De eerste prijs is binnen. Noliko Maaseik won de Belgische beker, in Roeselare. Het kan nu aan de titelstrijd denken. En aan volgend seizoen : ‘We gaan de kern verbreden.’

Tot in de vroege uurtjes werd er zondagavond in Maaseik gevierd. De spelers, de technische staf en het bestuur van Noliko kregen er bij de terugkomst uit Roeselare een hartelijke ontvangst van de supporters, de burgemeester en de schepen van Sport op kop. Voor de vierde maal op rij en voor de zevende keer in acht jaar – alleen in 2000 liep het mis – won Noliko Maaseik de beker van België.

De vreugde bij de winnaar stond in schril contrast met de zware ontgoocheling bij verliezend finalist Knack Roeselare. Begrijpelijk, want in Roeselare leefden ze al enkele weken erg geconcentreerd toe naar de Final Four. In eigen zaal en in één wedstrijd van alles of niets zou de rivaal uit Limburg eindelijk nog een keer het onderspit delven, zo hoopte men. Niets werd aan het toeval overgelaten. Fysiek stond iedereen op punt en om de spelers mentaal honderd procent klaar te stomen schakelde coach Dominique Baeyens voor het bekerweekend sportpsycholoog Bert De Cuyper in.

De West-Vlamingen begonnen ook voortvarend aan de finale. Tijdens de eerste set speelde een door het enthousiaste thuispubliek aangemoedigd Roeselare Maaseik met wervelend volleybal weg. Knack toonde ook mentale sterkte door na het verlies van de derde set opnieuw op gelijke hoogte te komen en een tiebreak af te dwingen.

Dat ze het zo moeilijk zouden krijgen, hadden ze bij Maaseik zaterdag allicht niet verwacht. Nadat Noliko Par-Ky Menen vrij eenvoudig terugwees, waren Anders Kristiansson en zijn spelers vanop de tribune in Schiervelde getuige van een evenwichtiger tweede halve finale. Na de huldiging van afscheid nemend voorzitter Edwin Blauwblomme begon Roeselare eerder nerveus tegen Pepe Jeans Lennik. Het setverlies en de uiteindelijk nog krappe winst in de vierde set na een 12-4-voorsprong kwamen zeker mee tot stand door het goede volleybal van Lennik, en dan vooral door de uitstekende blokorganisatie bij het team van Claudio Gewehr. Maar, zo gaf ook Baeyens na afloop toe, “als we in de finale op die manier spelen, krijgen we een 0-3 om de oren.”

Dat gebeurde dus niet. Het verschil was klein… maar andermaal ging Maaseik op het einde van de rit met de overwinning lopen. “En dat deed deugd”, aldus voorzitter Mathi Raedschelders. “De beker op zich vormt voor ons niet zo’n grote prioriteit als het behalen van de landstitel, maar wél belangrijk is dat we nu al zeker zijn van deelname aan de Champions League volgend seizoen.”

Dat dankt de club aan een overwinning in een Final Four. Raedschelders laat zich niet laaiend enthousiast uit over de nieuwe formule. “Door het afschaffen van een heen- en terugwedstrijd in de halve finale verlies je als club een recette. Kies je dan toch voor dit systeem, dan moet je wat ruimte laten tussen de halve finale en de finale. In het basketbal stapten ze ook al af van twee opeenvolgende dagen. Je kan er geen voorbereide happening van maken. De ticketverkoop aan onze supporters was dan ook niet geweldig, zelfs niet bij onze eigen jeugd. De mensen redeneren : ‘Ik ga geen 15 euro betalen als ik niet zeker ben dat Maaseik de finale speelt.’ Bovendien : naar Maaseik op en af, dat betekent 1000 kilometer. Dan moet je al bij de fanatiekelingen horen om dat ervoor over te hebben.”

Maaseik stelde zich zelf geen kandidaat om de Final Four te organiseren. Vital Heynen liet vorige week optekenen in Sport/Voetbal Magazine “Als je er zoveel geld voor moet neertellen, kan je beter op verplaatsing gaan winnen.” Hij verkondigde daarmee het clubstandpunt. Raedschelders : “De finaleronde in handen nemen vergt een financiële inspanning, heel het verhaaltje kost toch om en bij de 50.000 euro. Dan moet je weer bij de sponsors gaan aankloppen, terwijl wij jaarlijks al het Fortistoernooi organiseren. En ja, winnen in het hol van de leeuw heeft altijd iets speciaals, hé. Het geeft deze bekerzege een extra dimensie.”

