Na drie opeenvolgende Engelse titels doet doelman Edwin van der Sar met Manchester United een nieuwe gooi naar de Champions League. Zijn laatste wapenfeit? ‘Hangt ervan af hoe ik me voel en wat de club nog wil.’
Niet Víctor Valdés van uiteindelijke winnaar Barcelona of Petr Cech van Chelsea werd eind augustus in Monaco door de zestien coaches (van de knock-outfase) gekozen tot beste doelman van het vorige CL-seizoen. Die eer was weggelegd voor de 38-jarige Edwin van der Sar, de Nederlandse goalie van Manchester United. Een unanieme keuze, zo bleek achteraf. De keeper mag zich stilaan onverslijtbaar noemen. “Van dit soort onderscheidingen kun je eigenlijk nooit moe worden”, vertrouwt de 130-voudige Nederlandse international ons toe. “Voetbal is dan wel de ploegsport bij uitstek, een individuele prijs is altijd leuk meegenomen. Als ik zie welke keepers deze prijs al wonnen, dan ben ik heel blij dat ik er nu tussen sta. Het blijft vreemd: vorig jaar won ik de Champions League, maar werd Cech gekozen. Nu verloren we de eindstrijd en ben ik de beste. Ik was blij verrast. Persoonlijk heb ik veel respect voor Iker Casillas. Op jonge leeftijd kwam hij in de ploeg bij Real Madrid en Spanje, veroverde de Cham-pions League en werd meermaals kampioen. Dat hij al jaren de onbetwistbare nummer één is, is gewoonweg geweldig.”
De trofee toont ook aan dat leeftijd een relatief begrip is. De buitenwereld is er al een tijdje van overtuigd dat Van der Sar jaarlijks nog beter wordt, maar de goalie blijft zoals altijd heel bescheiden. “Ik haal al lange tijd een bepaald niveau”, poneert hij nuchter. “Je mag ook niet uit het oog verliezen dat de spelers om me heen fantastisch zijn. Met zo’n stevige en stabiele verdediging voor je voelt elke doelman zich prettig. Ik denk ook dat ik dat gevoel op het veld uitstraal. Tegenwoordig kun je sowieso, door de betere medische begeleiding en voeding, langer meedraaien. Dat merk je ook aan Ryan Giggs. Hij is ook al 35. Het lichaam wordt misschien meer belast, de spieren en gewrichten houden almaar langer stand. Mijn fysieke en mentale herstel duurt tegenwoordig wel wat langer, maar ik heb over het algemeen weinig reden tot klagen. Het geheime recept? Goed luisteren naar je lichaam, het onderhouden en op de juiste momenten je rust pakken.”
Campingmentaliteit
Tijdens het Gala Voetballer van het Jaar, georganiseerd door de Nederlandse krant De Telegraaf in Hilversum, kreeg Van der Sar op de tonen van Lift it high (all about belief) de ESM-prijs van beste doelman van Europa uit handen van Marco van Basten. Dat gebeurde op uitdrukkelijk verzoek van de Mancunian zelf, die ook zei waarom. “We werkten vier jaar prettig samen bij Oranje. In die periode werd ik aanvoerder en kenden we ook een heel sterke periode. Ik heb respect voor zijn spelersloopbaan én voor zijn opvattingen als trainer. Dit doet me dan ook heel veel.”
Van Basten roemde de kwaliteiten van Van der Sar. “Hij is gewoon een fantastische doelman”, stelt hij. “Het ziet er allemaal gemakkelijk uit, maar Edwin acteert heel constant. Technisch is hij super, dat zie je aan het vangen en uitkomen. Ook tactisch is hij formidabel: hij organiseert en leidt zijn verdediging perfect. En fysiek staat hij sterk, want anders draai je geen twintig jaar mee op topniveau. Ik blijf het vreemd vinden dat hij zo lang moest wachten op een individuele bekroning. Maar beter laat dan nooit.”
Die mening werd gedeeld door Mario van der Ende. Dat er geen staande ovatie volgde, verbaasde ook de Nederlandse oud-topscheidsrechter. “Soms lijkt het erop dat we in ons land steeds meer problemen krijgen om respect voor topprestaties te tonen”, stelde hij in zijn column in ELF Voetbal. “Dat is jammer, omdat die Nederlandse campingmentaliteit en het principe van ‘doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg’ steeds meer als norm gaan gelden.”
Een gelouterde prof als Van der Sar ligt daar niet wakker van. Niet voor niks luidt een van zijn bijnamen Het IJskonijn. Hij weet als geen ander dat er in Engeland een andere cultuur heerst en prestaties wel naar waarde worden geschat. Met een vierde opeenvolgende Engelse titel of een derde Champions League hoopt hij straks opnieuw een prijs bij te schrijven op zijn toch al indrukwekkende erelijst. “Mijn doelstellingen voor dit seizoen zijn eenvoudig: eerst opnieuw volledig fit raken na mijn blessure. Begin augustus brak ik een botje in een vinger van mijn linkerhand. Binnen een drietal weken hoop ik er weer te staan. Opnieuw kampioen spelen blijft een andere betrachting. Dat zal niet eenvoudig zijn, want we moesten onze speelwijze wat aanpassen. Maar ik kan je geruststellen: er is nog leven na Cristiano Ronaldo. Je merkt nu al dat anderen zijn rol overnemen. De manier waarop Wayne Rooney in de Premier League startte, doet het beste verhopen. En natuurlijk hopen we ver door te stoten in de Champions League.”
Groot verlangen
Van der Sar, zelf einde contract en in oktober 39, maakte nog niet uit of hij bezig is aan zijn laatste seizoen. “Eerst wil ik opnieuw spelen”, verklaart de man die al 259 duels in de Premier League afwerkte. “Dan hangt het ervan af hoe ik me voel en wat de club nog wil. Daarom ben ik op dit moment ook nog helemaal niet bezig met de tijd na mijn actieve loopbaan. Ik leef in het heden, niet in het verleden of de toekomst. Maar aangezien ik het grootste gedeelte van mijn leven in het voetbalmilieu vertoefde, lijkt het me logisch dat ik in deze business blijf. Weet je, ik sta open voor alles: doelmannentrainer, een managementfunctie of iets helemaal anders.”
Hij kijkt niet alleen op naar het parcours van zijn landgenoten Van Basten en Van Gaal, ook zijn appreciatie voor SirAlex Ferguson wordt met de jaren groter. “Die man weet altijd hoe hij een team moet aanpakken en kneden”, ervaart Van der Sar. “Hij wordt gedreven door een groot verlangen, maar ook passie speelt een rol. Zijn honger naar succes is nog zó groot. ( lacht) Van een generatieconflict is absoluut geen sprake, ook al wordt hij ouder. Dat stoort hem helemaal niet. Hij slaagt er steeds weer in om bij de jongens de juiste snaar te raken. Het is een kunst om bij een Europese topclub met druk om te gaan. Dat ervaart Van Gaal nu ook bij Bayern München. Maar ik ken zijn kwaliteiten. Ik ben ervan overtuigd dat hij daar succes zal boeken en prijzen kan halen.”
door frédéric vanheule
Ik leef in het heden, niet in het verleden of de toekomst.
