Tot in september volgen we wekelijks een club uit lagere afdelingen die via de beker hoopt op een topaffiche. Deze week: Beerschot Wilrijk, dat als écht doel dit seizoen de promotie naar 1B heeft.

Zondagnamiddag op het Kiel. Een week na Samuel Eto’o komt nu SC Châtelet op bezoek, een klein verschil… In die galamatch bleef de Kameroense ster, in afwachting van een transfer naar Besiktas, evenwel op de bank. Beerschot Wilrijk behaalde een knap gelijkspel tegen Antalyaspor (1-1). Vandaag doen de Mannekens hun intrede in de beker van België tegen SC Châtelet, een van de drie ploegen uit Charleroi die in de tweede klasse amateurs zitten.

Niet al te veel volk op het Kiel – verlengd weekend – maar met 3000 toeschouwers is de opkomst nog behoorlijk. ‘Beerschot noar den Heizel‘, wordt gezongen, de toon is van bij de aftrap gezet. Opvallend: in de veertiende minuut is er een eerbetoon aan Tim Nicot, de linksachter die in mei 2015 een hartstilstand kreeg tijdens de wedstrijd tegen Hemiksem.

Tegen een stugge tegenstander valt de beslissing kort voor en na de rust. Mo Messoudi opent de score, die kort na de pauze wordt verdubbeld. Die stand verandert uiteindelijk niet meer, ondanks nog een paar mooie mogelijkheden in de loop van de tweede helft. De spelers van de bezoekers gaan onder applaus van de thuisploeg het veld af. Volgende bekeropdracht op weg naar de Heizel: zaterdag om 20 uur. Dan komt Hamme op bezoek.

COMPETITIEHERVORMING

Beerschot, dat betekent: eeuwig herbeginnen. Beerschot AC, Beerschot VAV, GBA, Germinal Beerschot en nu KFCO Beerschot Wilrijk. Na elk bankroet verrees de club uit haar as dankzij een fusie. De kleur paars is altijd dominant gebleven. Na de versmelting met Germinal Ekeren werd er een toets geel en rood toegevoegd aan het shirt, maar in de loop der jaren vervaagde die weer. Sinds de fusie met Wilrijk zijn de thuiskleuren paars-wit, maar de kleuren op verplaatsing geel-blauw, uit respect voor de club die de reddingsboei gooide.

In 2013 verbond Beerschot zijn lot aan Wilrijk, een eersteprovincialer. Dat was dus het niveau waarop het nieuwe avontuur begon. Sommige clubs in de eerste provinciale Antwerpen moesten zelfs aan een grotere buur, zoals Schriek aan KSK Heist of Mariekerke aan KSV Bornem, vragen om daar de bezoekers met hun talloze fans te mogen ontvangen. Beerschot Wilrijk pakte zonder moeite de titel.

Ook in Bevordering het jaar nadien eindigden de Ratten op de eerste plaats. Voor de beslissende wedstrijd tegen runner-up Esperanza Pelt zakten 8000 toeschouwers naar het Kiel af. Ondanks de woelige tijden is het enthousiasme nooit verdwenen.

Beerschot Wilrijk eindigde ook vorig seizoen weer bovenaan, na een lange nek-aan-nekrace met Oosterzonen. Jammer genoeg vond er ondertussen een competitiehervorming plaats en konden de Antwerpenaren niet naar tweede klasse ofte 1B. Het werd dus een ‘promotie’ naar de eerste klasse amateurs.

ERVARING

Ook voor trainer Marc Brys is het herbeginnen. Hij coachte eerder al twee keer Germinal Beerschot, van 2003 tot 2005 en van 2006 tot 2007. Na een avontuur in Saudi-Arabië keerde hij terug naar zijn heimat. ‘De club is fel veranderd, dat mag duidelijk zijn. Maar ik heb destijds zowel bij Beerschot als bij Wilrijk gevoetbald, dus ik ken beide partijen. Wat er nog overschiet van Wilrijk? Toch nog een aantal bestuurslui. En de kleuren van de uittenues.’

