2014 was voor Óscar Duarte een jaar dat slecht begon, maar sterk eindigde. In het midden zat voor de centrale verdediger een WK dat een keerpunt werd.

Het geraakt wat ondergesneeuwd door de lawine aan doelpunten (in de competitie al 54 in 21 duels), maar competitieleider Club Brugge heeft ook de op één na beste verdediging. Net als AA Gent slikte de defensie slechts 21 goals, gemiddeld één per wedstrijd. Hetzelfde gemiddelde haalde Racing Genk, dat één match afgelast zag en na 20 duels op 20 tegengoals bleef steken.

In het hart van de Brugse verdediging vechten drie spelers (Brandon Mechele, Björn Engels en Óscar Duarte) voor twee plaatsen. Alle drie relatief jong: Engels is 20, Mechele 21, Duarte 25. Qua kwaliteiten elkaar waard. Engels is wellicht de meest complete, de meest getalenteerde. Mechele misschien wel de beste verdediger, het sterkst in de duels. Ergens tussen de twee zweeft Duarte, de Costa Ricaan die twee jaar geleden tijdens de winterstage op proef werd genomen en zich in Marbella in de gunst speelde van de directie, ook omdat hij voor een koopje (ongeveer 225.000 euro) kon worden overgenomen.

Drie gelijkwaardige centrale verdedigers bleken voor Michel Preud’homme tijdens 2014 geen overbodige luxe. Alleen in januari en februari, en later in augustus en september waren ze alle drie beschikbaar. In maart viel Brandon Mechele uit, begin oktober Björn Engels.

Wie kreeg de voorkeur als de drie beschikbaar waren? Dat varieerde. Begin 2014 was dat duidelijk het nagenoeg samen opgegroeide duo Mechele-Engels. Óscar Duarte, in de basis bij de laatste twee wedstrijden voor het kerstreces, moest wekenlang nagelbijtend toezien hoe de Brugse jeugdproducten na Nieuwjaar de plaats die ze ook ten tijde van de trainerswissel Garrido–Clement-Preud’homme innamen, heroverden. Pas begin maart, toen Mechele uitviel, heroverde Duarte een stek in de basis. Die wedstrijd, nota bene in Waregem, waar hij een seizoen eerder tijdens de play-offs nog rood kreeg, was voor hem een kantelpunt. Een onverwacht, want hij kwam pas de dag voor de wedstrijd terug van een interland met Costa Rica. Een interland tegen Paraguay waarin hij met een sterke helft ook al de basis legde van wat later een succesvolle campagne op het WK zou worden.

Ander verhaal na de zomerpauze. Toen begin dit seizoen de drie fit waren, kreeg Duarte, van het WK in Brazilië teruggekeerd met een groter zelfvertrouwen, de meeste speelminuten. Europees stond hij altijd in de basis, alleen tegen Brøndby kwam Mechele na de rust wat ritme opdoen. Eén keer maar bleef Duarte 90 minuten op de bank, uitgerekend in Mechelen, de enige competitiewedstrijd die Club dit seizoen verloor.

Voor de andere twee was er iets minder speeltijd. Engels bleef Europees twee keer op de bank, net als in de competitie. Mechele bleef drie Europese matchen langs de kant en vijf in de competitie. Pas toen Engels begin oktober uitviel, heroverde hij een vaste plaats. Conclusie: na een goeie evolutie en een succesvol WK – waar hij één keer scoorde en zijn Costa Rica, waar hij in een verdediging met vijf centraal de rechterkant voor zijn rekening nam, pas in de kwartfinales door Nederland werd gewipt – is de status van Duarte in Brugge iets versterkt. Het is niet langer Engels-Mechele en dan Duarte, maar Engels-Duarte of Mechele-Duarte.

Troeven

“Het verhaal van Óscar is een zeer positief verhaal”, signaleert ook Philippe Clement, assistent-trainer bij Club Brugge. “Geen jongen die werd aangekocht om direct in de eerste ploeg te komen. Tijdens zijn tests liet hij een zeer degelijke indruk, maar je kon niet zeggen dat hij top was. Door zeer gefocust te trainen en te leven is hij evenwel steeds beter geworden.”

