In de nadagen van zijn carrière beleeft Axel Lawarée bij Rapid Wenen zijn mooiste voetbalmomenten. Wordt hij straks ook de killer van Club Brugge ? ‘Ik wil in de Champions League minstens twee keer scoren. ‘

Samen met zijn vrouw Marianne en zijn kinderen Lucas (7) en Pauline (4) woont Axel Lawarée (32) in het dertiende arrondissement van Wenen. Maar lang zal dat niet meer duren, want hij is al volop bezig met wat hij na zijn voetbalcarrière zal doen. “Door een gelukkig toeval kocht ik een appartement vlak naast dat van de baas van een textielbedrijf dat gespecialiseerd is in producten voor hotels en ziekenhuizen : tafellinnen, handdoeken, kamerjassen enzovoort. Hij werkte al veel in Duitsland en een beetje in de Verenigde Staten en Italië en zag in mij iemand die hem kan helpen om deuren te openen in de Benelux en in Frankrijk. Hij stelde me voor om zijn zakenpartner te worden. Hij beschouwt mij als de ideale persoon om zijn activiteiten ook uit te breiden in de sportsector. Voor mij is het een unieke kans op een geslaagde reconversie en om na het voetbal het befaamde ‘zwarte gat’ te vermijden. Ik weet nu al dat deze job me op het lijf is geschreven. Ik ben er al erg veel mee bezig en als ik over anderhalf jaar naar België terugkeer, dan zal ik er een filiaal openen. Ik heb al geprobeerd om vanuit Oostenrijk telefonisch contact te leggen met een aantal clubs, maar om echt zaken te doen is er natuurlijk persoonlijk contact nodig”.

Het is niet de eerste keer dat een speling van het lot de richting bepaalt waarin het leven van Lawarée evolueert. Het was ook op die manier dat de vroegere speler van Seraing, Standard en Moeskroen drie jaar geleden in Oostenrijk belandde. “Didier Frenay stelde me voor aan Bregenz en ik heb het erop gewaagd.” Hij voelde zich er meteen thuis. Het eerste seizoen maakte hij 20 goals, het tweede zelfs 21, goed voor de titel van Oostenrijks topschutter. “Ik was een beetje de Belgische pionier die het pad heeft geëffend voor anderen. Eerst was ik de enige Belg van het team. Gunther Schepens, Denis Dasoul, Gunter Verjans en trainer Regi Van Acker zijn later gekomen”

Deze twee uitstekende seizoenen leverden hem een transfer op naar Rapid Wenen. In de Oostenrijkse hoofdstad verliep de aanpassing wat minder vlot. “Ik had natuurlijk een sterke reputatie als goalgetter. De verwachtingen waren dus hooggespannen, maar ik had nog last van een kleine blessure die ik bij Bregenz had opgelopen en haalde daarom niet meteen mijn hoogste rendement. Toen ik bij Rapid kwam, stond het team aan de leiding. De transfer was mee bedoeld om de titel veilig te stellen, maar uiteindelijk eindigden we slechts als derde en ik kon geen enkele keer scoren. Geen wonder dat de Weense journalisten me aanvankelijk hebben bestempeld als een miskoop.”

Het allerhoogste

Axel Lawarée bewees echter dat hij mentaal sterk is en vocht terug. Vorig seizoen werd hij uitgeroepen tot beste speler van de club, waarmee hij ook de eerste kampioenstitel van zijn carrière behaalde. “Ik was wel al eens kampioen geworden met Seraing, maar dat was in tweede klasse en dat is toch anders.” Bovendien miste Rapid op een haar na de dubbel. “We verloren de bekerfinale tegen Austria omdat we aan het einde van ons Latijn waren en bovendien ook heel veel geblesseerden hadden.”

In de voorrondes van de Champions League maakte hij ondertussen zijn eerste vier Europese doelpunten “Voor Standard had ik wel al gescoord tegen Nantes en tegen Karlsruhe, maar dat was in de Intertotobeker.” De kers op de taart was de kwalificatie voor de pouleronde, nadat Dudelange en Lokomotiv Moskou werden uitgeschakeld. “Dat was enigszins onverhoopt omdat we bij de voorrondes geen reekshoofd waren, maar nu begin ik al verder te kijken. Ik zou in deze Champions League graag minstens één punt halen en twee keer scoren. Ik heb nog vier wedstrijden, waaronder de twee tegen Club Brugge, om die doelstelling te verwezenlijken.”

Nog anderhalf jaar zoveel mogelijk van het voetbal genieten is zijn hoofddoel, zegt Lawarée. “Dat gaat des te beter omdat ik weet wat ik daarna zal doen. Over 18 maanden zal ik het gros van mijn dagen doorbrengen achter een bureau en daarom besef ik des te beter hoeveel geluk een profvoetballer eigenlijk wel heeft. Zeker als je mag meedoen in de Champions League, want dat is toch het allerhoogste. Jammer genoeg heeft dat ook negatieve consequenties voor de competitie. We draaien momenteel niet goed en de supporters beginnen te morren. Na onze 2-0-nederlaag van tien dagen geleden tegen Pasching staan we slechts zesde.”

Bovendien is trainer Josef Hickersberger mogelijk aan zijn laatste maanden bij de club bezig. “Niet dat het ontslag dreigt, maar hij heeft maar een contract tot in december en hij is de voornaamste kandidaat om bondscoach te worden in opvolging van de onlangs ontslagen Hans Krankl. Het zal allicht zijn taak worden om de nationale ploeg voor te bereiden op Euro 2008, dat in Oostenrijk en Zwitserland wordt georganiseerd.”

