Mooi, dat een club als Anderlecht voluit voor de jeugd en geduld kiest en dat het publiek ook na twee gelijke spelen en één nederlaag de ploeg onvoorwaardelijk blijft steunen. Of het experiment slaagt, valt nog niet te voorspellen. Tegen KV Mechelen begon paars-wit wervelend en met veel dreiging, maar Yannick Thoelen en Sofiane Bouzian moesten elk slechts één (allesbehalve onhoudbare) bal stoppen. Daarom is het een goede zaak dat ervaren jongens als Nader Chadli aan de selectie worden toegevoegd. De ‘youngsters’ redden het alleen als ze goed omringd worden.
Coucke had beter gezegd dat Vanden Stock miljoenen kreeg voor het verleden.
Minder mooi is hoe het er buiten de krijtlijnen aan toe gaat. Roger Vanden Stock stortte zijn hart uit in de armen van Hugo Camps. ‘Zelfs mijn verleden werd door de nieuwe eigenaars afgepakt’, jammerde de ex-voorzitter. ‘Alles van het oude moest weg, buiten, démission. Er was niets meer goed aan de rijke historie van de club. Coucke is ruig te werk gegaan in zijn liquidatieobsessie.”
Niet eens zulke harde woorden en veel waarnemers waren veel eerder al tot die conclusie gekomen. En helemaal niet onbegrijpelijk voor iemand van 77 die 21 jaar de club leidde en pas 27 was toen zijn vader tot het bestuur van Sporting toetrad. Je hebt niet veel empathie nodig om te begrijpen dat hij met pijn in het hart ervoer dat bijna al zijn vroegere medewerkers bij het huisvuil werden gezet.
Minder begrijpelijk was dat Marc Coucke meteen uithaalde in de stijl van die andere president die tenen heeft van hier tot in Alaska. Als een onvervalste Donald Trump ontketende hij een Twitterstorm: ‘Zakken gevuld, lijken en belangenvermenging weggemoffeld en nu maar columns schrijven, interviews geven en geruchten/leugens verspreiden.’
Du jamais vu in ons voetbal en al zeker in wat ooit een Huis van Standing was. Wat de ex-baas van KV Oostende bedoelde, is volstrekt onduidelijk. Als Marc Coucke al die dingen ontdekt heeft, moet hij naar de rechter stappen. En de hand in eigen boezem steken, want als er lijken uit de kast vallen, betekent dit dat hij zijn huiswerk niet goed heeft gemaakt. Tragikomisch ook dat Coucke nu dezelfde klachten uit als het Amerikaanse bedrijf Perrigo dat Omega Pharma van hem overkocht. De Anderlechtpreses ging daarbij in de tegenaanval, maar die werd door het gerecht op het moment van zijn getwitter gecounterd.
Als Coucke eventuele wantoestanden uit het verleden wilde aankaarten, had hij een persconferentie kunnen organiseren en met harde bewijzen uitpakken. Nu is het tot nader order niet meer dan laster en eerroof.
Het had van meer stijl getuigd als Coucke droogjes had opgemerkt dat Vanden Stock in ruil voor het verleden enkele tientallen miljoenen had opgestreken. Mijnheer Roger heeft immers weinig reden om te klagen. Er lagen voorstellen van twee kandidaat-overnemers op tafel waarin werd voorgesteld dat hij nog een paar jaar voorzitter kon blijven. Vanden Stock koos op het laatste moment – naar verluidt onder druk van zijn dochters – voor het meeste geld.
Quotes als ‘Het geld heeft in het voetbal alles beschadigd. De schoonheid van het spel, plezier, vriendschappen. Ik ben 21 jaar voorzitter van Anderlecht geweest en ik heb er niet één echte vriend aan overgehouden’, klinken dan ook hol. Al zal hij daar meer dan ooit van overtuigd zijn nu Michel Verschueren hem liet vallen als een baksteen.
Ondanks alles moeten Anderlechtsupporters hopen dat de toekomst eruitziet zoals Roger Vanden Stock voorspelt. Dat Vincent Kompany het over enkele jaren niet alleen op maar ook naast het veld voor het zeggen krijgt en het Instituut zijn waardigheid teruggeeft, is het mooiste vooruitzicht dat de club heeft.
Voetballiefhebbers kunnen er maar beter aan wennen dat de zeden in de bestuurskamers alleen zullen verruwen. Clubs zijn niet langer vzw’s maar nv’s met aandeelhouders, die alleen in euro’s denken. Bij Club Brugge verliep de machtsoverdracht nog sereen, maar op de Bosuil was de manier waarop voorzitter Eddy Wauters werd buitengewerkt ook bepaald geen toonbeeld van fatsoen. Tja, voetbal en fatsoen.
