Soms denkt Gent sneller dan zijn spelers. Amper was de inkt van het artikel in de Gazet van Antwerpen (‘AA Gent incasseerde sinds 1998 al 40 miljoen euro aan transferinkomsten’) droog of de Gentse kassa rinkelde alweer: Christophe Grégoire werd in ruil voor 700.000 euro vriendelijk uitgewuifd richting Nederland. Een club die mikt op import-export wil voorzitter Ivan De Witte zijn vereniging niet noemen: “Dat is beledigend als het om mensen gaat. Maar op de top drie na moet in feite elke Belgische club zich finaal beschouwen als een club waar transactie mogelijk moet zijn.” Voor Gent is kopen en verkopen (liefst met winst) door de jaren een filosofie geworden, zegt De Witte: “In het begin waren wij in nood, probeerden we een hopeloze situatie recht te trekken. Soms hadden we geluk om aan de hoogst mogelijke prijs te kunnen verkopen. Dat sommige spelers het daarna in hun nieuwe club moeilijk kregen, dat is niet onze fout. Wat ik wel weet, is dat we tien jaar later quasi schuldenvrij zijn én desondanks al jaren meedraaien in de top vijf.”

Het grote verloop van spelers zorgt bij Gent alleen bij de fans voor ongenoegen. De Witte: “Ik vergelijk het met mijn bedrijf: iemand krijgt een opleiding, geeft daarna veel aan het bedrijf terug, maar als bedrijfsleider weet je dat die op een dag de kans krijgt om elders promotie te maken. Je moet daarmee kunnen leven. Wie dat kan, heeft het gepaste antwoord op het Bosman-arrest gevonden. Te lang vonden veel clubs dat moeilijk omdat ze spelers voor een deel als hun eigendom bleven beschouwen.”

Met de nieuwe aanpak sluit Gent met elke inkomende speler niet alleen een materieel, maar ook een psychologisch contract, zegt De Witte. “Op die manier bereik je ook spelers die anders niet geïnteresseerd zijn om bij ons te komen. Doorgaans gaat niemand hier ontevreden weg, omdat wij bijna altijd mee willen denken met de speler en streven naar een win-winsituatie.

“Clubs moeten voorzichtig zijn om bepaalde spelers per se te willen houden. Als een speler sportief op een bepaald niveau komt, wil die, meer dan geld, zich verder kunnen ontwikkelen, op een hoger niveau. Bij ons kan dat. Een deel van die inkomsten investeren we opnieuw in het sportieve.” Om die politiek voort te zetten, wil De Witte graag een trainer die zich langdurig aan de club bindt: “Dan mag de kern om de paar jaar flink veranderen”. Op termijn wil hij niet alleen spelers van buitenaf halen: “Nu investeren in de jeugd ten nadele van het eerste elftal, lijkt me geen goeie politiek. Zodra het nieuwe stadion er is, gaan we dat wél doen. Op dat vlak loopt alles volgens plan. Voor de zomer gaat er gebouwd worden.”

GEERT FOUTRé

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content