Geen praatcafé in Oostende

© BELGAIMAGE

Afgelopen maandag is Hugo Broos bij KV Oostende begonnen aan een nieuw luik in zijn carrière. Ook als sportief directeur zal hij zichzelf blijven.

Een prater is Hugo Broos nooit geweest. Het werd hem wel eens verweten als trainer. Dat hij bijvoorbeeld nooit argumenteerde waarom een speler naast de ploeg viel. Broos achtte dat niet nodig. Hij vond altijd dat trainers die veel praten uiteindelijk zichzelf tegenspreken. Daarom zei hij alleen het strikt noodzakelijke. Bovendien, voegde hij eraan toe, neem je sommige beslissingen gevoelsmatig en kan je daar niet eens een verklaring voor geven.

Een praatcafé zal KV Oostende onder Hugo Broos niet worden. Zeker niet tijdens de week. Broos zal zijn nieuwe job met hart en ziel doen. En met een grote ernst. Zoals hij ook altijd als trainer aan het werk ging. Velen twijfelden of de ooit zo brave voorstopper daar geschikt voor zou zijn. Maar bij zijn eerste club, RWDM, liet Broos zich meteen gelden toen hij niet akkoord ging met de transferpolitiek van de club en dat duidelijk kenbaar maakte. Hij schreef zijn ontslagbrief maar zou die, ook door toedoen van zijn vrouw, nooit versturen.

Een ritselaar is Broos nooit geweest. Makelaars hoeven met hem echt geen afspraken te maken. Aan hen heeft Broos zich in zijn trainerscarrière vaak geërgerd. Dat je al gauw een manager over de vloer kreeg als iemand niet speelde en dat die dan dreigde met een transfer. Zo’n manager ging dan de kop van een speler helemaal gek maken en ondermijnde zo de autoriteit van een trainer.

Daar had Hugo Broos moeite mee. Hij is een man met waarden en principes. Hij vond bijvoorbeeld altijd dat je een contract moest respecteren. Dat dit in de voetbaljungle zo weinig gebeurt, was voor hem een onuitputtelijke bron van irritatie. Iemand die met volle bewustzijn een overeenkomst tekende en dat een jaar later naast zich neerlegt om elders meer te verdienen, nee, daar kon hij niet bij. Vroeger, wilde hij wel eens mijmeren, hadden spelers weinig rechten en veel plichten, maar na het Bosmanarrest hebben ze alleen nog rechten en geen plichten.

In zijn nieuwe functie zal Hugo Broos onder meer moeten onderhandelen met spelers over contracten. En gegarandeerd zal hij zich vaak ergeren aan die voetballers die zich het middelpunt van de wereld wanen, die juichen als er nieuwe spelers worden binnengehaald, maar janken als ze daardoor hun plaats zouden verliezen. Zo was Hugo Broos als voetballer niet. Hij wist heel goed wat hij kon. Maar vooral ook wat hij niet kon.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content