GEGOKT EN VERLOREN

© BELGAIMAGE

Bij Anderlecht zullen ze het niet snel toegeven, maar de mislukte transfer van Nicolas Lombaerts kwam bijzonder hard aan. Lombaerts moest het pièce de résis-tance worden van een gekke zomermercato. Nu lijkt de Rode Duivel symbool te staan voor het gebrek aan daadkracht in de bestuurskamer van de Belgische recordkampioen. Weken geleden kwam de technische staf al tot de conclusie dat de ploeg een centrale verdediger mist met leiderschapskwaliteiten en voetballend vermogen. Toch wachtte Herman Van Holsbeeck naar verluidt de laatste dag af om een serieus bod over te maken aan Zenit voor Lombaerts. Al werd hij in zijn demarches wellicht niet helemaal geruggensteund door het directiecomité, dat vragen heeft bij serieuze investeringen in wat oudere spelers die later niet meer met meerwaarde kunnen worden doorverkocht.

Uiteindelijk komt Lombaerts in hetzelfde rijtje terecht als Thorgan Hazard, Mbark Boussoufa, Daniel Van Buyten, Alexander Scholz, Alexander Milosevic en Jakub Brabec. Spelers die met één been in Neerpede stonden, maar met wie de deal uiteindelijk afsprong omdat het gepoker van de algemeen manager te doorzichtig was. ‘Michel Verschueren had een aantal gebreken, maar wanneer hij een transfer aankondigde, dan stond die speler er de volgende dag’, klinkt het bij een clubmedewerker.

Nog een punt van kritiek: Van Holsbeeck zet vaak alles op zijn plan A en blijft dan met lege handen achter wanneer de speler niet toehapt. Een back-upplan is er niet altijd. De voorbije jaren werd meer dan eens snel iets in elkaar geknutseld met de hulp van Mogi Bayat. Woensdag was het opnieuw raak: toen het dossier van Lombaerts op een dood spoor zat, kwam Bayat met Uros Spajic. Een Serviër van wie men op Anderlecht nog niet gehoord had. Woensdag bleef Mogi Bayat naar verluidt tot iets na middernacht op Neerpede hangen.

De algemeen manager ontkent dat hij te lang talmde: ‘Lombaerts was ons hoofddoel, hij wilde ook komen, maar al snel voelde ik dat het moeilijk zat. Eerst ging het om geld, daarna wilden ze hem niet meer laten gaan. Op ons eerste bod meldde Zenit dat hij 6 miljoen moest kosten. Toen de onderhandelingen echt op gang kwamen, voelde ik dat ze hem om sportieve redenen niet meer wilden laten gaan. Sommigen misschien wel, maar wie daar echt beslist niet meer. Woensdagmiddag voelde ik dat ze ons aan het lijntje hielden en schakelden we over op plan B.’

Eén ding moet je Van Holsbeeck nageven: hij laat de commerce op volle toeren draaien op Anderlecht. Nog nooit werden er op korte tijd zo veel in- en uitgaande transfers geregistreerd in het Constant Vanden Stockstadion. Van Holsbeeck durft fors te investeren met als doel de winstmarges te vergroten. Maar die methode houdt gevaren in, zeker als het scoutingapparaat niet optimaal rendeert. PSV en Lille, twee clubs van hetzelfde kaliber als Anderlecht, kunnen terugvallen op een ingenieus netwerk van scouts, die over de hele wereld rondspeuren. Bij Anderlecht wordt de scoutingcel vaak gepasseerd. Mensen worden op pad gestuurd, maar de rapporten worden verticaal geklasseerd. Insiders beweren zelfs dat Dimitri Mbuyu, twee jaar geleden benoemd tot nieuwe baas van de scouting, niet altijd op de hoogte zou zijn van de spelers die op de radar staan bij Van Holsbeeck. De laatste speler die via de scoutingcel werd gehaald, is Trezeguet. ‘De scoutingcel kost handenvol geld en brengt niets op. Het bestuur zou dat departement misschien maar beter afschaffen’, besluit dezelfde medewerker van Anderlecht.

ALAIN ELIASY EN GEERT FOUTRÉ

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content