Bij Racing Genk is het uitkijken naar de terugkeer van aanvaller Pelé Mboyo. Wat hij en zijn collega-spits Jelle Vossen anderhalve week geleden tegen Zulte Waregem op de mat toverden, smaakt naar meer.
Op zondag 15 september 2013 staat het in de match tussen Racing Genk en Zulte Waregem 2-1 in de 69e minuut. Plots haakt Pelé Mboyo af bij een vrije trap van middenvelder Julien Gorius en verstuurt hij een prima voorzet naar zijn spitsbroeder Jelle Vossen. Vossen troeft verdediger Karel D’Haene van Zulte Waregem af in een kopduel en zet zo de 3-1 op het bord. Twee minuten later gaat Mboyo goed tussen de linies lopen, krijgt hij opnieuw de bal van Gorius en verstuurt hij vanaf de linkerflank een afgemeten pass richting Vossen. Die komt mooi aan, mede dankzij een misverstand in de defensie van Zulte Waregem, waar op dat moment de verstandhouding tussen verdediger Frédéric Duplus en doelman Sammy Bossut even zoek is. Hoe dan ook, Vossen werkt opnieuw keurig af, 4-1. Vossen en Mboyo vertalen de dreiging die eerder in de wedstrijd al van hen uitging in doelpunten. Een nieuw koningskoppel is geboren, klinkt het meteen. Vosboyo noemen sommigen het.
Een dag na de wedstrijd tegen Zulte Waregem is Genktrainer Mario Been te gast in het tv-programma Extra Time. Hij spreekt er over Mboyo, die in het afgelopen tussenseizoen gekocht werd bij AA Gent. Op de vraag of Mboyo lijkt op Christian Benteke, die vorig jaar de overstap maakte van Racing Genk naar Aston Villa, antwoordt Been: “Ik vond dat Christian nog iets verder stond in alles. Die liet andere spelers ook gigantisch spelen. Hij was erg balvast en hem kon je ook nog eens door de lucht heel sterk aanspelen. Maar ze zijn niet met elkaar te vergelijken. Mboyo heeft een geweldige actieradius en constant een versnelling. De match tegen Zulte Waregem was een van zijn betere wedstrijden. Dat komt ook omdat hij veel vaker in Genk is. Toen zijn vriendin in het ziekenhuis lag (na een verkeersongeval, nvdr), moest hij elke dag naar haar toe, dat kostte enorm veel kracht. Nu merk je toch dat hij wat rust vindt. Ik ben ongelooflijk blij met hem.”
Vier dagen na de match tegen Zulte Waregem is het uitkijken of Vossen en Mboyo tegen Dinamo Kiev, in de poules van de Europa League, een vervolg kunnen breien aan hun mooie prestatie tegen Zulte Waregem. Vossen speelt tijdens die wedstrijd, afgelopen donderdag, in de rug van Mboyo. Maar Mboyo moet al na een halfuur het terrein verlaten met een blessure aan de hamstrings.
In afwachting van zijn terugkeer laat Sport/Voetbalmagazine een paar kenners aan het woord over de potentie van het duo Vossen-Mboyo.
Bliksemafleider
Pierre Denier, assistent-trainer bij Racing Genk, zegt: “Ik heb intussen wat ervaring met spitsenduo’s; indertijd liepen Branko Strupar en Souleymane Oulare hier samen in de aanval, we hadden ook Moumouni Dagano en Wesley Sonck en de afgelopen jaren vormde Jelle Vossen mooie duo’s met Marvin Ogunjimi en Christian Benteke. Toen ik de afgelopen weken Jelle met Pelé bezig zag op training, wist ik dat ook dit vroeg of laat kon klikken. Het liep vaak al vrij behoorlijk, alleen kwam het er in de matchen nog niet altijd uit. Tot die wedstrijd tegen Zulte Waregem dus. Het is logisch dat het even duurde vooraleer ze mekaar vonden. Als je zoals Mboyo in een club aankomt, moet je eerst wat wennen aan de andere trainingsmethode en de andere accenten. Al bij al vind ik dat deze twee mekaar vrij snel gevonden hebben.
“Je kunt dit duo het best vergelijken met Dagano-Sonck. Jelle lijkt heel erg op Wesley: positie kiezen, slim afhaken, tussen de linies lopen, kunnen rekenen op een goeie sprongkracht. En Dagano kon, net als Mboyo, de bal goed afschermen, zijn lichaam gebruiken en hoge ballen verwerken. Mboyo is een goede bliksemafleider voor Jelle. Benteke was ook zo. Dat zijn jongens die veel aandacht naar zich toe zuigen en daar kan Jelle van profiteren. Pelé zet zijn lichaam goed tussen de tegenstrever en de bal, zijn balvastheid zorgt ervoor dat het elftal kan aansluiten en daarnaast kan hij ook goed kaatsen.
