers en analisten van alle slag hebben uiteraard gesmuld van de recordtransfer (46,5 miljoen euro, de afkoopsom in zijn contract), die in eerste instantie de vergelijking opriep met Andy Carroll, een gigantische flop. Maar Rodgers heeft nooit getwijfeld en werd in zijn keuze gesteund door een ex-scout van Aston Villa, die vandaag voor Liverpool werkt en die destijds Benteke bij KRC Genk losweekte.

Een jaar geleden al, toen Benteke net voor het WK zijn achillespees afgescheurd had, had het bestuur van The Reds in Istanbul een onderhoud met Kismet Eris, de makelaar van de spits. Toen zochten ze een opvolger voor Luis Suárez. Deze keer aarzelde Rodgers niet om zijn vakantie in Marbella wat in te korten om de speler over de streep te trekken. De zoveelste poging (er waren al contacten aan het einde van het eerste seizoen) was de goeie ondanks de min of meer vage interesse van clubs zoals AS Roma, Valencia, Sevilla en Atlético Madrid, die afgeschrikt werden door de afkoopsom. Alleen Chelsea en AC Milan lagen echt in balans met Liverpool, maar Brendan heeft het verschil gemaakt.

KEVIN DE BRUYNE DUIVELSE SOAP

Hét feuilleton van de afgelopen transferzomer. Nochtans dachten we tien dagen geleden dat de naam van de nieuwe ploeg al bekend was. En dat dacht de entourage van de speler ook, maar naarmate de tijd vorderde, werd alles steeds onduidelijker. Manchester City heeft Kevin De Bruyne nooit opgegeven. Het bestuur van de Citizens was bereid om 70 miljoen euro uit te geven en de Rode Duivel een vorstelijk contract van vijf jaar aan te bieden, maar Wolfsburg zwichtte niet voor de avances. Het is moeilijk om een klare kijk te krijgen op een transferdossier dat lange tijd in kannen en kruiken leek omdat het geboden bedrag zo kolossaal was.

Toen we vorige week donderdag een eerste keer De Bruynes makelaar Patrick De Koster contacteerden, gaf die toe dat het aanslepen van de onderhandelingen begint te wegen. City is nog altijd weg van de roodharige Belg. Niet dat ze hem een privéjet stuurden om de match tegen Chelsea bij te wonen – zoals her en der in de pers viel te lezen – maar omdat het bestuur van de Mancunians, Txiki Begiristain op kop, van De Bruyne de spelmaker wilde maken. De ex-speler van Barça, vandaag sportief directeur bij Man City, is al enkele maanden met het dossier bezig. De eerste contacten dateren van maart.

Verrassender daarentegen is dat de piste PSG opeens weer open kwam te liggen. Die piste leek afgesloten sinds de Parijzenaars Angel di María hadden aangetrokken voor 63 miljoen euro. Vorige donderdag echter had het er alle schijn van dat de Franse club in poleposition lag om de deal te sluiten. Maar toen gooide Real Madrid zich zelfs in de strijd, via twee makelaars die dicht bij Los Merengues staan… Ook Bayern München heeft zich opnieuw gemeld. Afgelopen zondag wist De Koster, die een weekendje in familiale kring doorgebracht had, ook nog niet wat het ging worden. Bij het ter perse gaan van dit blad lag Manchester City in ieder geval nog in poleposition.

TOM DE SUTTER IEDEREEN BLIJ

Vandaag/woensdag neemt Tom De Sutter afscheid van Club Brugge met een ‘galamatch’ tegen Manchester United. Opvallend, want Club laat zijn schutter vertrekken terwijl het net een probleem heeft in de afwerking. Diaby heeft alle moeite om de weg naar doel te vinden, terwijl Izquierdo, in de competitie de beste schutter vorig seizoen, nog in de lappenmand ligt en Oulare worstelt met de eisen van de topsport. Was er misschien wat gebroken tussen de Club en de 30-jarige schutter die blauw-zwart met een fantastische goal mee op weg zette naar bekerwinst, maar de voorbije twee seizoenen toch eerder net niet de verwachtingen inloste en intern af en toe van mening verschilde met zijn sportieve bazen?

‘Helemaal niet’, ontkent zijn makelaar Didier Frenay. ‘Welke speler heeft er al eens geen meningsverschil met zijn sportieve baas? Maar dat was geen aanleiding voor Tom om te vertrekken naar Bursaspor. Ten andere: het was op vraag van Michel Preud’homme zelf dat Tom na het afronden van zijn transfer nog bleef voor de wedstrijden tegen Kortrijk, Zulte Waregem en Manchester United. Daarin heeft hij niet zo veel gespeeld, dat klopt. Maar tegen Kortrijk heeft hij toch nog mee de zege afgedwongen en ik hoop dat Tom tegen Manchester United zorgt voor de 2-0. Dat zou een fantastisch afscheid zijn.’

