Het Gentse litteken is erg diep en heelt nooit meer. ‘Mijn vertrouwen is geschonden. Het is moeilijk nog langer iemand uit de voetbalwereld te geloven.’

F rédéric Herpoel (33 in augustus) heeft geen contract en geen club meer, maar behoudt zijn glimlach en zijn gevoel voor humor. “Ik kan me niet herinneren dat ik ooit zo’n lange vakantie had. Mijn gedachten dwalen naar die zomers toen Gent me in allerijl naar de trainingen riep, omdat we Intertoto moesten spelen. In theorie was ik vaak nog met vakantie, aangezien ik dikwijls eindeseizoensopdrachten met de Rode Duivels moest afwerken.” Met deze woorden van de doelman wordt meteen de toon voor dit interview gezet, een cynische toon.

Ook dit jaar speelt Gent Intertotovoetbal, zonder Frédéric Herpoel weliswaar. De doelman werd aan de kant geschoven en heeft de recente gebeurtenissen duidelijk nog niet volledig verteerd. Voor dit interview heeft Herpoel dan ook zijn persoonlijke bandopnemer meegebracht. “Ik ben ontzet over wat er bij Gent gebeurd is. Mijn vertrouwen is geschonden. Het is moeilijk om nog langer iemand uit de voetbalwereld te geloven.” Herpoel heeft ook de aangetekende brief bij die hij op 19 juni in zijn brievenbus vond. Hij keerde net terug uit vakantie.

Deze brief, ondertekend door clubmanager Michel Louwagie, deelt mee dat de doelman ‘vrijgesteld’ is van de trainingen die de twintigste hervatten. Hoewel Herpoel nog tot het einde van juni onder contract ligt, moet hij zich niet meer op de club melden. “Een bizarre manier om een tienjarige samenwerking te beëindigen, niet ? In de Vlaamse pers durfde men beweren dat die brief me niet verbood om nog te komen trainen. Lees wat er staat. De boodschap is toch duidelijk !”

Je wist dat je carrière bij Gent voorbij was, maar je wilde je toch nog aanmelden voor de training van 20 juni ?

Frédéric Herpoel : “Natuurlijk. Tijdens mijn vakantie contacteerde mijn manager, Freddy Luyckx, voorzitter Ivan De Witte om hem te zeggen dat ik mee de trainingen zou beginnen. Mijn contract liep immers nog door tot 30 juni. De Witte antwoordde hem : ‘Ik reken erop en ik zal blij zijn hem terug te zien. We kunnen misschien zelfs opnieuw praten, want voor mij staat de deur nog altijd op een kier’.”

Onnozelaar

De hele tweede ronde leek het alsof je een nieuw contract bij Gent zou tekenen.

“De Witte gaf me zijn woord in januari. We waren het eens over een contractverlenging van twee jaar. De voorwaarden zouden dezelfde zijn als die van mijn vorig contract. Tussen haakjes, mijn contract bij Gent was de laatste zes seizoenen ongewijzigd. Onlangs hoor ik De Witte in de pers beweren dat we het alleen over de duur van het nieuwe contract eens waren en dat het financiële luik nooit besproken werd. Laten we serieus blijven : welke voetballer of welke voorzitter onderhandelt alleen over de duur van een contract, zonder een woord te reppen over het financiële aspect ? Zoiets is lachwekkend. De Witte beweert op de koop toe dat ik op het grote geld uit was en dat ik mijn dromen voor werkelijkheid neem. Waar zit de logica ? Hij zegt dat we niet over geld praatten, maar bevestigt wel dat ik te veel wilde. Er zit geen samenhang in zijn verhaal. De uitingen van De Witte slaan gewoon nergens op. Ik heb altijd het imago van eerlijke jongen gehad. Het beste bewijs is die fairplayprijs die ik van mijn collega’s kreeg.”

Wil de club je gewoon zwart maken ?

(haalt de schouders op) “Ivan De Witte ontgoochelt me diep. Ik had nooit verwacht dat hij me zo door het slijk zou halen. Ik heb hem steeds als een man van zijn woord beschouwd. Ik kan me geen enkele loze belofte van hem herinneren. Ik vraag me af hoe hij heeft kunnen toestaan dat ik via een kille aangetekende brief moest horen dat ik niet meer mocht trainen op Gent. In januari moest men mij al duidelijk gemaakt hebben dat er voor mij geen plaats meer was op de club. Ondertussen heb ik alle andere voorstellen die men mij deed, verwaarloosd. Ik was er zeker van dat ik gewoon op Gent bleef. Vandaag hebben alle clubs de trainingen hervat en ben ik technisch werkloos. Ik voel me een onnozelaar.”

Heb je sinds je meningsverschil met De Witte nog contact gehad met hem ?

