Fraser Hornby (20) ontwikkelde zich de voorbije jaren van verdedigende middenvelder tot diepe spits. De van Everton FC gehuurde Schot wil doorbreken bij KV Kortrijk, dat het vanavond in de Croky Cup opneemt tegen Union.
Hij kwam pas eind augustus aan, hij moest toen nog twintig worden, maar het was op het oefenveld snel duidelijk dat Fraser Hornby bruikbaar zou zijn. Op speeldag 8, tegen KV Mechelen, debuteerde hij voor KVK, en op speeldag 10, tegen STVV, maakte hij zijn eerste twee doelpunten. ‘Ik was hier snel thuis’, vertelt hij in Balthazar, een café-bistro langs de Leie in de buurt van zijn appartement. ‘Iedereen maakte het mij makkelijk, ik voelde me heel welkom. Zelf ben ik in Kortrijk aangekomen met een open mind en met frisse ogen, zonder mij veel voorstellingen te maken van hoe het hier zou zijn. Het niveau op training was heel hoog, merkte ik. Er was mij vooraf gezegd dit een veeleisende, heel fysieke competitie is en dat bleek ook in de eerste wedstrijden.’
Dat ik vorig seizoen met Wayne Rooney kon trainen, was geweldig.’ Fraser Hornby
Vorig seizoen won hij in Engeland met de beloften van Everton FC de titel en de beker. Onder Sam Allardyce mocht hij toen al geregeld meetrainen met de A-kern en de voorbereiding van dit seizoen maakte hij integraal met het eerste elftal mee. Hij speelde ook mee in drie oefenwedstrijden. ‘Dat was interessant’, zegt hij. ‘Je leert als jonge speler veel van de attitude en de toewijding van topspelers. Dat hielp mij hier te integreren.’
Pas na een uitvoerig gesprek met coach Yves Vanderhaeghe tekende hij voor KVK. ‘Toen was het niet meer moeilijk om te beslissen. Ik kreeg het gevoel dat dit een goeie, familiale omgeving voor mij zou zijn. Op training toonde ik meteen dat ik een harde werker ben, dat honderd procent inzet voor mij het minimum is, en dat werd gewaardeerd. Ik speel bovendien graag in dit stadion, met passionele fans die zelfs Engelse liederen zingen. Mijn familie was enorm onder de indruk van de sfeer tegen Zulte Waregem.’
VOETBALFAMILIE
Hij komt uit een voetbalfamilie. ‘Mijn vader is geboren in Glasgow en is een Celticfan. Hij was tien jaar toen hij in Engeland ging wonen. Daar voetbalde hij in de lagere reeksen. Mijn moeder is van Manchester en groeide op in een gezin van grote Man U-fans. Dat zijn wij ook geworden. Dat ik vorig seizoen met Wayne Rooney kon trainen, was geweldig. Maar mijn grootste jeugdidool was Cristiano Ronaldo. Niet alleen omdat hij voor Manchester United speelde, maar om wat hij er allemaal voor doet om de beste te kunnen zijn.’
Fraser is de jongste van de drie Hornby- zonen. ‘ Elliot voetbalt in zijn vrije tijd nog altijd met vrienden, maar hij koos voor een academische carrière: hij studeerde geschiedenis aan de universiteit van Nottingham en schreef al twee detectiveromans. Lewis speelde op zijn zeventiende al 35 competitiewedstrijden voor Northampton in de League Two, de Engelse vierde klasse, en stond in de belangstelling van grotere clubs. Maar door aanhoudende blessures aan de rug en de knieën moest hij een paar jaar later stoppen met voetballen. Hij probeert nu zijn eigen kledingmerk te lanceren. Mijn ouders hebben een drukkerij. Ik wist snel wat ik wou worden: voetballer.’
