De odyssee van vader Walter bracht Sigi Meeuws zes jaar geleden naar de Verenigde Arabische Emiraten. Walter vertrok, Sigi bleef. ‘Mijn company is een komeet. In België had ik dit nooit kunnen realiseren.’

Wonen doet Sigi Meeuws met zijn Belgische vriendin in Dubai, een van de zeven emiraten die samen de Verenigde Arabische Emiraten vormen. “We wonen in een groot appartement. Eén slaapkamer, een living. Niks speciaals, maar we betalen wel 1400 euro per maand. Tot voor kort durfden ze voor zoiets zelfs 3000 euro te vragen. Logisch dat de prijzen naar beneden gaan. Men heeft lang overdreven in Dubai.”

Zes jaar is Sigi Meeuws nu in dit land. “Mijn vader was technisch directeur van Al Jazira, Sef Vergoossen trainer”, vertelt hij met plezier de anekdote waarmee het allemaal begon. “Het tennisseizoen in België was net afgelopen en ik kwam hem hier bezoeken. Het was de eerste week van september. Ik had twee tennisrackets mee. Waarom, weet ik niet, want op dat moment was ik ze echt beu. Mijn pa woonde vlak bij het Sheraton Hotel. Hij zei: ‘Ze hebben daar een tenniscoach, ga eens kijken.’ Bleek er een toernooi plaats te vinden, de Ramadan Games. Ik had geen zin, maar je kon er een goede cent mee verdienen en die man drong aan. Dus ik zegde toe. Te laat eigenlijk, maar via via raakte ik nog op de tabel. In de eerste ronde moest ik meteen tegen het eerste reekshoofd, op dat moment het nummer 550 op de ATP-ranking. Ik won. En ik won het toernooi. Vijfduizend euro verdiend, op vijf dagen tijd. Ik heb m’n terugvlucht niet genomen en ben gebleven. Zonder dat toernooi was ik vermoedelijk naar België teruggekeerd.”

Na drie maanden was het geld op. Terug naar België was geen optie. Het leven en de zon lachten Sigi Meeuws toe. “Ik solliciteerde in het Hilton Hotel en werd aangeworven als hoofd van hun tennisprogramma. Het tennisniveau is hier niet zo hoog, dus als Belg met een goede opleiding en kennis van vier talen was ik onmiddellijk fully booked. Ik gaf 45 uur les per week en heb drie jaar genoten van het leven. Geen zorgen, geen stress. Dan ben ik PSS gestart. Mijn company. En nu is de stress daar.”

Een komeet

PSS staat voor Professional Sports Services. Meeuws startte het op in 2008, samen met Willem Verhaert, een vriend voor wie hij een job had geregeld als tenniscoach in Dubai. Vandaag heeft PSS achttien tenniscoaches en twee zwemcoaches in dienst. De bekendste is Peter Wessels, de Nederlander die ooit won van Roger Federer en 70e stond op de ATP-ranking. Ook Roberto Rubio, ex-coach van RafaelNadal en Carlos Moya, staat bij PSS onder contract.

“Wij geven al die mensen hun employment visa. Dat is een zeer grote verantwoordelijkheid. Ik heb altijd gedacht: als ik dertig ben, is het tijd om een beetje serieuzer te worden. We zijn dit samen gestart en het is een komeet. Dit is iets wat je in België nooit kunt realiseren. In de hele Verenigde Arabische Emiraten zijn er zeventig bedrijven als de onze, maar qua omvang zijn we op twee jaar tijd al de nummer drie. Wij zitten op veertien locaties in de VAE. Wij hebben contracten met hotels, scholen en sportcentra, en we organiseren zomerkampen.”

Sigi Meeuws ontvangt ons in Zayed Sports City, genoemd naar wijlen Khalifa bin Zayed bin Sultan Al Nahayan, de sjeik aan wie de emiraten hun rijkdom hebben te danken en naar wie dan ook zowat alles is genoemd: de moskee, de snelweg, het nationaal voetbalstadion en dus ook het uitgestrekte sportcentrum. Een van zijn zonen is de huidige president van het land. Bin Zayed Sports City ligt in Abu Dhabi, de hoofdstad van het gelijknamige emiraat, op twee uur rijden van Dubai. Twee dagen per week verblijft Meeuws hier.

“Wij verzorgen 150 uur coaching per week in dit centrum. Daarvoor zetten we vier, vijf coaches fulltime aan het werk. Van de totale omzet ontvangen wij een percentage. We zijn hier acht maanden geleden gestart. Dit centrum was zo goed als dood. Door ons is het nieuw leven ingeblazen. We zijn pas ook gestart met babytennis. Daarvoor leggen ze speciaal vier minitenniscourts aan, tegelijk met ook nog eens twee gewone velden. Over zes weken hebben we er dus zes extra velden bij. Ik zie het in België niet gauw gebeuren.”

Voetbal wordt de volgende pijler van PSS. Daarvoor legde Meeuws al contacten met Carlton Palmer (ex-Sheffield Wednesday en Leeds Utd) en Trevor Sinclair (ex-West Ham en Manchester City). “Zij hebben hun voetbalacademie in Dubai, waar wij onze tennisacademie hebben.”

