Pagina’s en pagina’s waren erover gevuld: had Marc Wilmots nu wel of niet rekening gehouden met de mening van de spelers toen hij de ploeg in elkaar schoof voor de wedstrijd tegen Ierland? Het leek wel een staatszaak, zo heftig werd erover gedebatteerd. Tot zelfs pal voor de match, in de perszaal van Bordeaux. Alsof de hele wereld alleen rond dat thema draaide. De bondscoach presenteerde zich naar buiten met de onverstoorbaarheid die hem eigen is. De beslissingen, zo roept hij, neemt alleen hij. Alsof hij ooit zou kunnen toegeven dat dit niet zo is, Marc Wilmots moet vorige week onderhevig geweest zijn aan de grootste twijfels. Hij zou het niet hebben kunnen laten alle kranten uit te pluizen en het zou hem bloednerveus hebben gemaakt. Je vraagt je af hoe lang een mens, hoe gepantserd hij misschien ook is, dat allemaal kan dragen.
Maar eigenlijk doen al die polemieken niet ter zake. Tegen Ierland stond na een aantal herschikkingen een ploeg op het veld die combineerde in plaats van voortdurend naar het wapen van de lange bal te grijpen. Zonder Marouane Fellaini en met Axel Witsel in een meer vooruitgeschoven positie verhoog je duidelijk het voetballend vermogen. Niet gemakkelijk is het om tegen een ploeg die een muur optrekt snelheid in de opbouw te steken en de voorzetten misten vaak accuratesse, waardoor het samenspel soms stokte en er amper in één tijd werd gevoetbald. Hierin zit het verschil met ploegen als bijvoorbeeld Spanje en Duitsland. Maar vanaf het moment dat er werd gescoord en er meer ruimte lag, viel het talent in deze ploeg weer te zien.
Tot een hoerastemming mag dit echter niet leiden. Daarvoor was de tegenstand van Ierland te zwak. Het laat zich aanzien dat Zweden woensdagavond niet veel meer weerwerk zal bieden en de Rode Duivels in hun groep op de tweede plaats gaan eindigen. Er wordt al volop gerekend: 1/8 finale tegen allicht Hongarije of Portugal, kwartfinale tegen Engeland (in Lille) en halve finale tegen Spanje. Zo snel gaat dat in een sport waarin het resultaat van de meest recente wedstrijd de enige barometer is.
Deze spelersgroep presenteert zich heel zelfverzekerd. Zo was het al voor dit EK. Met minder dan een plaats in de halve finale was niemand tevreden. Vreemd daarom dat de spelersgroep na de match tegen Italië moeite had met de kritiek van de media. Daar hoor je boven te staan. Vooral ook omdat Thibaut Courtois zelf met scherpe taal naar buiten kwam. Maar hij veranderde zijn discours in de loop van de week. Net zoals ook een aantal andere spelers op hun tong beten.
Veel spektakel levert dit EK voorlopig niet op. De uitbreiding naar 24 deelnemers, de helft van Europa, is op sportief vlak een miskleun van de eerste orde. Sommige ploegen zijn amper tot meer in staat dan verdedigen. Dat levert saaie wedstrijden op. Ook al omdat de meeste vedetten, leeg gespeeld na een slopend seizoen, het laten afweten.
Een EK dient uit te groeien tot een festijn, een publiciteit voor het product voetbal. Het valt te hopen dat dit er vanaf de achtste finales komt. Los daarvan breekt dit EK alle financiële records. Het is de verwachting dat de UEFA zo’n 1,9 miljard euro ophaalt, een stijging van 41 procent in vergelijking met 2012. Dat is mooi maar het mag niet ten koste gaan van de schoonheid van het spel.
Intussen stomen de eersteklassers zich, op Charleroi en Eupen na, weer klaar voor het nieuwe seizoen. Anderlecht presenteerde met de Zwitser René Weiler een verrassende nieuwe trainer. Grote namen bleken met hun persoonlijke eisen niet haalbaar. Maar het zegt ergens ook iets over de afgebrokkelde status van paars-wit.
Het is op zich goed dat clubs eens in een andere vijver vissen en nieuw talent een kans geven. Toen Borussia Dortmund destijds Jürgen Klopp vastlegde, waren de twijfels groot omdat Klopp bij Mainz 05 amper ervaring had opgedaan. Maar het bestuur twijfelde niet: het bleek dat Klopp maanden intensief was gevolgd.
Dat zal Anderlecht met René Weiler niet hebben gedaan. De Zwitser lijkt een opportuniteit van het moment. In die zin houdt zijn komst een risico in. Weiler staat voor discipline en dat heeft Anderlecht nodig. Maar ook Besnik Hasi hamerde daarop toen hij John van den Brom opvolgde. Om na een paar maanden in de klaagzang van zijn voorgangers te vervallen.
DOOR JACQUES SYS
Zonder Marouane Fellaini verhoog je het voetballend vermogen.
