Je doet aan klassieke dans. Dat is een zeer veeleisende discipline.
Ik maak deel uit van de balletgroep Olivia Geerolf. We voeren onze producties op in de Stadsschouwburg van Brugge en momenteel zijn we bezig met een stuk dat we in Madrid gaan dansen en waaraan vijf professionele dansers meewerken. Ik dans al sinds ik zes jaar ben. Soepel ben ik van nature uit. We repeteren twee keer per week. De ballerina’s zijn amateurs, maar onze choreografen werken op semi-professionele basis. Ik heb de kans gekregen om professioneel te dansen, maar dan kom je toch in een apart wereldje terecht – een wereld zonder genade ook – en ik wilde dat dansen een hobby bleef. Professionele ballerina’s hebben geen gemakkelijk leven. Ze moeten een strak regime volgen, altijd in topconditie verkeren – en wat doe je als je lichaam eens niet wil volgen ? Er komt ook veel reizen bij kijken, het valt bijna niet te combineren met een gezinsleven. Ik heb het voorstel niet aanvaard. Maar dat wil niet zeggen dat ik niet ambitieus met dat dansen bezig ben.
Hoe zien de trainingen van een ballerina eruit ?
We warmen een half uur op, daarna werken we aan de choreografie. Op techniek trainen we al lang niet meer, die hebben we inmiddels wel al onder de knie. Het is klassieke dans, maar onze choreografieën zijn modern, met veel hedendaagse elementen erin. We dansen Carmina Burana van Carl Orff, de Bolero van Ravel, Pink Floyd, enzovoort. Dikwijls opvoeringen van meer dan een uur.
Net als Dirk heb je sport en studies gecombineerd.
Ik heb vier jaar communicatie gedaan, die heb ik net achter de rug. De eerste drie jaar studeerde ik in Gent, daarna ben ik naar Antwerpen getrokken om er internationale communicatie te doen. Bij die vorming ligt de nadruk op talen. Ik heb een stage van vier maanden in een andere taal gedaan, ik heb voor Frans gekozen. Dan heb ik bij het Rode Kruis in Brugge gewerkt. Journalistiek zegt me ook wel iets, maar eigenlijk heb ik voor heel veel belangstelling. Op raad van Dirk heb ik me eerst twee maanden vakantie gegund. Als ik ergens aan de slag ga, heb ik het eerste jaar geen recht op vakantie, vandaar. Ik zoek een job bij een bedrijf of een public-relationsbureau. Hoe dan ook wil ik werken, al was het maar om mijn onafhankelijkheid te bewaren.
Ben je ook zo’n levensgenieter zoals Dirk ?
Absoluut. Sinds kort speel ik tennis. Dirk en ik pikken graag een bioscoopje mee – geen horror en geen komedies – en dit jaar hebben we een cruise op de Nijl gedaan. Een weekje aan het strand gelegen, en ook diepzeeduiken in de Rode Zee in Egypte. Bijzonder idyllisch, we hebben schitterende vissen gezien. We hebben ook al op andere plaatsen gedoken, maar de Rode Zee heeft toch een andere dimensie. Diepzeeduiken is iets wat we zeker zullen blijven doen. Dirk is ook al in Nepal geweest, heeft de Kilimandjaro beklommen. We gaan graag op reis, en dan verliezen we geen tijd met ons aan het strand te laten bruin bakken. Deze winter trekken we een weekje naar Tenerife. Om uit te rusten, dat is belangrijk, zo midden een voetbalseizoen.
Hebben jullie dit huis zelf ingericht ?
Ja, hebben we samen gedaan. We hebben dezelfde smaak. Dirk wou een salon in de hoek, daar ben ik hem met plezier in gevolgd. Soms heb je bij een koppel iemand die alles bedenkt en de ander die gewoon volgt. Zo gaat het niet bij ons. We vullen elkaar daarin zeer goed aan. We hebben hier thuis licht met oude objecten gecombineerd.
Helpt Dirk een beetje in het huishouden ?
Momenteel ben ik met vakantie en is het logisch dat ik het grootste deel van het huishoudelijk werk opknap. Maar toen ik nog studeerde, nam hij veel taken op zich. Hij stofzuigt, kookt geregeld, doet de inkopen, verzorgt de tuin.
Denken jullie erover om te trouwen ?
Dat komt wel. We spreken erover, wat veel zegt over de kwaliteit van onze relatie. Trouwen is iets speciaals. Kunnen zeggen “mijn man, mijn vrouw”, dat is geweldig. ’s Avonds hebben we het er wel eens over, dat is altijd heel romantisch, dan amuseren we ons rot. Maar er is nog niets geprogrammeerd, zoiets moet spontaan gebeuren. Trouwen of niet is ook een persoonlijke keuze. Sommigen doen het liever niet, anderen alleen maar omdat iedereen het doet. Zo denken wij er zeker niet over. We zien het als een engagement, trouwen doe je maar één keer. Het zal een speciale dag zijn, we zien het ook als een feest voor onze ouders. En kindjes komen er beslist. We zijn allebei stapel van kinderen.
