Waar is het voor jullie allemaal begonnen ?

Dat was op school. Al heel vroeg zelfs : Annemiek was zestien en ik zeventien. In het begin waren we gewoon vrienden, maar na enkele maanden begon ik meer voor haar te voelen. Ik vroeg haar toen om mee iets te gaan drinken, maar in het begin was ze daar niet voor te vinden. Ik heb dus wel moeite moeten doen.

Wat doe je graag buiten het voetbal ?

Onze tuin is vrij groot en aangezien ik hem zelf onderhoud, kruipt daar toch veel van mijn vrije tijd in. Verder zijn er natuurlijk de kinderen ( zoon Marnix is vier en dochtertje Louise twee, nvdr), die ook veel aandacht vragen.

Jullie wonen prachtig.

Ja, het is eigenlijk altijd onze wens geweest om een oude boerderij op te knappen, maar zoiets vind je niet zo snel. Meestal val je op heel oude woningen ofwel zijn ze onbetaalbaar. Wij hadden daarin wel een beetje geluk. Vroeger was dit huis namelijk van mijn zus. Toen zij vertelde dat ze van plan was om het te verkopen, stelden we ons meteen kandidaat. Ondertussen wonen we hier al tien jaar. Voordien woonden we op een appartement in Grobbendonk, maar daar konden we geen van beiden wennen. Zowel Annemiek als ik zijn op den buiten opgegroeid, vandaar.

Ik associeer buitenmensen ook met dierenliefhebbers.

Wij houden inderdaad van dieren. Wij hebben niet alleen een hond, maar ook vissen en twee paardjes.

Is er een voorwerp in huis waaraan je gehecht bent ?

( Annemiek : “Aan uwen tv, om naar het voetbal te kijken !”) Nee niet echt. Ik kijk wel meer tv dan Annemiek. Als sportliefhebber volg ik uiteraard heel veel sportprogramma’s : Wimbledon, Roland Garros, atletiek, de Ronde van Frankrijk, voetbaltoernooien.

Ben je een verzamelaar ?

Verzamelaar is een groot woord. Zoals elke speler beschik ik over een collectie voetbaltruitjes. Bij elke Europese opdracht wissel ik van truitje. Ik heb er zelfs eentje van Dennis Bergkamp, tegen wie ik in 1992 de kwartfinale van Europacup II speelde. Daar ben ik echt fier op. Ik moet toegeven dat ik toch wel gehecht ben aan die verzameling.

Is een mooie wagen belangrijk voor jou ?

Niet echt. Toen ik bij Gent speelde en dagelijks meer dan 200 km reed, wilde ik wel absoluut een veilige wagen. Momenteel rijd ik met een Mercedes en Annemiek met een Volkswagen Polo.

Waar wil je zeker nog eens naartoe ?

Naar Amerika ! Daar heb ik al veel over horen vertellen door vrienden en dat moet naar het schijnt de moeite zijn. Voor ik die problemen met mijn knie kende, gingen wij vaak skiën. Dat deed ik ook heel graag. Nu moeten we die sneeuwvakanties noodgedwongen missen en dat vind ik wel jammer. Tijdens de zomervakantie gaan we nu wel jaarlijks naar een zonnige bestemming.

Skiën ? Is dat geen verboden sport voor een voetballer ?

Ja, eigenlijk wel, net als bijvoorbeeld valschermspringen en motorcross. Maar ja, ik denk dat je daarin slim genoeg moet zijn. Je moet natuurlijk geen grote risico’s nemen. Op de club wisten ze niet dat ik op wintersport ging. Ik hing dat zeker niet aan de grote klok. Voor zover ik me herinner heb ik daar trouwens nooit problemen mee gehad. Zolang je in januari terugkomt en je mankeert niets, is alles in orde.

Wat wil je gaan doen na je carrière ?

Een vijftal maanden geleden begon ik samen met mijn zus en schoonbroer een restaurant. Daar wil ik echt iets moois van maken. Momenteel is mijn tijd beperkt door het voetbal, maar ik hou dat wel achter de hand voor later. Na mijn nog twee jaar durende contract als speler van Westerlo, kan ik ook nog bij de club blijven voor een functie in de technische staf. Dat contract is zelfs al getekend.

Annemiek Van Roekel (32)

Wat zijn je favoriete bezigheden ?

