F ranklin Sleuyter diende vorige week zijn ontslag in als bestuurder en algemeen directeur van KV Oostende. Ook Johan De Mayer, bestuurder en directielid, stapte op. Hoofdreden daarvoor is dat de volmachten voor het directiecomité, afgesproken in de raad van bestuur, nog altijd niet bekrachtigd werden in een statuutwijziging van de vzw. “De voorzitter van de vzw ( Eddy Vergeylen, nvdr) wil niet dat er op een buitengewone algemene vergadering tot stemming wordt overgegaan”, aldus Franklin Sleuyter, die met Groep Sleuyter nog een contract heeft tot eind dit seizoen als hoofdsponsor. “Hij wil liever iedereen te vriend houden dan dat er voor de club belangrijke beslissingen worden genomen. Eigenbelang primeert. Na de zaak- VanMoerkerke, de zaak- Desimpel en de zaak- Marc Coucke is er nu de zaak-Sleuyter. De geschiedenis herhaalt zich. Mijn ervaring is : hoe langer iemand aan de top staat, des te minder flexibel hij wordt en hoe moeilijker hij macht uit handen wil geven. Dat betekent : geen verandering, geen creativiteit, geen verbetering. Ik heb in Oostende het profitariaat opgekuist, de schulden tot nul gereduceerd, winst gecreëerd, een cheque uitgeschreven om de licentie te kunnen halen, een lening uit eigen zak afbetaald om de club rente te besparen. We zijn ondertussen van derde naar eerste opgeklommen en dan hoor ik achter mijn rug : ‘Als hij het niet betaalt, zal een ander het wel betalen’.”

“Er is,” aldus Eddy Vergeylen, “in de nieuwe teksten een passage waar bepaalde bestuurders zich aan storen. Als de vereniging de financiële verantwoordelijkheid draagt, maar de beslissingen door enkelingen worden genomen, stuit je altijd op verzet. Ik wou dat als grote mensen oplossen, zonder te stemmen. Dat Franklin daarom opstapt, is zijn goed recht. Hij is een bestuurder zoals zovele andere, die mij wel leerde dat een hoofdsponsor in het bestuur moeilijk is. U moet ook weten dat er kandidaat-hoofdsponsors zijn die meer willen betalen dan hij. Sportief staan we er wel niet goed voor. Het is mijn wens in eerste te blijven en we zullen ons proberen te versterken, maar niet ten koste van alles en altijd in loyaliteit met alle bestuurders die mee verantwoordelijk zijn. Ik wil niet zakken met een put van tien, twaalf miljoen frank en dan ook in tweede wegdeemsteren.”

(CV)

‘Hoe langer iemand aan de top staat, hoe moeilijker hij macht uit handen wil geven.’