Eden Hazard, genie in teenslippers

Nog nooit was de druk op de schouders van Eden Hazard groter dan nu. Toch voetbalde de aanvoerder van Chelsea en de Rode Duivels zich nooit beter dan nu. Niets lijkt hem te kunnen raken. Dit is het verhaal achter een van de meest merkwaardige figuren in het internationale voetbal.

Een alledaagse scène in Rusland: na een korte begroeting vraagt onze Russische gesprekspartner waar we vandaan komen. Het woord ‘ Belgium‘ lokt geen enkele reactie uit. Net zo min als de verbastering ‘Belgica’. Uit machteloosheid proberen we een respons te krijgen met de naam Eden Hazard. Als bij wonder hebben we meteen beet. Al zijn we niet overtuigd dat de man doorheeft voor welk nationaal elftal het nummer tien van Chelsea uitkomt.

Maar sinds enkele jaren is het duidelijk dat de merknaam Hazard de Belgische landsgrenzen ruimschoots heeft overschreden. Eden Hazard is een product dat zwaar doorweegt op de internationale markten. Recent was hij te zien in een Chinese commercial waarin hij de geneugten van een lokaal product bewierookte en hij is samen met Mesut Özil en Harry Kane een van de vaandeldragers van een bekend merk van koptelefoons van rapper Dr. Dre. En twee jaar geleden liet een notoir Koreaans merk van smartphones, op dat moment hoofdsponsor van Chelsea, zelfs een reuzenversie van vijftig meter hoog van Hazard aanbrengen op een van de vele wolkenkrabbers die een uitzicht bieden op de luchthaven van Bangkok.

Eigenaardig genoeg heeft die commerciële opwinding geen effect op de beste speler van de Premier League van de laatste vijf jaar. Niet op zijn spel, dat soms té altruïstisch is, en niet op zijn buitengewone persoonlijkheid die fel afsteekt tussen de internationale elite.

Vlak na zijn achttiende verjaardag deed de boulevardpers nochtans zijn stinkende best om hem af te beelden als een arrogant en rotverwend joch. Hier en daar wilden ze hem zelfs opvoeren als een boefje. Louter omdat zijn kennissenkring grotendeels was opgebouwd uit jongens uit Parijse voorsteden die hij vanaf zijn veertiende had leren kennen op het opleidingscentrum van LOSC. Hij had zich de gebruiken en het taaltje van de roemruchte banlieue in een handomdraai eigen gemaakt. Zijn cool en zijn kledingstijl, waarbij hij zonder gêne trainingsbroeken en teenslippers combineert, is een laatste overblijfsel uit die periode.

En toen moest hamburgergate nog losbarsten. We zijn in de zomer van 2011 wanneer Hazard door een cameraploeg van de VRT betrapt wordt voor het Heizelstadion terwijl hij een hamburger staat te verorberen. De match tegen Turkije is dan nog volop aan de gang. Heiligschennis, schreeuwden zijn criticasters terwijl de zaak op de spits werd gedreven. ‘Eden zou vandaag precies hetzelfde doen, maar wel buiten het gezichtsveld van de camera’s’, aldus papa Thierry.

Georges Leekens van zijn kant probeerde tevergeefs profijt te halen uit de hele situatie. Maar de bombastische manier waarop alles in scène werd gezet door de voormalige bondscoach had een averechts effect. Van heel dat voorval is er bij Hazard niets blijven hangen. De oudste van de Hazardbroers is niet rancuneus en haat bovenal conflicten, verzekert zijn vader ons. ‘Eden onthoudt liever de leuke dingen uit het leven. Hij is geen piekeraar en heeft zelden last van stress.’

Niemand kan zich boos maken op Eden Hazard en er zijn er maar weinig die hem ooit kwaad hebben gezien. Toen hij in 2007 als zestienjarig groentje naar de A-kern werd gepromoveerd, had hij daar nochtans alle redenen toe. Hij kreeg toen letterlijk en figuurlijk kletsen. Vandaag kan Eden er hartelijk om lachen. ‘Het ontgroeningsproces hoort er nu eenmaal bij. Zo gaat dat als je als nieuweling overstapt naar een mannenkleedkamer. Ik arrogant? Dachten de mensen dat echt van mij? Misschien door mijn manier van spelen. Ik was een klein ventje dat wilde opvallen en sommige vermoedden dat ik niets uitstak. Maar op het veld deed ik mijn job. Ik heb klappen moeten incasseren en ik heb waarschijnlijk ook fouten gemaakt. Maar ik heb geprobeerd om niet te hervallen.’