Godsgeschenk

Ondanks de huidige successen bij Rapid blijft Axel Lawarée bijzonder mooie herinneringen koesteren aan zijn periode bij Bregenz. “Ik loop nu meer in de kijker omdat Rapid een grotere club is, omdat we kampioen werden en omdat we in de groepsfase van de Champions League zitten en het daarin bovendien zullen opnemen tegen een Belgische tegenstander, maar toch vind ik dat ik het hoogtepunt van mijn carrière bij Bregenz heb beleefd. Jammer genoeg werd dat bijna door niemand opgemerkt. Als Aimé Anthuenis ooit belangstelling heeft gehad om mij voor de nationale ploeg te scouten, dan had hij het in die periode moeten doen. Nu is het allicht te laat.”

De leeftijd begint hem parten te spelen. “Na zware inspanningen heb ik meer dagen nodig om te recupereren. Bij Bregenz was ook de levenskwaliteit ongelooflijk. Ik woonde in een adembenemende villa met zwembad aan de voet van de bergen en met uitzicht op een meer. In de zomer konden we prachtige lange wandelingen maken met de hond en in de winter was het alle dagen sneeuwpret met de slee of met de ski’s. Ik ging naar de training met de fiets via een mooi pad langs het meer. De kinderen konden vanaf hun vierde alleen naar school. We wisten dat hen niets kon overkomen. In Wenen is dat omwille van het verkeer natuurlijk niet meer mogelijk. En bovendien is de school hier een stuk verder. Het brengen en terughalen van de kinderen kost me elke dag anderhalf uur, maar ik klaag niet. Ons verblijf in Oostenrijk is echt een godsgeschenk. Ook voor de kinderen is het fantastisch. Ze zijn 4 en 7, maar ze spreken perfect Duits en Frans. Dat is toch een heel mooie troef voor later en het zal hun kansen op de arbeidsmarkt aanzienlijk vergroten.”

Dat Axel Lawarée is uitgegroeid tot één van de hoekstenen van Rapid Wenen, zal allicht nog altijd de nodige verbazing wekken in België. Hier werd hij beschouwd als een degelijke spits die in staat was om een tiental goals per seizoen te maken, maar niet meer dan dat. Dat hij zelfs Europees zijn mannetje zou kunnen staan, is al helemaal verrassend. “De blessures die ik in België had, kunnen niet alles verklaren, want ik ben hier ook al geblesseerd geraakt. Maar ik heb hier het geluk gehad met trainers te kunnen werken die me het volle vertrouwen schonken. Bovendien – en dat is wellicht de belangrijkste reden voor het succes – ben ik mijn carrière omzeggens opnieuw vanaf nul begonnen. Ik moest het als kleine Belg waarmaken in een land waar men me niet kende.”

Logisch dan ook dat de mensen nogal sceptisch waren. “Spelers uit Duitsland, Italië of Spanje krijgen wat meer krediet dan een Belg, die bovendien geen international is. Ik moest doorzetten en karakter tonen om me te bewijzen. Ik trok de nodige lessen uit al mijn vorige ervaringen en wist dat ik als spits beoordeeld zou worden op mijn aantal doelpunten. Misschien voor het eerst in mijn leven heb ik daarom eerst aan mezelf gedacht en pas daarna aan de anderen. Ik heb mijn altruïsme laten vallen om zelf op het voorplan te treden. Ik sprak nauwelijks Duits maar heb de nodige inspanningen gedaan om de taal onder de knie te krijgen en groeide uiteindelijk uit tot een echte vedette in Bregenz. Er was zelfs een komiek die in een radioprogramma mijn Duits met Frans accent imiteerde (lacht).”

Levenskwaliteit

Na de successen met Bregenz kon Axel Lawarée kiezen uit aanbiedingen van heel veel verschillende clubs. “Ik heb echter niet meer op dezelfde manier geredeneerd als in het begin van mijn carrière. Toen kwam eerst het voetbal en pas daarna de familie. Nu was het omgekeerd. Ik kon eigenlijk bij elke Oostenrijkse club tekenen. Maar Graz bijvoorbeeld was al uitgesloten omdat er geen Frans lyceum was. Ik had ook contacten met enkele Spaanse clubs, maar ik had geen zin in wekenlange afzonderingen. Dat er Duits of Frans gesproken werd, vond ik ook belangrijk. Ik kon op een gegeven ogenblik miljoenen gaan verdienen in Rusland, maar dat heb ik geweigerd. Enfin, ik heb aan die manager die me contacteerde gezegd dat ik eerst met mijn vrouw wilde overleggen. Maar ik kende op voorhand haar antwoord. Uiteindelijk is het Wenen geworden en dat heeft veel troeven : een goede club, een sterke trainer, een mooi programma en een uistekende levenskwaliteit.”

Toch weet Lawarée dat hij over anderhalf jaar naar België terugkeert. “Misschien blijf ik nog voetballen, maar ik zal dan 34 zijn en voor de familie is het belangrijk om dan terug te keren. Als ik eventueel nog een nieuw contract teken, zal dat rekening moeten houden met mijn familie en met mijn nieuwe job. Het sportieve zal dan pas op de derde plaats komen. Maar de terugkeer naar België betekent allerminst dat ik Oostenrijk zal vergeten. Minstens één keer per jaar zal ik hier terugkeren. Dit land heeft nu eenmaal enorm veel voor mij en voor mijn kinderen betekend. Trouwens, Lucas is in Luik geboren en Pauline in Moeskroen, maar als ik vraag of ze van Moeskroen is, antwoordt ze altijd : ‘Nee, papa, ik ben Oostenrijkse’ (lacht).”

DANIEL DEVOS

‘Vroeger was het : eerst het voetbal, daarna pas de familie. Nu is het omgekeerd. ‘

‘ik sta nu meer in de belangstelling maar mijn beste periode beleefde ik bij bregenz.’

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content