Er beweegt iets in de stille Kempen. Ondanks een geruststellende stek in het klassement loopt lang niet alles zoals gewenst bij Westerlo. Wat er moet veranderen ? ‘Alles !’ dixit manager Herman Wijnants.
Achter de sereen ogende Westelse schermen wordt druk gespeculeerd over de toekomst van de club. Een verrassende vraag luidt of dit een toekomst met of zonder trainer Herman Helleputte wordt. Tot voor kort leek de coach een certitude, vandaag schijnen insiders daar anders over te denken. Insiders, inderdaad. De hetze rond het aanblijven van de trainer werd vanuit de club gelanceerd. Een bericht op de website meldde dat Westerlo verder onderhandelt met Helleputte, maar dat daarnaast ook andere kandidaten worden gehoord. Moeten we hieruit afleiden dat de trainer intern niet langer als een surplus wordt aangezien ?
Volgens de geruchtenmolen alvast wel, het zou Helleputte aan ambitie ontberen. Het moet de coach met een déjà-vugevoel opzadelen ; ook tijdens zijn passage bij Beveren kreeg hij af en toe het etiket ‘ambitieloos’ opgeplakt. Jean-Marc Guillou, de voormalige sportieve manager van de Waaslanders, verweet de coach herhaaldelijk een gebrek aan sportieve aspiraties. Die kritiek duikt nu opnieuw op en dan zegt een gemakkelijke conclusie : waar rook is, is vuur.
Sinds 2005 staat Helleputte aan het sportieve roer bij Westerlo, waar hij destijds zijn vriend Jan Ceulemans afloste. Hij strandde er vorig seizoen met de club op een negende plaats. Vandaag bivakkeren Westerlo en Helleputte rond een bevredigende zevende stek in het klassement. Ook de transfers geven aanleiding tot tevredenheid : de komst van Patrick Ogunsoto, die tot nog toe meer dan de helft van de Westelse doelpunten nette, betekende een serieuze versterking en de fluwelen baltoets van Nabil Dirar injecteert wat schwung in het elftal. Alles peis en vree dus ? Blijkbaar niet, manager Herman Wijnants gaf te kennen dat een andere aanpak broodnodig is. Een opmerkelijke vaststelling.
Grijze muis
Wat er dan precies moet veranderen ? Wijnants is duidelijk : “Alles.” De manager houdt de lippen stijf op mekaar als de trainerskwestie ter sprake komt, maar duidelijk is dat de toekomstige trainer oog moet hebben voor een doorstroming van jeugdproducten naar de eerste ploeg. Herman Wijnants : “Wat het eerste elftal betreft, stel ik vast dat we momenteel te afhankelijk zijn van Ogunsoto. Het feit dat hij een voet heeft in meer dan de helft van ons doelsaldo is levensgevaarlijk, een echte zwakte. We moeten een eventueel vertrek kunnen pareren. Vandaar dat we er onder meer Dekelver bijhaalden. We zijn bezig met volgend seizoen, dat bewijst het aantrekken van jongens zoals Farssi of Mozes. Of het spel ook attractiever moet ? Laten we het zo stellen : ik ben afgestapt van de benadering dat je een wedstrijd start met een punt. Soit, elk departement van de club is aan een grondige screening toe. Ik vind bijvoorbeeld dat er de laatste seizoenen opvallend weinig jeugdspelers doorbraken .”
De huidige jeugdwerking blijkt een bron van frustratie voor Wijnants. De manager vindt dat het er allemaal niet professioneel genoeg aan toegaat. “Wat ik bijvoorbeeld ongehoord vind, is dat een jeugdspeler vrijdag moet aantreden met de reserves en tijdens die match na een kwartier – omdat hij toevallig goed bezig is – wordt gewisseld om hem te sparen voor de eerste ploeg. Als die jongen op zaterdag negentig minuten de bank van het eerste elftal warm houdt en op zondag een lichte uitlooptraining heeft, maakt dat drie dagen zonder training. Vier in feite, want op maandag mag er volgens de medische staf niet getraind worden. Overdrijf ik door dat aan te kaarten ?”
Verder is de manager bezorgd over de tanende supportersaantallen van de club. Daar waar Westerlo tijdens het seizoen 1999/2000 piekte met gemiddeld 6728 supporters in ’t Kuipje, haalde de club in 2005/2006 nog een toeschouwergemiddelde van 5258. “Een trieste vaststelling. We moeten dat grijzemuisimago van Westerlo hoe dan ook de kop indrukken. Ik vrees dat we in deze regio op termijn niet buiten één grote overkoepelende ploeg kunnen.”
Onvoldoende theorie
Hoewel blijkbaar niet alles naar wens loopt bij Westerlo, blijft het een stevig vraagteken of Herman Helleputte enige schuld treft. Een gebrekkige jeugdwerking of een dalend toeschouwersaantal kan bezwaarlijk op het conto van de hoofdtrainer geschreven worden. Tenzij het schoentje ook elders knelt natuurlijk. Een rondvraag bij enkele spelers van de A-kern leert dat men over het algemeen tevreden is over de coach. Twee opmerkingen komen echter boven : de theorielessen van Helleputte, onder andere wat betreft looplijnen, zouden aan de magere kant zijn. Bovendien, argumenteert men, worden die theoretische lessen weinig consequent aangereikt. Vooral de buitenlanders zouden het moeilijk hebben met dit gebrek aan herhaling, waardoor de automatismen op het veld dan weer in het gedrang komen. Dus toch kritiek aan het adres van de trainer ? Hulptrainer Danny Vlayen lacht de opmerkingen weg. “Looplijnen ? Had Emilio Ferrera het daar niet steeds over ? Je ziet waar het hem gebracht heeft. Geloof me, tussen theorie en praktijk ligt een diepe kloof.”
Vlayen is naar eigen zeggen tevreden over zijn functioneren bij Westerlo. De samenwerking tussen hemzelf, Helleputte en beloftetrainer Frank Dauwen loopt volgens de assistent-coach vlot. Ook Helleputte zelf acht de hele kwestie een storm in een glas water. “Het klopt dat Guillou me bij Beveren een gebrek aan ambitie verweet, maar bij Westerlo heeft nog niemand me dat gezegd. Ik denk dat Westerlo trouwens onmogelijk ontevreden kan zijn over mijn prestaties. De manager is wellicht vooral gefrustreerd over de jeugdwerking, het is sinds Kevin Vandenbergh geleden dat de club nog eens een opvallende jeugdspeler voortbracht.”
Kortom, de hele heisa dient geminimaliseerd en Helleputte gaat volgend seizoen gewoon door bij Westerlo ? “Ik vraag me af waarom de pers er steeds van uitgaat dat er iets mis is. Zou het niet kunnen dat een trainer die het goed doet een aantal aanbiedingen achter de hand houdt ?” De Westelse trainer insinueert tussen de regels dat ze bij Westerlo misschien wel teleurgesteld zijn door zijn twijfel om bij te tekenen, het biedt alvast een alternatieve verklaring voor de opschudding in de club. “Bijtekenen of vertrekken, de bal ligt in mijn kamp”, besluit Helleputte.
Door Bert Boonen
