Elke week verzamelt Sport/Voetbalmagazine meningen over een pertinente vraag.

Kampioen met Standard in 2008 – de eerste titel voor de Rouches sinds 1983 – en een beker met AA Gent twee jaar erna, maar in zijn (amper) zes Belgische seizoenen als trainer maakte Michel Preud’homme ook naast de lijn ‘indruk’. Legendarische woede-uitbarstingen, ontelbare aanvaringen met scheidsrechters die hem naar de tribune sturen, schorsingen… Het leverde weinig fraaie tv-beelden op, waardoor het imago van Club Brugge als sympathieke volksclub ook door het gedrag van de 55-jarige T1 een ferme knauw kreeg.

Gaat de ex-doelman, door blauw-zwart in september 2013 als kampioenenmaker binnengehaald, te ver? “Het mag allemaal wat minder en het is contraproductief, maar Michel Preud’homme moet ook zichzelf kunnen zijn: explosief en expressief. Zijn persoonlijkheid is een deel van zijn kracht als trainer”, zegt Peter Vandenbempt, voetbalcommentator bij Sporza.

“Mocht Preud’homme stoïcijns op de bank zitten, zoals Valeri Lobanovsky (ex-coach van onder andere de Russische nationale ploeg en Dinamo Kiev, nvdr), dan zou dat geen goede zaak zijn. Veel van zijn reacties richten zich trouwens niet op de scheidsrechter, maar zijn bijvoorbeeld het gevolg van een gemiste kans van zijn ploeg. De voorbije weken had Preud’homme in zijn protest geen ongelijk, maar dat moet hij – en bij uitbreiding de voorzitter en de spelers van Club – binnen de perken proberen te houden.

“Een coach die tegen een flesje trapt en het been van de ploegafgevaardigde raakt, dat levert natuurlijk mooie tv op en daardoor wordt nog meer op hem gefocust. In die mate zelfs dat je tegen de cameraman kan zeggen: ‘Hou vooral Preud’homme in het oog.’ Op dat vlak is hij het slachtoffer van zijn reputatie, die hij natuurlijk wel zelf heeft opgebouwd. Als je aan Belgische scheidsrechters vraagt wie de ergste langs de lijn is, dan noemen ze zeker niet Michel Preud’homme, maar een andere coach. Iemand die al vanaf de eerste minuut begint, maar geniepiger, slimmer en zonder de theatrale gebaren van Preud’homme. Onopvallend – tenzij je er goed begint op te letten – maar de camera’s zijn er nooit op gericht. Dat scheelt.

“De reacties van Preud’homme zijn écht, hij voert zeker geen show op”, vervolgt Vandenbempt. “Een coach mag zijn onvrede tonen, alleen mag het niet escaleren en tegen Cercle Brugge had ik wél dat gevoel. Je moet niet op het veld lopen, maar tegelijk is Diego Simeone (Atlético Madrid, nvdr) nog veel erger. Tijdens de finale van de Champions League dertig meter op het terrein rennen om een speler aan te vallen… Of het voorbije weekend, tijdens de terugwedstrijd van de Spaanse Supercup, de vierde scheidsrechter een tik tegen het achterhoofd geven…”

Niet gespeeld

“Michel is vooral gedreven en gepassioneerd”, klinkt het bij Michel Louwagie, manager van AA Gent, waar de ex-doelman tussen 2008 en 2010 T1 was. “Vicekampioen en bekerwinnaar in 2010, een grand-crujaar voor ons. Hij heeft, ook door zijn gedrag langs de zijlijn en de manier waarop hij de supporters opjut, toch een belangrijk element aan deze club toegevoegd: willen winnen. It is all about winning

“Heel emotioneel, maar dat was nodig om de spelersgroep te prikkelen en iedereen tot het uiterste te drijven. Zo slaagde hij erin om het maximum uit die kern te halen. Elke trainer heeft zijn methodes, maar in het geval van Michel was het niet gespeeld. Hem proberen in te tomen of te kalmeren was, zeker kort na de match, zogoed als onmogelijk. Maar tijdens de week, toen we samen aan tafel zaten, konden we heel rustige gesprekken voeren”, aldus nog de Gentse manager. “Ik denk niet dat Michel nog veel zal veranderen, al heb ik toch de indruk dat hij bij momenten iets rustiger geworden is.”

“Ik zie weinig verschillen tussen de Michel Preud’homme, met wie ik in Saoedi-Arabië samenwerkte, en de manier waarop hij momenteel Club Brugge coacht. Een harde werker. Veeleisend voor zijn spelers en zijn staf, maar zeker ook voor zichzelf”, zegt Yannick Ferrera, bij Al-Shabab een seizoen (2011/12) videoanalist van de ex-Gouden Schoen. “Tactisch en technisch legt hij in Brugge wel andere accenten. Meer aandacht voor stilstaande fasen, meer beweging en animatie. Een offensievere trainer, maar dat heeft alles met kwaliteit en middelen te maken. Aan de zijlijn lijkt hij misschien zenuwachtig, maar dat geeft Michel niet door aan zijn spelers. Hij probeert ze op die manier alleen op te peppen en wakker te houden. En dat vind ik niet negatief, nee.”

Persoonlijkheid en uitstraling

“De vraag is niet of Michel Preud’homme te ver gaat, de vraag is of hij op dezelfde manier wordt bekeken en geanalyseerd als de andere trainers”, reageert Vincent Mannaert, CEO van Club Brugge. “Michel is een grote persoonlijkheid, heeft uitstraling en is een van de mensen die alleen al door hun aanwezigheid een ruimte ‘vullen’, zonder bewust de aandacht naar zich toe te trekken. Dat is positief om, bijvoorbeeld, een kleedkamer te managen. Gewoon eens binnenlopen, zonder iets te zeggen, heeft effect op alle spelers. Die uitstraling heeft hij, zijn hele trainerscarrière al, ook tijdens wedstrijden. In zijn vorige clubs werden Michels passie en gedrevenheid als kwaliteiten omschreven, maar nu – in afwachting van een trofee? – wordt veeleer gefocust op het ‘heftige’ gedrag op en naast de bank.

“Mocht er beeldmateriaal bestaan van het gedrag in de beide dug-outs, dan kan ik iedereen aanraden deze eens te bekijken. De andere bank en/of trainer reageert minstens zo heftig, zo niet nóg feller. Francky Dury tijdens Zulte Waregem-Club Brugge bijvoorbeeld en zéker Lorenzo Staelens – nog overtroffen door zijn assistent Arnar Vidarsson – tijdens de Brugse derby. Alleen wordt daar na een match nooit melding van gemaakt.

“Calimero? Nee. Michel en ik zijn voorstander van duidelijke (gedrag)regels – daad én woord – op de bank, tussen collega’s en in relatie met de scheidsrechters. Met een aanbeveling: pas die regels voor iedereen gelijk toe. Wie dan over de schreef gaat, weet – op voorwaarde dat er van een duidelijk sanctioneringsbeleid werk wordt gemaakt – dan ook meteen waaraan hij zich kan verwachten.”

DOOR CHRIS TETAERT

“Wordt Preud’homme op dezelfde manier bekeken en geanalyseerd als de andere trainers?” Vincent Mannaert

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content