Voor STVV begon het kampioenschap zaterdag op AA Gent. Met alwéér een nederlaag. ‘De paniek is groter bij de buitenwereld dan bij ons.’

Eén keer moest Dusan Belic in de voeten van Mbark Boussoufa, en Frédéric Herpoel ging één keer plat op een vrijschop van Tom Van Imschoot. Andere doelkansen waren er niet zaterdag in het Jules Ottenstadion. AA Gent scoorde met een own-goal (van Claude Kalisa) en een kopbal van Nordin Jbari, allebei uit hoekschop, Sint-Truiden met een afgeweken kopbal van Thomas Caers. Steve Cooreman schoot nog eens voorlangs, Van Imschoot en Sander Debroux mikten hoog over. Zeggen dat STVV kansen had op 1-1 vlak voor het 2-0 werd, zoals Marc Wilmots in zijn analyse deed, was bij de haren getrokken.

Bij Gent vond men zich overbetaald met de drie punten, de bezoekers uit Limburg meenden aanspraak te mogen maken op een gelijkspel. Vooral dan op basis van de inzet en het karakter die de ploeg toonde in de tweede helft. “Sint-Truiden heeft heel enthousiast gespeeld, een beetje naar het beeld van hoe hun trainer was als speler”, complimenteerde Georges Leekens de ploeg van de man voor wie hij destijds als bondscoach een dikke boon had. “Ik geloof in de toekomst”, zei ook Wilmots. “De ploeg heeft alles gegeven vandaag. Het was geen cadeau om in het seizoensbegin uitwedstrijden te hebben tegen Anderlecht, Moeskroen en AA Gent. De wedstrijd tegen Oostende wordt heel belangrijk nu voor ons.”

Verwacht mag worden dat STVV die partij, zoals in Gent, in 4-4-2 zal aanvatten. Na de tegenvallende competitieaanhef werd druk overlegd tussen de sportief verantwoordelijken over hoe het nu verder moest. Op initiatief vooral van Wilmots zelf, naar verluidt, die tot dan alle vrijheid had gekregen om zijn opvattingen over sprankelend en offensief voetbal in de praktijk om te zetten. Zonder succes. Na de uitwisseling van ideeën is nu beslist een herkenbare 4-4-2 als houvast voor de spelers te gaan hanteren. Een realistischer optie, wordt dat genoemd.

Tegen Gent resulteerde dat in een achterlinie met toch weer onvoorspelbare opties. Claude Kalisa maakte zijn wederoptreden na een zware beenbreuk, maar kon niet helemaal wegsteken dat je niet een jaar lang ongestraft wegblijft van de velden. Op de backposities stonden ook al voor het eerst dit seizoen Mathieu Béda (rechts) en Abdohlay Diawara (links), een rechtsvoetige controlerende middenvelder. Een onuitgegeven defensie dus, maar Wilmots verdedigde zijn keuzes. “Ik ben tevreden over de verdediging. De organisatie was goed, misschien wel beter nog dan in de wedstrijd op Anderlecht. We gaven bijna geen kansen weg. Trouwens, Béda heeft bij Bordeaux meer dan veertig wedstrijden als back gespeeld.”

De coach voegde eraan toe dat het gehanteerde systeem gebaseerd is op de kwaliteiten van de spelers. Al gauw bleek nochtans dat Diawara niet de geknipte flankverdediger is. Het samenspel met Tamas Hajnal, ook al een heel seizoen niet in zijn sas tegen de zijlijn, zat vol kortsluitingen. De vroege achterstand deed Wilmots nog voor het halfuur ingrijpen : Diawara naar de kant, Thomas Caers erin. Caers begon de partij als bankzitter wegens zijn heupprobleem (artrose doet hem na dit seizoen stoppen met profvoetbal). Of en hoe hij het seizoen uitdoet, valt af te wachten, maar duidelijk is dat STVV ondanks zijn massieve aanwervingspolitiek over geen alternatief op de linksachter beschikt. De jonge Landry Mulemo zit wel op de bank, maar uit de selectiepolitiek van afgelopen weekend mag worden afgeleid dat het helemaal niet de bedoeling is hem ook te gebruiken. De inbreng van de immer offensieve Caers liet STVV wel toe het evenwicht te herstellen, mede doordat Hajnal dan vaker naar het centrum kon uitwijken.

Ook voor het eerst in de basis zaterdag : Tom Van Imschoot en Michael Goossens. Wat voor Goossens geldt, dat hij het wedstrijdritme pas hervindt door wedstrijden te spelen, geldt kennelijk niet meer voor Samuel Ipoua. Ipoua is de enige balvaste aanvaller die STVV nog heeft, nu steeds duidelijker is dat Merlin Piana (en ook Guy Mamoun) mislukte aankopen zijn. Goossens werd zaterdag gekoppeld aan Benjamin De Ceulaer, de immer hard werkende maar niet scorende aanvaller. Wat dat laatste betreft moet Goossens zijn betere equivalent kunnen zijn, maar verder is de uit Oostenrijk teruggekeerde aanvaller net als De Ceulaer en Stiven Rivic het type dat ruimte nodig heeft. Misschien dat er voor De Ceulaer nog plaats is op de flank. Tegen Gent verhuisde hij na de wissel Hajnal-Ipoua naar links, om de wedstrijd ten slotte na nóg een wissel te beëindigen als rechtsmidden.

“De paniek is groter bij de buitenwereld dan bij ons”, klinkt het in de Truiense coulissen. Daar is men er gerust in : in Gent, klinkt het, is het kampioenschap pas echt begonnen voor STVV. Gedaan met experimenteren. Of Marc Wilmots het ook zo begrepen heeft ? Afspraak zaterdag op Staaien.

door Jan Hauspie

‘De wedstrijd tegen Oostende wordt heel belangrijk nu.’

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content