Yassine El Ghanassy werd voor het eerst opgeroepen voor de Rode Duivels. Na een paar officiële wedstrijden voor de Marokkaanse junioren is het België dat hem (mogelijk) in het A-elftal zal zien spelen. “Dat hij voor België kiest in plaats van Marokko, dateert al van de tijd onder Michel Preud’homme“, zegt Abdellatif Khlale, correspondent voor kranten in Marokko en vaderfiguur voor veel Marokkaanse voetballers in België. “Hij heeft er met Preud’homme over gesproken en ingezien dat zijn toekomst in Europa ligt. Zijn vader en zijn familie hebben dat geaccepteerd.”

Een en ander is het gevolg van de toegenomen productiviteit van de aanvaller. Tegen Club Brugge scoorde El Ghanassy weer en was hij dreigend, maar leed hij ook vaak balverlies. Helemaal omgeturnd is hij nog niet. Of zoals Francky Dury het eerder omschreef: “Als Yassine dribbelt, is het altijd verticaal. Alleen moet hij variatie leggen in zijn spel. Tegen Kiev heeft hij het eerste halfuur formidabel gespeeld. In de tweede helft deed hij hetzelfde, maar ze sloten hem op met drie man en hij blééf proberen. Terwijl drie tegen een betekent dat er ergens dus twee ploegmaats vrij staan. Dan moet hij de bal afspelen. Na een tijdje zullen ze hem dan minder in het oog houden en kan hij weer aan een actie beginnen.”

Het is een leerproces waarin de Marokkaanse Belg zich bevindt, op zoek naar meer efficiëntie in zijn spel. Die lijkt er stilaan te komen, nu hij met drie doelpunten en vier assists al beter doet dan het volledige vorige seizoen. “Hij is zich ervan bewust dat hij in het oog gehouden wordt”, zegt Khlale. “Terwijl hij er vroeger op uit was om zijn techniek te laten zien, denkt hij nu stilaan meer collectief. Ik zat vorig seizoen soms naast zijn vader in de tribune te kijken en dan dachten we: Yassine heeft schrik om iets verkeerd te doen, want hij kijkt telkens naar de bank. Daar zat zijn leermeester, Michel Preud’homme, en het leek alsof hij telkens keek of het wel goed was wat hij deed. Daarin zie je hem veranderen: hij kijkt minder en je ziet hem de vruchten plukken van wat hij geleerd heeft. Ook fysiek is hij sterker geworden. Hij begint te voelen dat hij prof is. Door bij de nationale ploeg tussen de groten te komen zal Yassine ook weer aan maturiteit winnen, want het is soms nog wat een jongen, hé. ( lachje) Maar hij wordt rijper, hij begint meer op doel te trappen en hij laat het hoofd minder hangen.”

RAOUL DE GROOTE

‘Hij is zich ervan bewust dat hij in het oog gehouden wordt.’

Abdellatif Khlale

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content