Yannis Salibur, speler van Guingamp en Edens beste vriend bij Rijsel, herinnert zich nog de reactie van sommige ploegmaats toen ze allebei naar de A-kern doorstootten. ‘Sommige anciens konden niet verdragen dat Eden zo veel zelfvertrouwen uitstraalde’, aldus Salibur. ‘Vaak was dat ingegeven door jaloezie. Die mannen waren een personage als Eden ook niet gewoon. Eden sloeg tegen iedereen een identieke toon aan. Of je nu 15, 25 of 35 jaar was. Vandaag is dat nog altijd het geval: hij zal dezelfde woordenschat gebruiken tegen de Franse president als tegen Jan Modaal. Het is geen arrogantie, maar het kan wel zo overkomen. Soms zei hij: ‘Yannis, ik zal die match op mijn eentje winnen.’ En hij deed het zowaar. Sommige trainers vroegen zich af hoe iemand zo zelfverzekerd kon zijn.’

Scheenbeschermers

‘Hij had de gave om onder druk vier of vijf spelers uit te schakelen en dan de bal stil te leggen’, vertelt Claude Puel, Hazards eerste trainer van Rijsel. ‘Op dat moment stond de tijd stil. Alsof hij even op pauze had gedrukt om de meest geschikte pass te trappen. Hij bleef in alle omstandigheden lucide terwijl hij soms de indruk gaf het overzicht te verliezen.’

Hoe vaak Puel de kleine Belg een donderpreek moest verkopen, was niet bij te houden. ‘Puel had een voortreffelijke manier gevonden om Eden te managen’, aldus Salibur. ‘Als Eden met afgezakte kousen op training verscheen, dan vroeg hij de anciens om hem te tackelen. Enkel en alleen om hem te verplichten scheenbeschermers te dragen. Dat was een manier als een ander om de stiel te leren…’

Een anekdote van Demba Ba, zijn ex-ploegmaat bij Chelsea die intussen een van zijn beste vrienden is, typeert perfect het karakter van Hazard. ‘Ik heb hem onlangs gezegd dat hij god dankbaar moet zijn voor het talent dat hij gekregen heeft. Zijn antwoord: ‘Misschien moet ik hem een beetje bedanken, ja.’ Eigenlijk kan niets hem raken. Sinds zijn zestiende krijgt hij te horen hoe goed hij wel is. In mijn carrière ben ik weinig spelers met zijn talent tegengekomen. Qua puur talent kan ik hem nog het best vergelijken met Hatem Ben Arfa. Met dat verschil dat hij de voetbalcodes heeft weten te ontcijferen. Alles wat hij doet ziet er zo simpel uit. Hij speelt juist in, hij controleert de bal op de juiste manier, hij dribbelt op het juiste moment. Het enige wat hij niet doet, is naar doel trappen. Wij vinden dat een probleem, maar hij trekt er zich niets van aan. Omdat het voetbal voor hem meer is dan rauwe statistieken. Eden wil meer zijn dan iemand die enkel doelpunten maakt en assists geeft.’

Bij Chelsea kon Hazard gedurende een paar maanden rijpen onder het toeziend oog van Samuel Eto’o, die in het seizoen 2013/14 een korte passage maakte op Stamford Bridge. De Kameroener duwt hem een levensles door de strot: verlaat nooit ofte nimmer het veld zonder je naam op het scorebord te hebben gezet of een assist te hebben gegeven. ‘Om zo te redeneren moet je een tikkeltje egoïstisch zijn op een voetbalveld, maar zo zit Eden niet in elkaar’, weet Demba Ba. ‘Hij wil niet veranderen en wij zullen hem nooit kunnen veranderen.’

Wanneer Ba zes maanden na Hazard aankomt bij de Blues wordt hem een kastje aangeboden naast dat van de Belg en César Azpilicueta. In de kleedkamer van Chelsea zijn er geen twee spelers die qua mentaliteit verder van elkaar liggen dan Hazard en Azpilicueta. De Spaanse international stapte elke morgen de kleedkamer binnen met de attitude van een aanvoerder terwijl hij onder José Mourinho samen met Kevin De Bruyne, Mo Salah en Demba Ba lang tot het groepje sukkelaars behoorde. Azpi trainde wel alsof zijn leven ervan afhing. Elke dag opnieuw. Vandaag is Azpilicueta de captain van de Londense topclub. Eden Hazard heeft een andere definitie van wat een goede werkethiek is. ‘Wanneer hij geen zin heeft, loopt hij voor geen meter’, bekent Michy Batshuayi.

Ba nuanceert het beeld van luierik dat van Hazard wordt opgehangen. ‘Alles wat hij doet, is uit liefde voor het spel. Als je hem vraagt om te werken dan zal hij dat op zijn eigengereide manier doen. Het moet eens gedaan zijn met te zeggen dat Eden niets doet. Als je nooit geblesseerd bent en conditioneel honderd procent in orde bent van de eerste tot de laatste speeldag, dan ben je wel met je vak bezig. Het klopt wel dat hij de juiste genen heeft meegekregen.’