“Het is de laatste jaren telkens Jelle die zich moet aanpassen aan een nieuwe jongen rond hem. Het is voor een groot stuk zijn verdienste dat ook dit weer werkt. Net zoals Sonck vroeger stemt Vossen zijn loopbewegingen heel goed af op die van zijn compagnon vooraan. Dat is waarom Jelle het best uit de verf komt als hangende spits rond Mboyo. Zo krijgt hij wat vrijheid en dan komt hij dikwijls op plaatsen waar hij moeilijk te stoppen is. Daarom maakt hij elk seizoen opnieuw twaalf tot vijftien doelpunten; hij wéét waar die bal kan vallen, hij heeft daar een neus voor. Daarnaast is zijn reactie op de tweede bal meestal heel goed. Een pluspunt voor ons is dat Jelle bovendien ook alleen diep kan spelen, als het moet, zoals tegen Kiev. Als hij ons zo depanneert, doet hij dat telkens vrij goed.
“Bij Gent was Pelé het gewoon om alleen diep te spelen, maar als Racing Genk sterk speelt, dan staan wij met vier vooraan; de twee spitsen en de twee aanvallend ingestelde vleugelspelers, Thomas Buffel aan de rechterkant en Benjamin De Ceulaer, Steeven Joseph-Monrose of Anthony Limbombe aan de linkerkant. Mboyo moet zich daaraan aanpassen. Maar net dan zie je zijn talent opduiken, dan komt dat gevoel bovendrijven om de juiste positie te kiezen. Dat valt mij vooral op als Fabien Camus of Julien Gorius op de linkerflank speelt. Dan gaat Mboyo iets meer richting de hoeken, omdat Fabien en Julien makkelijker de centrale as opzoeken.”
Aanpassingsvermogen
Ex-doelman Geert De Vlieger was anderhalve week geleden analist voor de tv-zender Sporting Telenet tijdens de wedstrijd tussen Racing Genk en Zulte Waregem. “Bij die match bleek wel dat er een chemie ontstaan is tussen Mboyo en Vossen”, vertelt De Vlieger. “Het is niet onlogisch dat dat even tijd kostte, ik kan me wel inbeelden dat iemand als Mboyo even heeft moeten aanvoelen hoe zijn collega-spits daar vooraan denkt en loopt. Ik vind trouwens dat Genk in zijn geheel tijdens de eerste competitieweken nog niet op topniveau presteerde. Het ene heeft toch wat met het andere te maken, zoiets werkt in de twee richtingen: als het klikt bij dat duo, dan draait ook de ploeg beter en als de ploeg voor een vlottere aanvoer zorgt, dan draait ook dat duo op het maximum van zijn capaciteiten.
“Vossen voelt goed aan welk type hij naast zich krijgt. Hij heeft inmiddels wel al bewezen dat hij met heel wat soorten spitsen kan samenwerken, want spelen met Mboyo, Ogunjimi, Benteke of De Ceulaer, dat is toch telkens weer net een tikje anders. Het vraagt een zeker aanpassingsvermogen en Vossen hééft dat. Het is de laatste jaren elke keer: Vossen met iemand anders, en telkens weer wordt dat succesvol. Dat wil zeggen dat Vossen een heel belangrijke schakel is. Het lijkt voor hem niet veel uit te maken welk type er rond hem speelt, want telkens komt hij zelf ten volle tot ontplooiing, versiert hij kansen en maakt hij doelpunten. Hij profiteert van de diepte en de duelkracht die collega-spitsen meebrengen. Wat me ook opvalt bij Jelle, is dat hij heel verstandig loopt. Wijkt Mboyo uit naar rechts, dan begeeft Vossen zich naar het doel. Staat Vossen in de dekking, dan komt hij inde bal en creëert hij zo ruimte voor Mboyo. Of dan biedt hij zich aan voor de kaats en speelt hij Mboyo aan. Maar het is zeker een duo dat in de twee richtingen werkt. En dat is natuurlijk ook de sleutel tot succes in een tweespitsensysteem. Als Mboyo en Vossen beiden volledig tot hun recht willen komen, dan moeten ze voor elkaar werken en mekaar zaken gunnen.
“Of Genk nu over hét koningskoppel van België beschikt, weet ik niet. Ik denk dat de spitsenduo’s van Genk, Standard en Anderlecht mekaar waard zijn. Wat we van Matías Suárez en Aleksandar Mitrovic gezien hebben in Anderlecht-KV Mechelen, dat belooft toch ook vuurwerk. En in Luik zijn Michy Batshuayi en Imoh Ezekiel ook heel sterk en complementair, op hun manier, zij zijn iets meer individualisten. Zij zullen misschien iets minder de onderlinge combinatie opzoeken. Batshuayi en Ezekiel kunnen makkelijker op hun eentje een dieptepass of actie afronden, want hun snelheid en diepgang zijn hun voornaamste kwaliteiten, terwijl Vossen vaker eens in de bal komt en ook in een positie achter Mboyo kan gaan spelen, zoals in het begin tegen Kiev, als je bij balverlies een extra middenvelder nodig hebt.”
DOOR KRISTOF DE RYCK – BEELDEN: IMAGEGLOBE
“Het is de laatste jaren elke keer: Vossen met iemand anders, en telkens weer wordt dat succesvol. Dat wil zeggen dat Vossen een heel belangrijke schakel is.” Geert De Vlieger
“Een pluspunt voor ons is dat Jelle ook alleen diep kan spelen, als het moet.” Pierre Denier
