Geboorteplaats en -datum?

Brugge, 1 juli 1960.

Welke sporten beoefen je zelf?

Ik heb een vrij strak trainingsprogramma, opgesteld door Paul Van Den Bosch van Energy Lab. Fietsen zegt me niet echt veel, dus is dat vooral toegespitst op lopen. Als ik aan het joggen ben met muziek in mijn oren, kan ik mijn geest volledig vrijmaken. In mijn jeugd ging ik sporten bij Olympic Brugge, een atletiekclub. Als kind was ik altijd een van de grootsten van mijn leeftijd, dus ik stond wel mijn mannetje. Hordelopen, spurtnummers, kogelstoten, ik heb het allemaal gedaan.

Welke sporten volg je passief?

In de eerste plaats wielrennen. Ik sta zelf in mijn eentje op een podium, dus heb ik het sowieso meer voor solosporten. Al volg ik natuurlijk ook het voetbal. De familie Hoste is al generaties lang Cercle Bruggefan, op mijn broer na: die supportert voor Club. De laatste jaren ga ik wel niet zo vaak kijken in het stadion. Als ik in het weekend moet optreden, krijg ik wel altijd sms’jes met het resultaat van Cercle. Ik vind dat je maar van voetbal kunt genieten als je ook echt supportert. Als neutrale toeschouwer ten volle een match beleven, daar geloof ik niet in. Als Cerclesupporter kan ik gelukkig wel goed omgaan met verlies. ( lacht)

Wie waren je sportidolen vroeger?

Ik was een grote fan van de volledige Flandriaploeg met als boegbeeld Freddy Maertens. En natuurlijk de legendarische mannen van Cercle: Jules Verriest, Benny Nielsen, Morten Olsen,… Van Olsen had ik een zelfklever op mijn boekentas hangen. Posters van sportidolen had ik niet meteen hangen op mijn kamer. Ooit heb ik wel eens een totaal fout cadeau gekregen: een plastic voetbal met alle spelers van Anderlecht op. Een paar dagen later was die bal plotseling leeggelopen. Tot op vandaag denk ik nog altijd dat het mijn broer geweest moet zijn. ( lacht)

Welke sporters heb je al ontmoet?

Ik ben eens uitgenodigd door Omega Pharma om een dag mee te volgen in de Tour, tijdens een Pyreneeënrit. Toen heb ik de eer gehad om vanuit de wagen een drinkbus aan te reiken aan Robbie McEwen.

Bij welk sportmoment kreeg je kippenvel?

Een herinnering die me uit mijn kindertijd altijd zal bijblijven, is de legendarische overwinning van Eddy Merckx in Milaan-Sanremo in 1967, waar hij drie Italianen waaronder Gianni Motta klopte. Volgens mijn ouders heb ik die spurt tien-tallen keren nagespeeld met mijn knikkers terwijl ik het commentaar van Fred Debruyne na-aapte. S

Bregt Vermeulen

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content