Jacky Mathijssen gokte zwaar en won. Dankzij hem keert Oud-Heverlee Leuven al na één jaar terug naar de eerste klasse. Voor de Leuvense fusieclub betekent de promotie een happy end van een horrorjaar zonder voorgaande in haar dertienjarige geschiedenis.

Zondagmiddag 18 januari 2015 is STVV op bezoek aan Den Dreef. Het is de eerste speeldag in de Proximus League na de winterstop. De eerste wedstrijd ook van Oud-Heverlee Leuven onder leiding van zijn nieuwe coach Jacky Mathijssen. OHL leidt met 2-0 halfweg, maar gaat uiteindelijk nog met 2-3 ongelukkig onderuit. Diezelfde avond nog nemen Mathijssen en de club samen een gewaagd besluit. De titel wordt definitief opgegeven, van nu af aan wordt alles gezet op de zes wedstrijden van de nacompetitie. Een gok waarmee Mathijssen tijd koopt. Maar ook een waarmee hij de lat hoog legt: winst in de eindronde is de enige optie.

Voor die eindronde had OHL zich als winnaar van de eerste periode al geplaatst. Dat gebeurde nog met Ivan Leko als trainer. OHL neemt een sterke start met vier zeges op rij en sluit de eerste periode af als leider met tweeëntwintig punten. Zeven speeldagen later wordt Leko ontslagen. Het is midden november 2014 en OHL is naar de zesde plaats afgegleden. Assistent Hans Vander Elst neemt het over in de vier wedstrijden tot de winterstop. Mathijssens debuut tegen STVV is de laatste speeldag van de tweede periode. OHL sluit die af met een dikke onvoldoende: vijftien op zesendertig.

Technisch directeur

Mathijssen en zijn meegekomen assistent Sven Vandenbroeck gaan volop aan het experimenteren in de derde periode. Een jaar geleden leidden ze samen de Griekse tweedeklasser FC Fostiras naar de derde plaats. Vandenbroeck neemt de fysieke opbouw voor zijn rekening, Mathijssen wikt en weegt het spelersmateriaal. Dat levert niet altijd fraai voetbal op, maar wel een sterk rapport twaalf speeldagen later. OHL sluit de derde periode af met vierentwintig punten, één minder maar dan kampioen STVV, Lommel en Eupen. Van alle ploegen maakt het in 2015 zelfs de meeste doelpunten.

OHL begint met vertrouwen aan de eindronde. Vertrouwen dat buiten de club niet door iedereen wordt gedeeld. “Ik begrijp niet waarom OHL door sommigen als favoriet naar voor wordt geschoven”, zegt Franky Van der Elst in Sport/Voetbalmagazine. Iets wat hem op gebalde vuisten en geschimp van de Leuvense supporters komt te staan wanneer hij op de voorlaatste speeldag bij het thuisduel tegen Lommel United co-commentaar levert. OHL wint en mag zich gedurende zes minuten virtueel weer een eersteklasser noemen, tot Eupen in de slotfase wint op Lierse.

De zondag op het veld van Eupen afgedwongen promotie is helemaal Mathijssens verdienste. Opvallend aan de selectie was de frisheid die ze de voorbije drieënhalve week etaleerde. Met Mathijssen haalde OHL na debutant Leko, in Leuven al gauw disco-Leko genoemd, de sportieve expertise in huis die het al jaren mist. Zijn voormalig makelaar Dirk Degraen is een goede vriend van OHL-woordvoerder Chris Vandebroeck. Mathijssen was vorige zomer al in beeld als technisch directeur. Een functie waarvan men na de degradatie had besloten dat hij eindelijk zou worden ingevuld. Sportief verantwoordelijke Luc Denteneer wilde echter van geen wijken weten. Nu is besloten dat de TD er toch komt. Volgende maand wordt zijn naam bekend gemaakt.

Japanse sponsorpiste

Voor OHL betekent de promotie een happy end van een horrorjaar zonder voorgaande in de dertienjarige geschiedenis van de fusieclub. De degradatie twaalf maanden geleden kwam aan als een mokerslag waarvan de club tot op vandaag niet herstelde. Het degradatieseizoen werd afgesloten met een exploitatieverlies van 800.000 euro en sloeg diepe wonden in de bestuursploeg. Van de eendracht die OHL tot dan had gekenmerkt, blijft vandaag geen spaander heel. Voorzitter Jan Callewaert werd in mei 2014 nog wel een jaar langer bevestigd in zijn functie, maar in november werd hij alsnog weggestemd. Prompt zette hij de sponsoring door zijn zwaar noodlijdende bedrijf Option stop. Naar zijn zeggen omdat dit contractueel verbonden was aan zijn aanblijven als voorzitter. De club overweegt nu een rechtszaak. In Callewaerts zog vertrokken nog twee investeerders. Een andere was in mei al opgestapt. Van de investeerders blijven er zo maar twee meer over vandaag: huidig voorzitter Jimmy Houtput en sportief verantwoordelijke Denteneer.

Aanleiding tot de machtsstrijd met de zogenaamde verankeraars – zij die in 2002 de fusieclub boven de doopvont hielden – was een toenemend verschil in visie op de juridische structuur van de club. Die bestaat uit enerzijds een cvba voor de uitbating, anderzijds een vzw voor het sportieve. Met dit model wilden de verankeraars vermijden dat de club zomaar kan worden verkocht aan de eerste de beste Vincent Tan. Hierdoor ook was de stad Leuven bereid de stadionvernieuwing te financieren. Callewaert wilde hieraan morrelen, waardoor beide kampen lijnrecht tegenover mekaar kwamen te staan. De spreekwoordelijke druppel was toen CEO Paul Van Der Schueren, één van de zogenaamde founding fathers, in augustus 2014 een Japanse sponsorpiste op tafel gooide. Callewaert deed navraag bij Marc Coucke en blies de piste persoonlijk af. In de media haalde hij openlijk uit naar Van Der Schueren. Daarmee delfde hij zijn graf.

De nu ex-voorzitter hekelde vooral het vermeende gebrek aan transparantie bij OHL. Een kritiek die ook de harde supporterskern overnam. Zij heeft grote vragen bij de machtsconcentratie bij in casu Van Der Schueren en Denteneer. Veel eerder al waren zij tijdens het degradatieseizoen afgeknapt op het richtingloze sportieve beleid. Daar kwam dit seizoen bij dat ze maandenlang naar veredelde oefenmatchen moesten kijken. Pas mondjesmaat verzoende de achterban zich weer met de ploeg.

Positieve tekenen

Dat uitgerekend Jovan Kostovski in Eupen het doelpunt van de promotie maakte, is ironisch. Met zijn late aanwerving in de zomer van 2013 werd het spelersbudget overschreden. Ronny Van Geneugden wist via de juiste kanalen zijn komst door te drukken. Ondanks intern verzet schaarden de investeerders zich achter de transfer. Tegen de clubpolitiek in kreeg de Macedoniër zelfs een driejarig contract. Financieel werden toen diepe wonden geslagen. Sneller dan zijn voorgangers de voorbije jaren slaagt OHL er nu in naar eerste klasse terug te keren. Met opnieuw jonge spelers als Dion Cools en NicolasDelporte in de basis. Voor één keer ook speelde het snel op de bal en bond de veelbelovende talenten Din en Drin Sula langer aan zich. Nu nog een TD aanstellen, de financiën weer op orde krijgen en de bestuurlijke onverenigbaarheden oplossen. OHL staat voor zijn grote herexamen.

DOOR JAN HAUSPIE

Door een verschil in visie raakte de club ten prooi aan diepe verdeeldheid in het bestuur.