Wie is achterin de leider? Clement: “Van de drie is Björn ongetwijfeld verbaal de sterkste. Van Óscar vinden we dat hij nog iets te weinig leiding geeft, al is dat de laatste maanden sterk verbeterd. Ook in de kleedkamer is hij meer ‘aanwezig’, het toegenomen aantal Zuid-Amerikanen heeft zijn leven daar wat veranderd. Bij Brandon is dat ook nog een werkpunt, al merken we daar eveneens progressie. Afhankelijk van met wie hij speelt, staat Óscar links of rechts centraal. Met Björn is dat links, met Brandon rechts. Dat heeft te maken met beider voetballende kwaliteiten, gekoppeld aan de zijne. Verdedigend vind ik Óscar sterker geworden. Hij durft af en toe nog een keer te snel uit te stappen, maar één tegen één vind ik hem zéér sterk. En binnen de zestien meter is hij al veel beter in de dekking. Het uitvoetballen is ook beter geworden, al durft Óscar bij tijd en wijle weleens nonchalant te zijn en iets te veel risico te nemen.

“Offensief hebben zowel Björn als hij een neus voor goals. In het begin was dat bij Óscar nog niet zo. Zijn zeer sterke kwaliteiten in de lucht op verdedigend vlak kwamen offensief onvoldoende tot hun recht. Maar daar is aan gewerkt. Hij heeft gescoord op het WK, maar ook voor ons, dit seizoen drie keer in de competitie en één keer Europees. Ook Björn had al drie keer gescoord toen hij uitviel. Bij Brandon is dat een punt waar we op dit moment aan werken. Als een trainer uit drie min of meer gelijkwaardige verdedigers kan kiezen, zou de offensieve sterkte op spelhervattingen ook een bepalende factor kunnen zijn in die keuze. Het is in het voordeel van Brandon als hij daarin ook sterker wordt.”

Heeft Brugge na het WK een andere Duarte teruggekregen? Clement: “Eigenlijk niet. En dat is een pluim voor hem. Ik heb nog geweten dat sommige jongens van een WK terugkeerden alsof het plots grote sterren waren. Óscar bleef zijn nuchtere zelf, trainde hard in de voorbereiding. Het zelfvertrouwen was er al, misschien was hij wel nog iets meer overtuigd van zijn aanvallende kwaliteiten.”

Ten dienste van

2014 begon slecht voor Duarte, maar eindigde sterk. Ook voor Club, dat zijn fans in Lier uitzwaaide met een duidelijke 0-6. “Rustige dag voor de verdediging”, lachte Duarte achteraf breeduit, vooraleer hij richting luchthaven en vakantie stapte.

De lof ziet hij liever verdeeld over de hele ploeg. “Voetbal blijft een groepsgebeuren. Mijn jaar? Eentje waarin ik veel heb geleerd, zowel bij de nationale ploeg als in Brugge. Mijn Mundial gaf me niet zozeer meer zelfvertrouwen, maar vooral nog meer zin om te werken, meer energie. Uit wat dit najaar gebeurde, onthoud ik vooral regelmaat en rust. Niet alleen van mij, maar van de hele ploeg. We snappen steeds beter wat de trainer wil, kennen elkaar nu ook beter, omdat we al een tijdje samen spelen. Als de ene gaat, weet je hoe je moet reageren. Rustig blijven vond ik ook belangrijk. In een paar wedstrijden kwamen we op achterstand, maar we bleven ons houden aan onze taken. En het keerde.”

Hij ziet het als zijn taak om de ervaring die hij heeft – hij is achterin de oudste – te delen. “Zodat we begin 2015 deze lijn kunnen doortrekken. Want ik herhaal het: voetbal blijft een groepsgebeuren.”

DOOR PETER T’KINT

“Óscar is na het WK zijn nuchtere zelf gebleven.” Philippe Clement