De eerste prijs is binnen. Maaseik richt nu zijn steven op de titelstrijd. En op de uitbouw van het team voor volgend seizoen ? “Een belangrijke stap daarvoor is de contractverlenging met onze hoofdsponsors Noliko en Fortis. Die verbintenissen moeten nog ondertekend worden, maar principieel bestaat er een akkoord dat we met beide nog drie jaar verder gaan. Er zit zelfs een kleine upgrade bij, waardoor we financieel iets meer armslag krijgen.”

Veel wijzigingen zal de kern allicht niet ondergaan, meent de voorzitter. “We gaan uiteraard niet met onze handen in onze zakken wachten tot de competitie afgelopen is. Anders Kristiansson is bij wijze van spreken het hele jaar door op zoek naar versterking. Maar daarom zullen we nog niet de hele ploeg vervangen, hé.”

Van de spelers van wie het contract afliep, tekende tot dusver alleen Joao Paulo Bravo bij, voor twee seizoenen. De Volleyballer van het Jaar leek aanvankelijk niet zo outstanding als tijdens de vorige campagne, maar sinds de muizenissen die zijn hartritmestoornissen hem bezorgden, achter de rug zijn, ontpopt hij zich opnieuw tot de sterkhouder van Maaseik.

Naast de Braziliaan zijn ook Vital Heyen, Jan-Willem Roex, Georg Wiebel, Hiroyoshi Hanano en Kristof Hoho einde contract. “Vital haalt nog altijd een hoog niveau en naar een andere club zie ik hem niet meteen vertrekken”, grijnst Raedschelders. Op tweede spelverdeler Mikko Esko kan Maaseik een optie lichten. Ook voor Nico Freriks, uitgeleend aan VC Omniworld, is dat zo. Maar de Nederlandse bondscoach Bert Goedkoop wil zijn setter absoluut zien spelen en met gouwe ouwe Vital Heynen als concurrent is dat bij Noliko niet zo evident. Verwacht wordt dan ook dat Esko nog een jaar langer bij Maaseik blijft.

Anders zou het wel eens kunnen zijn met Kristof Hoho. De receptieaanvaller geldt al enkele jaren als een groot talent, maar slaagt er blijkbaar niet in zijn coach te overtuigen om hem als basispion te gebruiken in de belangrijke wedstrijden. Maaseik zou ook wat graag zijn libero behouden, maar de kans bestaat dat Hanano vertrekt. “Zeker niet naar een andere Europese club”, zegt Raedschelders. “Maar eventueel wel terug naar Japan. De vader van Hanano’s vriendin overleed een paar weken geleden, waardoor dat meisje begrijpelijkerwijze haar moeder niet onmiddellijk alleen wil laten.”

In het midden staat Maaseik sterk. “Daar zitten we inderdaad goed, maar in principe moet je er altijd naar streven om te verbeteren”, houdt de voorzitter zich enigszins op de vlakte. Eind vorige maand verscheen in de dagbladpers het bericht dat de club “naar verluidt onderhandelt met Rob Bontje van VC Nesselande.” Als de Nederlandse international daadwerkelijk naar Maaseik komt, houdt dat in dat of Roex of Wiebel andere oorden mogen opzoeken. Hoewel Wiebel meestal speelt, lijkt de Duitser in dat geval toch het slachtoffer te worden ten nadele van geboren Maaseikenaar Roex.

De belangrijkste verandering die Maaseik zal doorvoeren, is de verbreding van de kern, besluit Raedschelders. “Binnen ons strategisch plan – wat ook met Noliko en Fortis besproken werd – voorzien we voor volgend seizoen elf spelers en voor het jaar nadien twaalf. De Champions League gaat uitbreiden, waardoor je meer topwedstrijden krijgt. Om dan competitief te zijn beschikken we op dit moment over een te smalle kern.”

door Roel Van den broeck

‘Winnen in het hol van de leeuw heeft altijd iets speciaals.’