Net als Neymar bij PSG of Lionel Messi bij Barça mag Eden Hazard rekenen op enkele vrijbrieven. Hij wordt beschermd en geniet van een speciaal regime. Aan artiesten vraag je nu eenmaal niet om de handen vuil te maken. Het is een ongeschreven regel die zonder verpinken wordt aanvaard door de leiders van Chelsea. ‘ John Terry en Frank Lampard hebben snel ingezien dat Eden een kampioenenmaker is. Hij is het genie van het team’, vertelt Ba. ‘Het zegt genoeg als Lampard en Fàbregas denken dat Eden de kwaliteiten heeft om in dezelfde categorie te zitten als Ronaldo of Messi. Ze zien dat Eden iets heeft dat anderen niet hebben.’

Desastreuze sfeer

Het afgelopen seizoen verliep voor Eden Hazard stroever dan de voorgaande campagnes. Het deed denken aan het seizoen voorafgaand aan het EK van 2016 dat leidde tot het vertrek van José Mourinho en de komst van Antonio Conte. Vier keer scoorde Hazard toen – het leek wel alsof hij zijn eigen statistieken gerantsoeneerd had – maar hij werd er niet ongerust van. ‘In datzelfde seizoen begon ik aan mezelf te twijfelen omdat ik onder de nieuwe trainer Jürgen Klopp vaak op de bank zat’, vertelt boezemvriend Christian Benteke. ‘Het was uiteindelijk Eden die mij gerustgesteld heeft, terwijl hij zelf een moeilijke periode doormaakte bij Chelsea. Eden is een meester in het relativeren. Hij zei toen vaak: ‘Er zijn belangrijkere zaken in het leven dan voetbal.”

Tussen Eden Hazard en José Mourinho sloeg de vonk nooit over. Enerzijds matchten de persoonlijkheden van de Portugees en de god uit Braine-le-Comte niet. Anderzijds belette het systeem van Mourinho dat de crack van Chelsea zich kostelijk kon amuseren op het veld. ‘Twee seizoenen geleden heeft hij het inderdaad moeilijk gehad, maar je moet alles in de juiste context plaatsen’, zegt Ba. ‘In een offensievere ploeg had hij het merkelijk beter gedaan. Indien Eden Chelsea verlaat en in een ploeg terechtkomt die attractiever en aanvallender voetbalt, dan zal hij aanspraak kunnen maken op de Gouden Bal. Niet omdat hij meer doelpunten zal scoren, wel omdat hij de mensen nog meer zal kunnen beroeren.’

De voorbije maanden onder Conte leken wel een blauwdruk van het rampzalige seizoen met José Mourinho twee jaar geleden. De geautomatiseerde spelfases, de ellenlange tactische trainingen gecombineerd met de koudwatervrees van de Italiaanse tacticus hebben het rendement van Hazard aangetast. Paradoxaal genoeg heeft Eden Hazard zich nooit beter gevoeld dan de laatste maanden. De nummer tien van de Blues kon zijn ploegmakkers niet naar een hoger niveau tillen in de Premier League en de Champions League, maar hij zorgde er hoogst persoonlijk voor dat de FA Cup mee naar Stamford Brigde ging (1-0 winst tegen Manchester United). Maar de schade tussen hem en zijn coach lijkt niet meer te overzien. En hij is lang niet de enige hoge pief binnen de ploeg die niet verder wil met Conte. Voor het eerst in zijn carrière heeft Hazard een aanvaring gehad met een trainer. De gevolgen waren eerder beperkt, maar het geeft wel aan hoe desastreus de sfeer was in Cobham, het trainingscentrum van Chelsea. Het bestuur is zich daarvan bewust en gaat deze zomer op zoek naar een meer avontuurlijke trainer, genre Maurizio Sarri of Laurent Blanc. Het zou een manier zijn om definitief te breken met het bewind van Conte en Mourinho en tegelijk is het een signaal om Hazard te overtuigen zijn contract dat in 2020 afloopt te verlengen. ‘De club doet er alles aan om mij te houden’, moest Hazard intussen erkennen. ‘Maar ik ben niet vergeten hoe vaak ik het afgelopen seizoen gefrustreerd van het veld ben gestapt omdat we niet goed hadden gespeeld.’