De Sutter, 30 en in 87 wedstrijden voor Club goed voor 31 goals en 10 assists, vertrok op eigen vraag, zegt Frenay. ‘We kennen mekaar al jaren, we hebben een speciale band. Toen hij zijn padelclub opende, hebben we eens lang gepraat. Hoe zag hij zijn toekomst? Het was nu vertrekken, nu zijn zoontje nog jong is, of nooit meer. Hij wilde het graag eens wagen, na een Belgische carrière. Uiteindelijk bleek Bursaspor de enige concrete optie. Een ploeg ook die wilde wachten en instemde met de vraag van Club om hem nog tot na de kwalificaties voor de CL te houden. Op die manier won iedereen: Bursaspor heeft een goeie spits, Club Brugge deed financieel nog een mooie zaak en Tom ook.’

SÉBASTIEN DEWAEST GOED BETAALDE PARA

Op 9 augustus ’s avonds vernam Sébastien Dewaest dat Genk hem wilde om de naar Anderlecht vertrokken Kara Mbodj te vervangen. Op maandagmiddag tekende hij zijn contract bij de Limburgers. Peter Maes wilde hem al bij Lokeren, dus is het logisch dat hij nu toehapt. Ook logisch is het dat alles snel afgehandeld werd, aangezien Mogi Bayat zijn makelaar is. Die sloot de deal met Kara en het lijdt geen twijfel dat hij daarop meteen Dewaest aan Genk voorstelde. Charleroi vangt voor hem 2,5 miljoen.

Naar eigen zeggen verdient hij nu vier tot vijf keer meer dan de lonen van zijn vader en moeder opgeteld. ‘Ik doe geen zotte dingen, maar ik gun me af en toe wel eens iets. Ik heb bijvoorbeeld schoenen van 900 euro gekocht. Toen ik dat aan mijn ma vertelde, begon ze bijna te huilen. Ze zei me: ‘Weet jij wel wat ik met 900 euro zou kunnen doen?’ Dat deed pijn.’

Zijn moeder is Nederlandstalig, ze komt uit een familie die in Komen woonde, niet ver van Rijsel, Moeskroen en Kortrijk. Maar Dewaest spreekt zelf geen gebenedijd woord Nederlands. ‘We spraken thuis uitsluitend Frans. Mijn moeder neemt zich dat nu kwalijk en ik vind het zelf ook jammer. Ik ga heel binnenkort les volgen. Als de club dat niet aanbiedt, ga ik er zelf wel voor zorgen.’ Net zoals hij bij Charleroi voor zijn gespierde lijf zorgde. ‘Ik werkte twee of drie keer per week samen met mijn eigen fysiektrainer, een gast uit Noord-Frankrijk.’ Dan stonden op het programma: stretchen, spieren kweken en TRX of Total Resistance Exercise, een veeleisende discipline die werd uitgevonden door Amerikaanse para’s bij het begin van de jaren 2000, waarbij getraind wordt met riemen die op alle spieren inwerken.

Nog meer lichaamscultuur: Sébastien Dewaest is te zien in een reclamefilmpje voor het merk van recuperatieproducten van Fabien Debecq, de voorzitter van Charleroi. ‘Die clip werd al vertoond op meetings in New York, Londen, India… Ik ben de enige voetballer die gesponsord wordt door QNT, de andere atleten zijn bodybuilders of vechtsporters.’

YANNICK FERREIRA CARRASCO EINDELIJK THUIS

Acuerdo de traspaso. ¡Yannick Carrasco es rojiblanco! Bienvenido Carrasco! Het twitterbericht waarmee Atlético Madrid op 10 juli de komst van Yannick Ferreira Carrasco officialiseerde, werd maar liefst 3100 keer geretweet. De helft minder dan de 6400 retweets van zijn ploegmaat Jackson Martínez enkele dagen later, maar toch ging de transfer van YFC niet onopgemerkt voorbij in Spanje.

