SK BELLEM

Het verhaal van Gertjan De Mets als jeugdspeler volgt plotlijnen die je wel vaker hoort wanneer het over het verleden van eersteklasservoetballers gaat: niet het grootste talent, maar wel de andere kwaliteiten die nodig zijn om het ver te schoppen. “Wilskracht en een enorme leergierigheid”, zegt Dany Raes, die de jonge Gertjan trainde bij de miniemen – nu de U11 – van SK Bellem. Dat een dorp als Bellem (deelgemeente van Aalter), dat goed tweeduizend inwoners telt, een speler van dat niveau kan voortbrengen, is op zich al uitzonderlijk, maar Bellem doet het op voetbalvlak sowieso erg goed: SK staat nu al voor het derde jaar in eerste provinciale.

Eind jaren negentig, in de tijd dat hij miniementrainer was, speelde Dany Raes zelf nog in het eerste elftal van SK Bellem. “Als we ’s zondags speelden, dan kwamen Gertjan en zijn maat Gunther Steyaert vaak kijken, vader De Mets was toen trouwens voorzitter van de club. Maar de match echt volgen deden ze zelden, ze waren altijd zelf met een bal in de weer.”

Gertjan De Mets was in zijn miniemenploegje de voortrekker, maar toch speelde hij niet als aanvaller of kort achter de spitsen. “Verdedigende middenvelder was toen al zijn favoriete positie. Hij had een goede traptechniek en kon scoren vanuit de tweede lijn. Maar vooral zijn infiltratievermogen was opvallend. Hij wist wanneer hij voor doel moest opduiken, waar de bal zou komen. Daar had hij echt een neus voor, meer dan zijn trainer zelfs”, lacht Raes. “In de moeilijke matchen maakte hij het verschil. Wanneer we met 9-0 wonnen, dan liet hij in de eerste plaats de anderen beter spelen. We hebben hem wel een tijdje gemist dat jaar, want na een appendixoperatie duurde het een tijdje voor alle naweeën daarvan verdwenen waren.”

Gertjan De Mets komt uit een familie die zeer sportgezind is. “De Mets en ook Lootens”, weet Raes. “Zijn mama speelde trouwens nog in tweede klasse.” Ook bij SK Bellem, dat over een gereputeerde vrouwenploeg beschikt.

Na het seizoen 1998/99 vertrok De Mets naar Club Brugge. “We liggen hier halverwege Brugge en Gent,” zegt Raes, “dus er kwamen ook wel scouts van AA Gent. Maar ik denk dat Gertjan supporterde voor blauw-zwart en dus zijn hart heeft gevolgd. Het is goed dat ze hem bij Club op de flank gezet hebben. Zijn snelheid, die bij de jeugd niet zo fameus was, is daardoor aangescherpt geworden en het is ook makkelijker om door te breken dan als centrale middenvelder, waar de concurrentie veel groter is.” Maar na een twintigtal wedstrijden voor Club verhuisde de Bellemnaar toch naar KV Kortrijk.

De Mets’ nadeel is dat hij misschien wat te braaf en te bescheiden is, denkt Raes. “Voor het topvoetbal dan, want in de omgang is hij een schitterende jongen: heel sociaal, veel aandacht voor de jeugd. Als hij langskwam, dan was dat altijd in gewone kledij, niet in zijn outfit van Club. Hij loopt daar niet mee te koop.”

Meer foto’s vind je op www.groundhopping.be

Volgende week: Stef Wils (VV Vosselaar)

DOOR PETER MANGELSCHOTS – BEELDEN: JURGEN VANTOMME