In augustus kunnen kleinere clubs zich via de Beker van België in de kijker spelen. Klein duimpje KVK Beringen haalde het niet tegen Patro Maasmechelen.

Zondag kreeg KVK Beringen de kans om de gemeente Beringen op een andere manier in het nieuws te brengen dan via het overschot aan wilde everzwijnen. In de eerste ronde van de Beker van België had de fusieclub met rood-zwart-witte kleuren na penalty’s Bree uitgeschakeld, maar de tegenstander van zondag, Patro Maasmechelen, was van een ander kaliber. In de ploeg van trainer Nico Claesen loopt met Jacky Peeters en Daniel Scavone nog eersteklasse-ervaring rond. Die ervaring hebben ze niet bij de ploeg uit de tweede provinciale A in Limburg. Beringen beperkte niettemin de schade en verloor met 0-1.

De bekerwedstrijd vond plaats in stadion de Motbemden, waar de fusieclub zijn thuiswedstrijden speelt. Met de verhuis uit het oude Mijnstadion nam de fusie een nieuwe start. Op het oude terrein van Vigor Beringen staan al enkele jaren huizen.

In 2002 zijn de voormalige Beringse clubs, mijnclub FC Beringen en Vigor, gefusioneerd. Het eerste seizoen zakte de fusieploeg, met de naam KVK Beringen en het stamnummer van de oudste club (330, dat van Vigor, terwijl FC stamnummer 522 droeg) naar eerste provinciale, vorig jaar naar tweede. Het eerste jaar werd nog gevoetbald in het oude Mijnstadion, recht tegenover de mijn die in 1984 gesloten werd. Nu speelt daar niemand meer, zegt secretaris Jos Smeulders, voor de fusie actief bij FC. De gemeente verzorgt er het FUFO-project (Fun and Football), een opleidingsproject voor jonge spelertjes. De grasmat, “ooit de beste in Limburg”, dixit Smeulders, blijft verstoken van seniorenvoetbal.

Eerste klasse

Ooit had Beringen geen everzwijnen nodig om het nieuws te halen. In 1950 promoveerde FC Beringen als eerste Limburgse club naar de hoogste klasse. Het ging een aantal keer op en neer, maar bracht tussen 1950 en 1984 in totaal 25 seizoenen in de hoogste klasse door. Hoogtepunt was het seizoen 1963/64, toen het tweede werd op vier punten van Anderlecht.

Daarna ging het snel bergaf. De mijn was de navelstreng van de voetbalclub. Toen die doorgeknipt werd, was eersteklassevoetbal niet meer leefbaar in een gemeente van zesduizend inwoners (Beringen Mijn). In 1973 al had Beringen Julien Cools aan Club Brugge verkocht om de nieuwe verlichting in het stadion te kunnen betalen. In 1984 degradeerde rood-zwart definitief uit de eerste klasse.In 1995 belandde FC Beringen in de vierde klasse. Tien jaar geleden speelde het in die reeks na 54 jaar nog eens de derby tegen Vigor Beringen.

Kort na de fusie deelde KVK nog het stadion met Heusden-Zolder. Dat had eerst een jaar zijn thuiswedstrijden in Genk gespeeld (in de eerste klasse) en verhuisde na de degradatie naar het Mijnstadion. Het veranderde zelfs zijn naam in Koninklijke Beringen Heusden-Zolder, maar legde in maart 2006 de boeken neer.

Ook KVK verhuisde, op vraag van de gemeente, uit het vervallen stadion : de onderhoudskosten liepen te hoog op. Op de Motbemden droomt KVK nu van een terugkeer naar eerste provinciale. Daar voetbalt nu één club uit de gemeente : Koersel, meteen de vaandeldrager van het Beringse voetbal. Twee clubs zitten in derde, de vier andere spelen derby’s in tweede : naast KVK zijn het Red Star Beverlo, Turkse FC en Flandria Paal. Voor een derby dagen nog eens achthonderd tot duizend toeschouwers op. Gemiddeld werkt KVK zijn thuiswedstrijden voor drie- tot vierhonderd supporters af.

Door Geert Foutré