Dat Anderlecht in deze tijden nooit kans zal hebben om de beker met de grote oortjes in de wacht te slepen, dat weet het kleinste kind. Maar toch wil ik u bedanken voor de fantastische prestatie tegen de Franse topclub Lille. Het plan om aanvankelijk aanvallend te spelen en om het publiek te verwennen, leek te werken. Zelfs in verdedigend opzicht speelde Anderlecht die eerste helft als een hecht blok. Want die verdediging, meneer Vercauteren, zeg nu zelf, die is nu ook weer niet zo denderend. Die formidabele eerste helft werd bekroond met een kopbaldoelpunt van Pareja.

In de tweede helft was het publiek in het Constant VandenStockstadion getuige van een meesterlijke tactische zet, één waar Rafa Benítez en José Mourinho nog een puntje aan zouden kunnen zuigen : blonde, jonge god en spelmaker Biglia moest plaatsmaken voor de statische verdediger Juhasz, een zet die deed uitwijzen dat u, meneer Vercauteren, zowaar wou terugzakken en controlerend wou spelen. U zweerde bij de 1-0, wat wel te begrijpen is, maar aan de andere kant ook vreemd voor een trainer die aanvallend combinatievoetbal (tot de laatste minuut) predikt.

Begrijp me niet verkeerd, ik bewonder uw tactisch inzicht ten zeerste en was niet verrast door deze wissel, aangezien uw onvoorspelbaarheid kan wedijveren met uw bekwaamheid als trainer. De tegenstander lijkt nooit vat te hebben op uw meesterbrein. Hoe dan ook, Lille leek weer in de wedstrijd te komen en scoorde aanvankelijk de gelijkmaker. Dat zowat dezelfde situatie zich voordeed het weekend ervoor op Moeskroen, lijkt geen indruk te hebben gemaakt op u, wat uw standvastigheid om dezelfde tactiek te hanteren, verklaarde. Maar, fantastisch toch, dat het kleine Anderlecht weer aanwezig is op het kampioenenbal en dat laat merken door een onvoorstelbaar sterk gelijkspel tegen de Franse topclub Lille. En wie is daarvoor verantwoordelijk ? Juist ja, u, meneer Vercauteren, dus de trainer heeft altijd gelijk. En dan zwijg ik nog van de ‘mentale beschikbaarheid’ van de spelers van Anderlecht.

Het wordt tijd, Frankie, om naar een andere job uit te kijken, bij een echte topclub, bij voorkeur in de Engelse of Spaanse competitie. Alwaar ze het niet zouden aandurven de grote trainer, die in u heerst, meneer Vercauteren, te bekritiseren. Dit na het halen van een nieuwe titel, de beker en de tweede ronde van de CL natuurlijk.

LAURENS BOUCKAERT & RUBEN BOGAERT, TIELT

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content