Brys is teruggekeerd met één doel: Beerschot Wilrijk naar 1B brengen. ‘Of althans bij de eerste vier eindigen om zo de play-offs te kunnen spelen. Daarnaast is het behalen van een licentie natuurlijk erg belangrijk!’

De club behield sommige anciens, zoals Hernán Losada, Davy De Beule, Kenny Thompson en Björn Ruytinx (de laatste twee zijn momenteel geblesseerd) en realiseerde een pak transfers. ‘We proberen spelers aan te trekken die passen in de reeks waarin we spelen. Elk jaar moesten we bij de aanwerving dus iets hoger mikken. Maar het komt voor dat spelers een aanbod weigeren omdat ze niet in de eerste nationale van de amateurs willen voetballen. Dit jaar hebben we ons gericht op spelers van 19 tot 24 jaar, want ervaring hadden we al in voorraad. Ik denk dat we nu een goeie mix bezitten tussen ervaring en jeugd. Ik stel vast dat het van jaar tot jaar moeilijker wordt voor Beerschot Wilrijk om kampioen te spelen. We zijn dan ook drie jaar na elkaar opgeklommen in de hiërarchie. De tegenstanders beschouwen ons als favoriet en wachten ons dus met het mes tussen de tanden op. Ik ben vooral beducht voor Deinze.’

TRANSFERS

De eerste transfer was Alexander Maes (24), een polyvalente speler van Cappellen. Verdediger Jan Van den Bergh kwam van KSK Heist. Bij Union Berlin werd een centrale verdediger gehaald: Denis Prychynenko (24), wiens Oekraïense vader Sergei voor CSKA en Lokomotiv Moskou speelde. De jonge Duitser had nog niet veel geluk bij zijn vorige clubs, want vier van de vijf kregen ernstige financiële moeilijkheden: het Schotse Heart of Midlothian, het Oekraïense Sebastopol, het Bulgaarse CSKA Sofia en… White Star Bruxelles. Hopelijk dat ook Beerschot Wilrijk niet…

Uit Nederland kwamen nog twee ervaren jongens: rechterflankspeler Marlon Pereira Freire van Cambuur en Arjan Swinkels van Roda. Swinkels speelde van 2012 tot 2015 voor Lierse. Vooraan staat Ernest Nfor, die in het verleden voor AA Gent, KV Mechelen en Zulte Waregem speelde en de voorbije drie seizoen in Azerbeidzjan en Saudi-Arabië doorbracht. ‘Blij dat ik weer in België ben’, glimlacht hij.

Voor in de spits haalde Beerschot Wilrijk de jonge Togolees Fessou Placca van Oosterzonen. Hij is amper 21 maar plaatste Beerschot Wilrijk vorig seizoen voor problemen, want hij was de topschutter van de grote concurrent voor de titel. Vandaag maakt hij de 2-0 tegen Châtelet.

En dan is er ten slotte de jonge centrale verdediger Dylan Ragolle (22), belofte bij Kortrijk en nadien weggedeemsterd bij Roeselare. ‘Ik ging een niveau lager spelen in de hoop mijn carrière opnieuw te lanceren, maar het liep niet te best op Schiervelde. Ik zet nu nog een stap lager, maar hier is wel een project: Beerschot Wilrijk wil promoveren naar 1B en vervolgens naar 1A.’

De club traint twee keer per dag, zoals profs.

HAZARD

Voor SC Châtelet was de verplaatsing vooral een kwestie van prestige. ‘We wilden Zele uitschakelen in de beker om op het Kiel te mogen spelen’, zegt Quentin Vanderbecq. ‘Wij zijn tevreden. Beerschot blijft toch een mythische club.’

Vanderbecq is een neef van de broers Hazard, zijn vader is de broer van hun moeder. Zelf wil hij zo hoog mogelijk mikken: ‘Ik heb net gedaan met studeren, Lichamelijke Opvoeding. Ik ga nu een jaar alles op het voetbal zetten en dan zie ik wel waar ik uitkom.’

DOOR DANIEL DEVOS – FOTO’S BELGAIMAGE

‘Het komt voor dat spelers een aanbod weigeren omdat ze niet in de eerste klasse amateurs willen voetballen.’ – MARC BRYS

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content