“Neen, ik had daar ook geen behoefte aan. De club waaraan ik alles gegeven heb, heeft me onrechtvaardig behandeld. Dit is een erg bittere pil. Stel je voor, na tien jaar op zo’n manier opzijgeschoven worden ! Louwagie verklaarde onlangs dat hij de komende weken iets op touw wil zetten om me te bedanken. Bedankt, daar lach ik om. Tot de supporters van Gent wil ik zeggen dat ik zelf iets zal organiseren en dat ik de mensen zal uitnodigen die ik wil uitnodigen.”

Heb je een eigen uitleg voor wat er gebeurd is ?

“Ik zit lang genoeg in de voetballerij om te weten wat er speelt bij de samenstelling van een kern. De mensen die het voetbal van dichtbij volgen, kennen het systeem. Ik heb geen zin om meer te zeggen. Het is de sportwet die speelt : als je slecht bent, moet je inbinden, maar ik heb niet de indruk dat ik slecht was. Ik eindigde vorig seizoen nog in de topdrie van de beste doelmannen. Het zijn collega’s die stemmen, kennen zij er dan niets van ? Naast de sportwet, is er de wet van de poen. Louwagie verklaart dat het budget van Gent voor komend seizoen van 8,4 naar 9,2 miljoen opgekrikt wordt. En voor mij is er geen plaats meer in de kern ! Op de club wordt ook gezegd dat Georges Leekens te duur was, maar Leekens vertrok en in zijn plaats worden drie nieuwe trainers aangetrokken : Trond Sollied, Chris Van Puyvelde en Cedo Janevski. Zou dat drietal goedkoper zijn dan Leekens ? Ik begrijp er niets meer van. Er is nog iets dat me echt doet lachen : na het vertrek van Leekens verklaarde Louwagie dat de trainer woordbreuk had gepleegd. Hij had namelijk beloofd om in Gent te blijven. Wat heeft De Witte met mij gedaan ? De pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet.”

Geen groentje

Er wordt beweerd dat je bij Gent om en bij de 300.000 euro jaarlijks verdiend zou hebben en dat je met De Witte een nieuw akkoord had van ongeveer 400.000 euro. Op het allerlaatste moment zou je 500.000 euro geëist hebben.

“Dat is schandalig. Ik heb geen euro meer gevraagd dan wat ik eerder verdiende. Ik zweer het op het hoofd van wie je maar wil. Ik ben er door gedegouteerd dat ze mij het etiket van dure speler willen opkleven. Als Gent me kon betalen tijdens al die jaren dat het financieel slecht ging, dan moet een gezonde club me zonder problemen kunnen betalen.”

De ambitieuze toekomstplannen van de club, onder andere met een nieuw stadion, zullen straks zonder Herpoel moeten worden waargemaakt.

“Daardoor ben ik nog feller ontgoocheld. Als de boot dreigde te zinken, ben ik steeds aan boord gebleven. Ik heb mijn rol op en naast het veld steeds naar behoren uitgevoerd. Nu de financiën beter lopen, word ik eruit gegooid. Ach, misschien ben ik niet goed genoeg voor de ambitieuze plannen.”

Had je graag onder Sollied gewerkt ?

“Natuurlijk, Trond Sollied is een groot trainer. Ik denk spontaan aan die periode toen hij tijdens het seizoen 1999/2000 al voor Brugge getekend had, op vier wedstrijden van het seizoenseinde was dat. De directie van Gent wilde hem meteen op straat zetten, maar ik heb zijn hachje gered. Gunther Schepens en ik vroegen toestemming om de training te verlaten, we gingen op de bureaus van Louwagie en De Witte pleiten voor het aanblijven van Sollied. Door onze bemiddeling mocht hij zijn contract uitdienen.”

Wat als je bij de competitiehervatting nog steeds aan de zijlijn staat ?

“Ik teken niet eender waar, ik zal mijn tijd nemen. Er zijn enkele opties. Tal van mensen contacteren me trouwens om een club voor te stellen, maar ik ben geen beginneling meer. Ik weet hoe het eraan toe gaat. Ik antwoord altijd dat alles bespreekbaar is, maar ik wil eerst een concreet bewijs van de interesse van een club. Ik ben geen beloftevol groentje dat zonder dralen tekent. Ik heb nooit een knieval gemaakt om een contract te ondertekenen, dat verandert ook nu niet.”

Je hebt al vaker gezegd dat je van het voetbal houdt, maar dat je de bijkomstigheden haat. Leunt die uitspraak vandaag nog dichter bij de waarheid aan ?

“Ik stel me in de positie van een speler in het begin van zijn carrière. Als bij zo’n jongen gebeurt wat Gent bij mij heeft gedaan, dan kan hij definitief gebroken zijn. Ik heb geluk dat ik dichter bij het einde van mijn loopbaan sta.” S

door pierre danvoye