1 Na de nederlaag tegen Oostende – de wedstrijd die jullie absoluut moesten winnen – zei je dat Mouscron-Péruwelz zich zou redden. Het was nochtans de achtste verliesmatch op rij. Leg dat eens uit.

“Mijn ploeg heeft er die avond alles aan gedaan en we hadden de wedstrijd eigenlijk voor de rust al in ons voordeel moeten beslissen. Dat heeft me gerustgesteld. Ik zag spelers die goesting hadden, die zich inzetten. Bovendien ben ik een onverbeterlijke optimist. Ik zat al met de vier volgende wedstrijden in mijn hoofd. Verplaatsingen naar Lokeren en Club Brugge laten op papier weinig verhopen, maar in het voetbal vallen er altijd verrassingen. Waarom zou RMP niet voor zo’n verrassing kunnen zorgen, nog voor het einde van de reguliere competitie?”

2 Toen je in het begin van 2015 de ploeg overnam, vertelde je ons: ‘Als de spirit er nog is, dan maak ik me geen zorgen.’ Maar we hebben de indruk dat die spirit er niet meer is sinds aangekondigd werd dat de club te koop staat. Het lijkt zelfs of de spelers er zich niks van aantrekken.

“Dat denk ik niet. Ik vermoed net dat ze zich heel wat vragen stellen bij de onzekerheid over de toekomst van de club. Dat is misschien de voornaamste reden waarom ze er niet helemaal met hun hoofd bij zijn. En ze zijn natuurlijk ontmoedigd door de slechte reeks resultaten. Mijn rol is om dat te doorbreken, om hen ervan te overtuigen dat het nog allemaal mogelijk is. Na Oostende zei ik hen: ‘We hebben een slechte zaak gedaan, maar als de competitie vanavond zou eindigen, dan waren we gered op basis van het doelsaldo!’ Je moet de positieve punten zoeken waar je ze kunt vinden…”

3 Denk je niet dat de situatie anders zou zijn mocht Abdoulay Diaby er nog altijd zijn? En dat het net Lille, jullie partnerclub, is die jullie beste doelschutter heeft weggekaapt, moet toch ook wrang smaken?

“Ik ben niet op de hoogte van de akkoorden die er bij het begin van het seizoen tussen LOSC en RMP zijn afgesloten. Ik stel alleen vast dat zijn vertrek een enorm verlies is voor ons. Abdoulay Diaby was een leider. Niet door wat hij zei, maar door wat hij deed: hij leidde de aanval en trok de anderen in zijn spoor mee. Hij speelde goed en scoorde vaak. Hij gaf heel de ploeg vertrouwen. Maar ja, wat valt eraan te doen? We konden toch moeilijk forfait geven omdat we onze topschutter kwijt waren…”

4 Was het geen vergiftigd geschenk om de ploeg nu over te nemen? Had je niet beter rustig in de schaduw gewacht tot je onder betere omstandigheden een kans zou krijgen als hoofdcoach?

“Ze vroegen me een interim te doen van enkele dagen, hooguit twee of drie weken. Die termijn is dan verlengd. Ik zit nu in dit schuitje, ik kan er moeilijk weer uitstappen! Ik ga er tot het einde voor, of dat nu PO2 is of PO3 of de eindronde met tweedeklassers of degradatie. Als het slecht afloopt, ga ik dan voor lange tijd een etiket opgekleefd krijgen? Geen idee. Misschien onthouden de clubvoorzitters dat ik iets geërfd heb waarvoor ik niet verantwoordelijk was en dat het altijd riskant is om halverwege het seizoen een ploeg over te nemen zonder dat je zelf de kern gevormd hebt of een voorbereiding hebt kunnen meemaken. Ik wist dat ik een risico nam. Maar ik heb niet zitten rekenen. Ik heb niet aan mijn toekomst gedacht, ik heb dit gewoon gedaan voor RMP. Was ik meer berekend te werk gegaan, dan had ik geweigerd, ja.”

5 De directeur van het opleidingscentrum die geen enkele Belg opstelt: dat is toch de wereld op zijn kop, niet?

“De directeur van Futurosport heeft een duidelijke prioritaire opdracht: het behoud in eerste klasse verzekeren! Ik stel de spelers op die ik het meest geschikt vind, zonder rekening te houden met hun leeftijd of nationaliteit. Als ik nu jongeren breng, in deze moeilijke omstandigheden, dan riskeer ik hen te verbranden. Dat wil ik niet. Die situatie zou al helemaal kunnen wijzigen als we PO2 halen. Dan zou ik kunnen kijken of er hier of daar een jongere klaar is om zonder druk gebracht te worden.”

Fernando Da Cruz (42) is sinds januari hoofdtrainer van Royal Mouscron-Péruwelz, een job die hij combineert met die van directeur van het opleidingscentrum van RMP. Voordien werkte hij zeven jaar voor Lille OSC als jeugdtrainer en scout.

DOOR PIERRE DANVOYE

“Ik denk niet dat de spelers er zich niks van aantrekken. Ik vermoed net dat ze zich veel vragen stellen over de toekomst van de club. Dat is misschien de reden waarom ze er niet helemaal met hun hoofd bij zijn.”