Brazilië – met een nog altijd niet honderd procent fitte Ronaldo, die vermoedelijk nooit meer zijn topniveau van voor 1998 haalt – overtuigde niet tegen Joegoslavië. Engeland verloor tegen Italië, Spanje bij Nederland, Rusland bij Estland, Argentinië had oneindig veel moeite met Kameroen en Portugal kreeg van Finland een 1-4-opdoffer voorgeschoteld.
Van alle Europese ploegen kwalificeerde Polen zich, nochtans in een sterke groep, als eerste voor het WK. Finland was een van de eerste uitgeschakelde landen, maar profileerde zich nadien met een reeks indrukwekkende prestaties in oefenduels, onder andere tegen België. Duitsland, voor het eerst voetballend in de vroegere DDR-stad Rostock, won met 4-2 tegen de Verenigde Staten. Maar wat betekent dat, als er slechts zeven minuten nodig zijn om van 1-1 tot 4-1 uit te lopen ? Ook de Rode Duivels lieten geen al te beste indruk in Patras, tegen een Griekse ploeg die pas bij een 0-2-achterstand de sterren van Panathinaikos liet opdraven. Uiteindelijk zorgden zij nog voor de overwinning.
Tal van landen konden of wilden hun beste spelers niet opstellen. Er werd rekening gehouden met de kwartfinales van de Champions League en ook weer veel geknoeid met onoverzichtelijke spelerswissels. Toch zijn al die uitslagen niet zonder betekenis. Japan scoorde via zijn sterspelers Nakata en Takahara. De ploeg van Philippe Troussier speelde in Lodz met een onweerstaanbare gedrevenheid en een grote bezieling.
De gewezen Witte Tovenaar lijkt eindelijk op de goede weg. Vanwege zijn beperkte verleden als voetballer legde de Fransman langs verschillende landen en werelddelen een moeizame weg af om naam te maken in het trainersvak. Met Japan incasseerde hij veel vernederingen, zoals een 5-1 tegen Argentinië en een 5-0 tegen Frankrijk. Dergelijke nederlagen betekenen in het land van de rijzende zon een grote schande.
De vaak zwaar aangeslagen Japanse media, die nog in hun kinderschoenen staan wat betreft de analyse van voetbal, hebben Troussier al meerdere keren veroordeeld en verwenst. Maar met zijn Bretoense koppigheid blijft hij de nadruk leggen op dezelfde speelstijl, die steunt op collectiviteit, enthousiasme en inzet. Robert Waseige moet niet denken dat het op 4 juni in Saitama een makkelijk klusje wordt. Integendeel, de ploeg van Troussier is bekwaam de Belgen met hun eigen wapens, wilskracht en onverzettelijkheid, te verslaan.
Frankrijk was dus weer de favoriet die de beste indruk naliet. Zelfs voor een oefenduel tegen onbenullige Schotten werden de voetbalsterren in het Stade de France verwelkomd door tachtigduizend uitzinnige landgenoten. De wereldkampioen maakt er een erezaak van die te verwennen. Ook al draait het clubvoetbal in eigen land vierkant, ziet de financiële toestand van sommige clubs er dramatisch uit en zijn er ruzies tussen de profliga en de bond, clubs, scheidsrechters en spelers, toch blijft die nationale ploeg het maar doen. Dat zou wel eens kunnen duren tot de WK-finale op 30 juni in Yokohama.
door Mick Michels,