Atlético speelde heel kort op de bal en legde finaal met de glimlach twintig miljoen euro op tafel voor de drievoudige Rode Duivel. De Spanjaarden hadden immers in de gaten gekregen dat Juventus en Tottenham al weken op de loer lagen. In Turijn was Ferreira Carrasco geen topprioriteit. Op White Hart Lane was de ex-Genkenaar wel meer dan welkom. Maar wilde onze landgenoot de zonovergoten Côte d’Azur wel inruilen voor de Londense smog? Niet zeker. Mama Carmen Carrasco zag haar zoon liever in haar geboorteland Spanje voetballen. Madrid ligt maar op vijfhonderd kilometers van Sevilla, waar de wortels van Carmen liggen. Alle puzzelstukken vielen in elkaar toen Atléticovoorzitter Enrique Cerezo, een vermaarde Spaanse filmproducent, zelf het nummer van Ferreira Carrasco intikte om de 21-jarige vleugelaanvaller te overtuigen. De boodschap van Cerezo was ondubbelzinnig: trainer Diego Simeone rekent op jou als vervanger van de naar Barcelona vertrokken Arda Turan. Makelaar Christophe Henrotay, een persoonlijke vriend van Cerezo, deed de rest. Tussen club en speler was de deal snel beklonken. De overgang van Ferreira Carrasco naar Los Colchoneros draaide niet uit op het zoveelste zomerfeuilleton waar de hoofdrolspelers elkaar niets gunnen. Het was eerder een kortspeelfilm. ‘Yannick is niet het type dat zes maanden nodig heeft om de knoop door te hakken’, klinkt het in zijn entourage.

Toen ook Monaco het licht op groen had gezet, nam de in Elsene geboren winger ijlings het vliegtuig naar Madrid. Terwijl Yannick goede maatjes werd met Fernando Torres, reisde Carmen Carrasco naar Monaco af om de verhuis te regelen en alle praktische zaken af te handelen.

ANTHONY KNOCKAERT AMBIANCE OP SCLESSIN

Dit is het voorbeeld van een transfer waarbij men niet over één nacht ijs is gegaan. Standard had al een hele tijd interesse in Anthony Knockaert, al tijdens de reguliere competitie. Op dat moment stelde Leicester hem een contractverlenging voor en was er belangstelling uit de Engelse tweede klasse en ook uit Frankrijk, maar hij wilde niet terug naar zijn land van herkomst. Standard nodigde hem uit om een wedstrijd bij te wonen en hij kwam onder de indruk van de sfeer. Hij sprak met Adrien Trebel, die hij kende van bij de Franse nationale elftallen, en die vertelde hem niets dan goeds. ‘Logisch dat er veel belangstelling voor hem was, want hij was een vrije speler’, zegt Axel Lawarée. De transfer werd geregeld door twee Franse makelaars die voor een grote Engelse firma werken.

En hoe staat het nu? De vleugelspeler is een ambiancemaker. ‘Hij is altijd in voor een grapje, ook al is de ploeg volop geconcentreerd voor een wedstrijd’, zegt teammanager Piero Rossi. ‘Soms moet je hem intomen. Het is een brok energie, hij kan niet stilzitten.’ Knockaert trekt vooral op met Julien de Sart en Jonathan Legear en schiet ook goed op met de teammanager, die hij voor elke match een kus op de bol geeft waarbij hij zegt: ‘Jij bent mijn maat!’ Het is een ritueel geworden. Zo is er nog een ander: voor elke match belt hij zijn vrouw via Facetime. Zij richt dan de camera op hun baby van enkele maanden oud en hij babbelt dan een kwartiertje met de kleine alsof die hem begrijpt en iets terugzegt: ‘Papa gaat een wedstrijd spelen, ik weet dat je voor papa supportert.’ Nog een anekdote: hij heeft een huis in de regio rond Rijsel, maar hij woont nu op een kwartiertje van de Académie van Standard. Zijn vrouw blijft soms in Rijsel en Knockaert vindt dat niet plezant omdat hij niet graag alleen slaapt, dat maakt hem onrustig. In dat geval gaat hij vaak bij een of andere kameraad slapen.

GEOFFREY MUJANGI BIA VANDEN BORRE LIGHT

Geoffrey Mujangi Bia is eigenlijk een lightversie van Anthony Vanden Borre. De speler die vorig seizoen voor Standard het vaakst beslissend was, rebelleert al enkele weken. Dat hij in dit blad uithaalde naar Standard (‘Iedereen praat er achter elkaars rug. Zelfs de bestuursleden onder elkaar. Hoe wil je vooruitgaan in zo’n context?’), heeft hem niet bepaald geholpen.

Veertien dagen geleden leek het erop dat Mujangi Bia voorgoed vertrokken was op Sclessin. Zijn makelaar Fouad Ben Kouider leek tot een akkoord te zijn gekomen met Bursaspor. Er was al een voorcontract getekend en de Turkse club was bereid om 1,8 miljoen plus een percentage bij doorverkoop neer te tellen. Maar terwijl de makelaar in het Sheratonhotel van Zaventem samenzat om de laatste details te regelen met het Turkse bestuur, is de zaak gekanteld. De reden daarvoor waren bepaalde details in het contract, aldus de makelaar. Het bestuur van Standard probeerde nog een andere makelaar (niet Didier Frenay, die zich bezighield met de transfer van Tom De Sutter naar Bursaspor) in te schakelen om de transfer af te ronden, maar tevergeefs. Het was een droomtransfer geweest voor Mujangi Bia, die in Turkije bijna 900.000 euro per jaar zou gaan verdienen, plus 300.000 euro aan bonussen.

