EEUWIGE AMATEURS

De voorronde van het WK 2018 is pas begonnen en de Rode Duivels mogen al beginnen uit te kijken naar een oefencomplex en hotel in Rusland. Nog maar eens bleek dat niets zo belangrijk is bij een EK- of WK-campagne als de loting. Een groep met reekshoofd Spanje en Italië is heel andere koek dan een poule met Bosnië-Herzegovina als belangrijkste opponent.

De Rode Duivels deden het prima tegen de Bosniërs, maar de ploeg van bondscoach Mehmed Bazdarevic stelde stevig teleur en maakte vooral duidelijk waarom ze op Euro 2016 ontbrak. Roberto Martínez krijgt daardoor bijna twee jaar de tijd om in alle rust uit te zoeken hoe hij Eden Hazard en Kevin De Bruyne samen kan laten functioneren.

Het is zowel goed als slecht nieuws voor de voetbalbond. Er zal immers flink wat geld voor winstpremies moeten worden voorzien en het is onzeker of het Koning Boudewijnstadion vol zal lopen voor voorspelbare duels tegen weinig aansprekende tegenstanders als Griekenland, Cyprus, Estland en Gibraltar.

Vooral omdat de voorbije week gebleken is dat de mediabelangstelling tanende is. Dat heeft voor een flink deel te maken met de werkwijze van de nieuwe bondscoach. In de aanloop naar Bosnië, op papier de meest cruciale partij van deze campagne, werd de pers constant op een verkeerd been gezet en zelfs de meest elementaire informatie achtergehouden.

Dat Thorgan Hazard met een blessure tobde en maandag en dinsdag niet meetrainde, bleek pas woensdagmorgen toen de eerste vijftien minuten van de training open waren. Dat Radja Nainggolan niet naar België was afgezakt, werd nooit gecommuniceerd en op de matchdag vond niemand het nodig te melden dat Nicolas Lombaerts – wiens naam niet op het scheidsrechtersblad was ingevuld – niet op de tribune zat maar in de kraamkliniek vertoefde.

Roberto Martínez is een product van het Engelse voetbal, waar alle trainingen gesloten en de perscontacten minimaal zijn. Een media-aanpak die haaks staat op de Belgische voetbalcultuur van openheid en kranten met ruime sportkaternen. De Engelse werkwijze is het resultaat van de paparazzistijl van de tabloids en het kan niet de bedoeling zijn dit ook bij ons in de hand te werken.

Een trainer moet zich aanpassen aan de club waarvoor hij gaat werken en dat geldt ook voor een bondscoach. Alleen is het onduidelijk wie dat Martínez diets gaat maken. De voetbalbond slaagde er immers in om zijn communicatiedirecteur Bob Madou te ontslaan op de ochtend van de interland tegen Bosnië-Herzegovina. Een pijnlijk signaal van het belang dat de voetbalbond de media waard acht.

Madou is de zoveelste die de bons krijgt bij de bond, die de voorbije jaren een onafgebroken bloedbad organiseerde binnen de eigen rangen. In de Houba de Strooperlaan is elk baan zo onzeker als die van een trainer. Stuitend is dat het in het meest recente geval gaat om een persoonlijke afrekening van secretaris-generaal ad interim Gérard Linard, die eind deze maand wordt opgevolgd door Koen De Brabander. De Waal pikte het niet dat Madou er achter zijn rug in was geslaagd een derde lid van het communicatieteam mee te nemen naar Faro voor de partij tegen Gibraltar. Vermoedelijke kostprijs 500 euro.

Ronduit teleurstellend is dat zowel bondsvoorzitter François De Keersmaecker als vicevoorzitter Bart Verhaeghe dit liet gebeuren. De Keersmaecker, die volgend jaar herkozen hoopt te worden, koos zoals steeds eieren voor zijn geld. Hij heeft immers de stemmen van de Waalse bobo’s nodig en rekent erop dat Linard hem die, net als vorig jaar, kan bezorgen.

Ook Bart Verhaeghe toonde zijn opportunistische kant door Madou, nochtans een Clubsupporter, te laten vallen. Hij was de man die de communicatiedirecteur het fiat gaf om een derde man mee te nemen naar Faro.

Een dure werknemer die doorgestuurd wordt, is echter mooi meegenomen voor de bond die worstelt met het torenhoge premiestelsel dat door Steven Martens aan de Rode Duivels werd beloofd en waardoor in het bondsgebouw een besparingswoede heerst die stilaan potsierlijke kantjes krijgt. Premies die overigens goedgekeurd werden door de raad van bestuur en dus ook door François De Keersmaecker en Gérard Linard. De eeuwige amateurs sturen echter nooit zichzelf naar huis.

DOOR FRANÇOIS COLIN

‘Bij de KBVB is elke baan zo onzeker als die van een trainer.’

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content