Hazard zelf zal het wellicht nooit toegeven, maar de kwaliteit bij Chelsea laat te wensen over. In de ogen van de Rode Duivel voldoet enkel Fàbregas. In interviews aan Engelse media liet hij verstaan dat een verlengd verblijf bij Chelsea zou afhangen van wie straks manager wordt en welke spelers getransfereerd zullen worden. ‘Wie over een speler als Hazard beschikt, moet zijn ploeg rond hem bouwen’, vertelde Rudi Garcia ooit in het Franse blad L’Equipe. ‘Je begint met Hazard en dan zoek je spelers die complementair zouden kunnen zijn met hem.’

Engeland is Hazard nog niet beu gezien. Integendeel. Volgens Man Utd-middenvelder Ander Herrera, die door Mourinho elke match verplicht werd om individuele mandekking te spelen op Hazard, was onze landgenoot de beste speler van de Premier League. En zondag had de Engelse media tijdens de persconferentie van Roberto Martínez en Thibaut Courtois enkel aandacht voor Hazard. Courtois moest toegeven dat zijn Chelseaploegmaat al weken op een uitzonderlijk hoog niveau stond te voetballen. Iets wat zijn collega-Rode Duivels alleen maar kunnen beamen. ‘Ook op training laat Eden fenomenale dingen zien’, getuigt Toby Alderweireld. ‘Ik hoop dat hij dit niveau nog een paar weken aanhoudt. Hij scoort makkelijk en jaagt alle tegenstanders héél veel schrik aan. Je hebt meerdere spelers nodig om hem af te stoppen en dat maakt hem zo speciaal.’

HAZARDINHO

Hazard verkeert in de vorm van zijn leven en dat schrijft Thomas Meunier deels toe aan de mentale beschikbaarheid van de Belgische aanvoerder. ‘Zijn seizoen bij Chelsea was niet grandioos – de Cup Final heeft gelukkig veel goedgemaakt – en het deed hem dus goed om zichzelf terug te vinden bij de nationale ploeg. Zijn aanvoerdersband? Het heeft hem niet veranderd. Eden is geen natuurlijke leider zoals Vincent Kompany. Hij is een leider door wat hij op het veld toont. Hij heeft uitzonderlijke kwaliteiten, hij heeft iets dat andere spelers niet hebben. En je loopt hem niet zomaar omver. Hij staat zo sterk op zijn benen dat je hem nauwelijks de bal kan afnemen. Ik vind hem een uiterst complete speler. Hij is tweevoetig, schermt de bal goed af, kan gemakkelijk iemand voorbijgaan, heeft een stevige versnelling en kan met een baltoets iemand afzonderen. Het enige was hij niet heeft, is een goed kopspel. Met de jaren heeft hij wel geleerd om nog meer in dienst van het team te spelen. Op dat vlak heeft hij aan maturiteit gewonnen.’

‘Eden heeft zijn kwaliteiten geoptimaliseerd’, bevestigt Lieven Maesschalck, fysiotherapeut bij de Rode Duivels en sinds enkele jaren een persoonlijke vriend van Hazard. ‘Hij is intelligent, heeft techniek en als je tegen hen aanloopt, zal hij net als Messi rechtop blijven staan.’

Roberto Martínez heeft perfect ingeschat welke maatregelen hij moest nemen om Eden Hazard en Kevin De Bruyne in de beste omstandigheden te laten functioneren. De Spanjaard heeft het nooit willen verstoppen: er moest voldoende plaats worden vrijgemaakt om de twee kroonjuwelen te doen schitteren tijdens het WK. Met andere woorden: een sleutelrol voor King Kev op het middenveld en veel offensieve vrijheid voor en veel beweging rond Hazardinho. Twee jaar geleden tijdens het EK in Frankrijk lagen de kaarten helemaal anders voor de twee Belgische tenoren. Terwijl De Bruyne zich voortsleepte op het tornooi, raakte Hazard gefrustreerd omdat hij te vaak opgesloten zat op links en daardoor beperkt was in zijn actieradius.

Een tijdlang probeerden de media en zelfs mensen uit hun dichte entourage de twee virtuozen van de gouden generatie tegen elkaar uit te spelen. De Bruyne zou zogezegd jaloers zijn op de status van Hazard bij de Rode Duivels. Voor de twee protagonisten zat er niets anders op dan korte metten te maken met dat soort drogbeelden. Vorige week herhaalde de metronoom van de Citizens voor de camera’s van de VRT dat er tussen hen wederzijds respect is. ‘Ik denk dat er veel over ons gepraat wordt omdat we twee aanvallende middenvelders zijn. Men vergelijkt graag onze statistieken: hoeveel goals we hebben gemaakt, hoeveel assists we hebben gegeven. Uiteindelijk maakt dat niet uit. In de nationale ploeg komen we heel goed met elkaar overeen. Als mens hebben we veel respect voor elkaar. Eden is bovendien altijd Eden: altijd zeer relaxed en speels.’