Voor Mujangi Bia geldt hetzelfde als voor Vanden Borre: zijn imago is beschadigd in het buitenland. Dat verklaart waarom de clubs niet in de rij staan om de 23-jarige speler in te lijven. De naam van Saint-Etienne viel, net als die van West Bromwich en Trabzonspor, maar dat blijven geruchten. Ook voorlopig bij Standard blijven is niet uitgesloten. GMB lijkt bereid om meer verantwoordelijkheid op zich te nemen, zoals de titel van viceaanvoerder.

Christian Brüls, die verondersteld werd hem te vervangen, bevond zich sinds januari zelf in het oog van een storm toen Roland Duchâtelet onderhandelingen begon met zijn makelaar Kismet Eris. Ook Brüls wordt afgeschilderd als een lastige jongen met een eigen willetje, ook al vielen er in Frankrijk geen klachten te noteren over zijn gedrag.

ANTHONY VANDEN BORRE IN OPSTIJGMODUS

De uitlatingen van Anthony Vanden Borre vorige donderdag sloegen in als een bom. Oké, de Brusselaar is niet aan zijn proefstuk toe, maar dit keer wilde hij eens flink zijn waarheid zeggen en op die manier een einde stellen aan de relatie met zijn eerste en grootste liefde. Vanden Borre was al op de breuk voorbereid, maar de verwijzing naar de B-kern door Besnik Hasi versnelde de zaken.

Dat hij nu weg zou willen, is in ieder geval geen nieuws. Een maand geleden tekende VDB een exclusief contract met de Franse makelaar Meïssa N’Diaye, die ook de belangen behartigt van Michy Batshuayi en William Vainqueur. Het doel: een vertrek naar het buitenland bespoedigen. Zijn nieuwe makelaar bevestigt dat hij niet op de hoogte was van de uithaal naar trainer en ploegmaats in de pers. Hij geeft toe dat het hem geen goede dienst bewijst. ‘Maar hij stond erop. Hij was het zat dat hij steeds werd aangevallen en hij wilde zijn versie van de feiten geven.’ Een transfer wordt er niet gemakkelijker door, want zijn imago van enfant terrible wordt weer versterkt. In het buitenland sleept hij dat imago al mee sinds zijn Italiaanse periode, toen hij mislukte bij Fiorentina en Genoa. In andere landen is dat minder uitgesproken, al mag het duidelijk zijn dat het ook daar niet eenvoudig wordt.

Sinds enkele weken was zijn nieuwe makelaar in de weer om een oplossing te vinden waarin beide partijen zich konden vinden, maar een concreet voorstel heeft het bureau van Herman Van Holsbeeck vooralsnog niet bereikt. Bij het begin van de zomer werden er contacten aangeknoopt met Olympique Marseille, dan nog gecoacht door Marcelo Bielsa. Ook Saint-Etienne en Bordeaux waren in beeld, maar die clubs toonden zich weinig doortastend. Besiktas polste ook en hij werd aangeboden bij Villarreal en Sporting CP.

Zijn ambitie is om een club te vinden die hem in staat stelt om een ticket te bemachtigen voor het EK 2016 (al lijkt dat momenteel utopisch) en dus geen exotische bestemming. Maar een transfer naar de Premier League bijvoorbeeld lijkt onwaarschijnlijk, ook al is men daar tuk op Belgen. In de zomer van 2014 wilde VDB surfen op de golven van zijn indrukwekkende comeback om een transfer naar Olympique Marseille of Engeland te bekomen, maar zijn blessure op het WK heeft de plannen gewijzigd. In januari van dit jaar had de rechtsback zijn toenmalige makelaar gemobiliseerd om hem een nieuw avontuur in het buitenland te bezorgen. Ook op dat vlak is er niets concreets. Tijdens de play-offs zijn scouts van Everton en Aston Villa hem wel komen bekijken, maar waren ze blijkbaar niet onder de indruk.

DOOR THOMAS BRICMONT, PIERRE DANVOYE, ALAIN ELIASY & PETER T’KINT – FOTO’S BELGAIMAGE

‘Ik hoop dat De Sutter tegen Manchester United zorgt voor de 2-0. Dat zou een fantastisch afscheid zijn.’ DIDIER FRENAY

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content