Expatland

Zo’n vlucht neemt zijn onderneming nog steeds dat zijn nachtrust er vaak bij inschiet. De voorbije twee jaar waren zwaar. “Vooral omdat ik zelf ook nog lesgeef aan een groepje elitespelers, zo’n 35 uur per week. Na zes jaar heb ik zo’n reputatie opgebouwd dat de betere spelers mij dat komen vragen. Maar eigenlijk is het te veel: als managing director heb ik andere zaken aan mijn hoofd. Daarom ook werven wij alleen maar high profile coaches aan. Omdat bijna alle competitiespelers uit de VAE bij ons zitten, zijn we dat verplicht. Veel companies halen goedkopere arbeidskrachten om zelf meer geld over te houden, maar wij steken op dit moment al onze winst nog terug in de company om de kwaliteit hoog te houden. Wij hebben óók een coach uit India, maar die man heeft wel Daviscup gespeeld. Dat is een heel andere benadering. Vandaar ook ons grote succes op erg korte tijd.”

Tachtig procent van de bevolking in de Emiraten bestaat uit expats – buitenlanders die er om professionele redenen slechts tijdelijk verblijven. De autochtone basis is te smal om echte toppers te vormen. Meeuws beaamt: “Er tennissen een tiental Emirati op een aanvaardbaar niveau, that’s it. Dit is een expatland. Businesswise vormt dat geen probleem, maar voor de sportieve continuïteit is het lastig. Spelers komen en gaan. Twee jaar geleden ben ik met Viktor beginnen te werken. Een Servische jongen wiens vader piloot is. Die zit nog zeker vier jaar hier. We gaan hem opbouwen tot hij weg moet.”

Met de Emirati ligt het probleem op een ander vlak: ze zijn lui. “Minder gedreven”, noemt Sigi Meeuws het diplomatisch. “Jongeren kiezen vaak voor de gemakkelijkste weg. Ze zijn meer met Playstation bezig dan met sport. Wij proberen er actie in te krijgen, maar de cultuurshock maakt het lastig. Soms geven we trainingen van twee uur. Dat hebben ze hier nog nooit gezien. Zopas hebben we een contract getekend met tien scholen waar we aan tennisinitiatie gaan doen. Daarnaast organiseren we een tiental clinics per jaar waarop locals worden uitgenodigd. Zij mogen gratis komen tennissen en Mubadala, de company van de kroonprins van Abu Dhabi, die de zoon is van president Khalifa, betaalt ons. Wij willen het niveau van het tennis hier écht opkrikken.”

Het aantal spelers met potentie blijft niettemin erg beperkt, weet Meeuws ondertussen, “maar ze zitten wel bij ons. In Dubai train ik een jongen van negen jaar. Van hem kan in België niemand winnen. Vorig jaar heb ik hem meegenomen naar België. Hij speelde vier toernooien in een hogere leeftijdscategorie: hij won er één, speelde twee halve finales, en verloor één keer in de achtste finales. Als ik hem tegen leeftijdsgenoten laat spelen, wint hij.”

Expansie naar Qatar

Sigi Meeuws is lang nog niet uitgekeken op de Golf. Zolang hij moet werken, ziet hij zich niet opnieuw in België vestigen. “Mensen hebben een beeld van je. Ik ben ‘die paljas van Meeuws’. Dat imago draag ik mee, maar ik ben honderd procent zeker dat ik in België met de beste junioren dezelfde resultaten zou neerzetten als de huidige coach. Ik nodig iedereen uit om hier te komen kijken naar wat wij doen. We hebben ondertussen ongeveer 1400 klanten. Mensen die bij ons wekelijks één of meer tennislessen volgen. Dat is meer dan het ledenaantal van een grote club in België.”

Vorig jaar had hij een project lopen in Jeddah, in Saoedi-Arabië. De toewijzing van het WK voetbal in 2018 aan Qatar opent weer nieuwe perspectieven. “Ik overweeg om ons businessmodel ook elders te implementeren. In mijn achterhoofd speel ik met het idee van een expansie naar Qatar. Qatar gaat heel hard boomen. De opties hier in de Golf zijn veel groter dan in België. Daar staat op elke hoek een tennisclub en denkt iedereen dat hij het warm water heeft uitgevonden. Onzin natuurlijk. Tennis is maar tennis, het is geen hersenchirurgie.”

De reden waarom het leven in de Golf hem zo bevalt, is simpel: “Elk uur dat je niet werkt, is vakantie. Ondanks dat ik op dit moment weken draai van tachtig uur, heb ik nog steeds dat gevoel. Ik woon in een appartementsgebouw met een leuk zwembad op het dak. Vorige week had ik twee uurtjes vrij. Dan duik ik even het zwembad in en voel ik me op vakantie. Ik ga hier niet weg. In augustus waren mijn vriendin en ik in België, voor twaalf dagen vakantie. Na vijf dagen hebben we het vliegtuig naar Sardinië genomen. Al die regen! Natuurlijk mis ik mijn vrienden en mijn familie, maar mijn zus woont in Duitsland en mijn ouders wonen in Caïro – zo is het al jaren. Dus wat zou het? Wij zijn niet het typische gezinnetje. Nooit geweest.”

Voor meer info: www.pss-emirates.com

DOOR JAN HAUSPIE

“In Dubai train ik een jongen van negen jaar. Van hem kan in België niemand winnen.”

“Wij willen het niveau van het tennis hier écht opkrikken.”

“Mensen hebben een beeld van je. Ik ben ‘die paljas van Meeuws’.”

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content