Koen Meulenaere
Koen Meulenaere Van 1991 tot 2012 de satiricus van Knack

door Koen Meulenaere

Woensdag 12/3

Het Schrumpfungprozess ! Wie van u heeft daar al last van gehad ? Dat valt voor een niet-Germaan toch niet te bevatten, zoiets ? Het Schrumpfungprozess. Of in het blauw : het Schtrumpfenschrumpfungprozess. Vijf keer na elkaar uitspreken met een chocotof in de mond. Het betreft hier een soort onzekerheids- en angstgevoel, waaraan ex-Anderlechttrainer Herbert Neumann ten prooi is gevallen. Zo stond het vorige week in uw blad. Niet dat hij in drank of drugs zijn heil heeft gezocht, of in een sekte zoals wijlen Hans Croon, maar het heeft niet veel gescheeld. Kierewiet, zo zouden wij ‘Schrumpfungprozess’ vertalen in het Nederlands.

Neumann nu over zijn ontslag bij Anderlecht, 52 dagen nadat hij als grote vernieuwer het Vanden Stockstadion was binnengewandeld : “Wat ik niet geloof, is dat ik onvoldoende gemotiveerd was. Net zomin als het door Anderlecht verspreide verhaal waar is dat ik dronken zou zijn geweest toen ik Ferencvaros ging scouten.”

Dat valt te bezien. Eerst ging Neumann liever met François Colin eten dan naar de reserven te gaan kijken. Over die keuze valt nog te discussiëren. Maar daarna schoffeerde hij een paars-witte delegatie, naast hemzelf bestaande uit Michel Verschueren, Jean Dockx en Louis Devries, toen die in Hongarije een uitmatch van Ferencvaros ging scouten en Neumann weigerde een binnenlandse vlucht te nemen omdat het toestel hem niet veilig genoeg leek. Hij zou wel in zijn hotelkamer naar de samenvatting kijken. Dat verhaal hebben wij gehoord, en het is al niet flatterender dan dat over een mogelijke dronkenschap. Het een sluit het ander trouwens niet uit. “Ik denk dat er bij Anderlecht trainers zijn geweest die twintig keer meer dronken dan ik”, zegt Neumann nog. Die zouden wij dan graag leren kennen. Twintig keer meer zeg.

Neumann verloor met 3-1 op Aalst, met 0-1 tegen Ferencvaros waardoor Anderlecht de Champions League en honderd miljoen frank aan zijn neus zag voorbijgaan, en met 0-2 tegen Charleroi. Toen vloog hij buiten. De club was niet rijp voor een zo vooruitstrevende trainer.

Vrijdag 14/3

Het knipsel is een paar weken oud maar slingert rond op onze schrijftafel : “Steveniers beschuldigd van RVA-fraude.” Wat is me dat weer voor een schandaal ? Hebben ze Willy Steveniers toch wel voor de rechtbank gedaagd zeker, omdat hij in ’97 en ’98 ocharme honderdduizend frank per jaar onkostenvergoeding had gekregen voor het opleiden van jong baskettalent bij AST Gent. Als wij niet verloren lopen in de doolhof van Gentse fusies en naamswijzigingen was AST het vroegere Hellas van Carlos Sierens, die op een kwalijke dag de leiding van zijn club toevertrouwde aan Brice De Ruyver en Ivan De Vadder. Binnen het jaar failliet.

Nu vordert de RVA, of de opvolger ervan, de werkloosheidsuitkering terug die Steveniers in die periode ontving. Dat is toch om ziek te worden ? De Keizer ! ‘Geef de keizer wat de keizer toekomt’, het is ons Heer zelf die het heeft gezegd. Maar daar hebben ze bij de RVA uiteraard geen oren naar, allemaal benoemd door de socialisten. ’t Nachtegaaltje, voor wie daar vragen bij zou stellen, is van Anita. En wij geven u allen één goede raad : ‘Geef aan Anita wat Anita toekomt, desnoods ook wat haar niet toekomt, en blijf er nadien af.’

Aan Steveniers kunnen wij niet denken zonder dat het legendarische interview weerklinkt dat Frank Raes in de jaren tachtig voor de radio met hem maakte. Het ging over Rik Samaey, toen al zeven of acht keer na elkaar speler van het jaar. De vraag was wat Willy, de beste aller tijden, vond van Rik, de beste van die tijden.

“Ik heb klasse”, stak Willy van wal voor een historische quote. “En hij wil zich vergelijken met een klasman. Nee, hij is een oersterke mens van de natuur, die ik destijds in mijn ploeg van over twintig jaar, graag had gehad. En mijn pollen gekust dat hij er bij was. Want voor mij is dat de beste grote die er ooit is geweest. Maar krachtbasket hé. Laat hem mijn schoonmoeder niet dribbelen, want hij botst erop hé. Hij mag in mijn zilverkast gooien met een Medecine-bal, hij gooit niks omver hé, maar niks omver hé. Maar… respect voor zijn twee meters en vier, en zijn kracht, en zijn sprongkracht. Maar dat is al. Ik kon hem nog zeker aan toen ik veertig was.” Op het moment van het interview was Willy 46 en had net met de veteranenploeg van de Wilrijk All Stars de halve finale van de Beker van België bereikt.

Welnu, de RVA moet Willy met rust laten, zo eenvoudig is dat.

‘Geef de keizer wat de keizer toekomt.’

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content