Op zijn veertiende verliet hij Northampton Town FC voor Everton FC in Liverpool, drie en een half uur rijden van bij hem thuis. ‘Dat betekende voor mij een enorme stap omhoog, en een grote verandering, maar ik keek er vooral naar uit om elke dag te kunnen voetballen. Want bij Northampton trainden we maar twee keer per week, op infrastructuur van een school nog wel. Het was wel een goeie ervaring, want het hielp mij nederig te blijven. Dat ik wist hoe het er op een lager niveau aan toeging, sterkte mijn vastberadenheid om er alles voor te doen om bij Everton te kunnen blijven. Wie vanaf heel jonge leeftijd in zo’n mooie, comfortabele academie zit, is soms te veel op zijn gemak, merkte ik. Ik kon toen ook naar Aston Villa, wat maar veertig minuten rijden was, maar na een testperiode van een paar weken bij Everton wist ik: dit is de familieclub waar ik heen wil. Samen met twee andere jeugdspelers woonde ik er in een gastgezin bij Mel en John, die mij het gevoel gaven dat ik een van hun zonen was. Toen ik achttien was, kreeg ik een profcontract van drie jaar.’
Op 7 december 2017 ging zijn droom in vervulling: hij debuteerde 82 minuten voor Everton FC in de Europa Leaguewedstrijd in het Cypriotische Limassol tegen Apollon. ‘We waren uitgeschakeld en enkele jonge talenten kregen er hun kans. Dat gaf mij een geweldig gevoel, want daar werkte ik al mijn hele leven voor. Kevin Mirallas speelde in mijn rug. En onlangs speelden we in Antwerp-Kortrijk tégen elkaar.’
TARGETSPITS
Spits is hij nog maar sinds een paar jaar. Bij Everton en bij de Schotse nationale jeugdelftallen was hij lang een verdedigende middenvelder. ‘Maar ik vond altijd wel mijn weg naar de box’, lacht hij. ‘Ik was meer een box-to-boxmiddenvelder, ik speelde op 6, 8 en 10. Toen ik twee en een half seizoen geleden in de spits terechtkwam, moest ik van mijn lengte gebruik leren maken. Dat was ik als middenvelder niet gewoon te doen. Daar teerde ik vooral op mijn goeie voeten. Mijn kopspel verbeteren was de laatste stap in mijn ontwikkeling. Maar ik ben niet iemand naar wie je alleen maar lange ballen moet trappen om er dan voor te vechten. Dat kunnen alle coaches met wie ik werkte bevestigen.’
Maar het hoort erbij, zeker in de Jupiler Pro League. Hij liet er zijn potentieel al zien: hij kan goed voetballen, is werkkrachtig, loopsterk, beweeglijk en vrij snel voor zijn lengte. Maar hij is in zijn eerste seizoen in het seniorenvoetbal ook nog wisselvallig. KVK-coach Yves Vanderhaeghe haalde het al aan: zijn groeimarge is vooral dat hij als targetspits in de duels nog beter zijn lichaam moet leren gebruiken. ‘Het is iets waar ik elke dag aan werk. Ik ben daartoe in staat, maar ik moet er consistenter in worden. Dat zal komen met in deze competitie meer wedstrijden te spelen.’
Kortrijk bedong tijdens de onderhandelingen met Everton een koopoptie in de huurovereenkomst. Maar het betaalde wel nog nooit een miljoen euro voor een speler. ‘Ik denk niet dat de transfersom een probleem wordt’, zegt Hornby. ‘Want mijn contract bij Everton loopt eind volgend seizoen af en het is niet hun bedoeling om mij te barreren. Integendeel. Ze willen dat het goed gaat met hun academiespelers. Dat is ook de sfeer waarin deze overeenkomst werd gesloten.’
Doorbreken bij Everton is voor academiespelers bijna onmogelijk geworden. De A-kern barst van het offensief talent en in de zomer werd bij Juventus met Moise Kean ook nog een Italiaans toptalent aangetrokken. ‘Het is inderdaad moeilijk geworden’, besluit de Schotse belofte-international. ‘Daardoor vertrekken almaar meer jonge Engelse spelers naar het buitenland. Voor iedereen is er een weg. Voor mij is Kortrijk een goeie plaats om mijn carrière te starten.’