Ik werk onder andere samen met mijn broer in een biologische koekjesfabriek. Ik ben daar een beetje verantwoordelijk voor de facturatie en de boekhouding. Mijn werkuren zijn heel soepel en dat is met de kinderen wel gemakkelijk. Zo geeft het bijvoorbeeld niet wanneer ik ’s morgens wat later begin en ’s avonds vroeger stop om Marnix van school te halen.

Biologische koekjes. Betekent dat dat je ook gezond kookt ?

Dat probeer ik toch wel te doen, ja. Mijn schoonvader heeft een eigen moestuintje en wanneer ik van het werk naar huis rij, stop ik daar geregeld om wat verse groenten mee te brengen. Ik kook trouwens heel graag. Dat is wel goed, want Frank zal op dat gebied niet veel verder geraken dan het bakken of het koken van een ei. Onze afspraak is zo een beetje : hij buiten en ik binnen, hoewel ik eigenlijk niet mag klagen. Afwassen doet hij bijvoorbeeld wel.

Heb je ook nog tijd voor hobby’s ?

Dit jaar heb ik gepast, maar ik tennis heel graag. Onlangs vroegen ze mij om nog eens in te springen en dan begint dat toch weer te kriebelen. Volgend jaar vlieg ik er zonder fout terug in ! Ik ben altijd al heel sportief geweest. Volgens mij heb ik bijna alle sporten geprobeerd : turnen, initiatie duiken, judo, paardrijden, zwemmen. Tennis is het enige dat ik altijd heb volgehouden.

Waaraan geef je het meeste geld uit ?

Ik winkel wel graag. Dat doe ik met enkele vriendinnen die vroeger bij mij op school zaten. Wanneer wij bijeen komen, hunker ik er echt naar om eens samen te gaan shoppen, maar om nu te zeggen dat ik dan schandalig veel geld uitgeef ? Nee, dat zeker niet.

Winter of zomer ?

Goh, dat is echt een moeilijke keuze. Ik hou eigenlijk wel van de herfst. Dan kan je mooie wandelingen maken.

Ik ben niet iemand die snel klaagt over het weer en kan daarom van alle seizoenen genieten. Wat vakantie betreft, hou ik het meest van de sneeuw, maar zoals Frank al zei, kunnen we door de problemen met zijn knie niet meer op wintersport. Dit jaar gingen wij zonder de kinderen op vakantie naar Turkije omdat we tien jaar getrouwd waren. Achteraf gezien hadden we Marnix en Louise toch liever meegenomen, want we hebben hen ontzettend gemist.

Jullie trouwden voor de kerk. Zijn jullie gelovig ?

Mijn ouders zijn van Nederland afkomstig en ik ben protestants opgevoed. Vanaf het middelbaar volgde ik op school zedenleer. Wij hadden dus een gemeenschappelijk huwelijk, zoals ze dat noemen. Frank kreeg bijvoorbeeld een kruisje en een hostie, maar ik niet. Ik ben ook niet gedoopt. Marnix en Louise zijn wel gedoopt, maar moesten ze later komen zeggen dat ze liever zedenleer willen volgen, zou ik daar zeker geen probleem van maken. De ouders van Frank zouden het daar wel moeilijk mee hebben, denk ik. Frank ging vroeger zelfs wekelijks naar de kerk.

Wat wil je dat de kinderen later gaan doen ?

Dat maakt niet uit. Als ze maar iets doen wat ze graag doen en waar ze zich voor willen inzetten. Ik zou wel graag hebben dat ze later aan sport doen. Marnix is al op tenniskamp geweest en hij vond dat heel leuk. Omdat Frank en ik sportief zijn, denk ik dat dat bij de kinderen ook wel automatisch zal volgen. Ik zal hen op dat gebied alleszins motiveren.

Hoe kan je Frank het best omschrijven ?

Ne knappe, schattige gast ! ( lacht) Nee, serieus, hij is enorm lief voor mij en de kinderen. We komen echt goed overeen.

Stel dat je één ding in je leven kon veranderen. Wat zou dat dan zijn ?

Ik zou eigenlijk niets willen veranderen. Sommigen mensen zeggen : ik zou terug 18 jaar willen zijn, maar ik heb dat gevoel totaal niet. Ik ben nu 32 en wanneer ik 40 word, zal ik nog altijd even gelukkig zijn. Ouder worden heeft ook zijn voordelen. Het leven heeft je dan meer te bieden.

door Ilse Peleman