Gevraagd: tijd en geld

© belgaimage

Kun je het voetbal van Pep Guardiola opnieuw uitvinden als je niet over een absolute topploeg beschikt? Het is een vraag die aan de orde is, nu de eerste apostelen van de grote voetbalmessias de stap hebben gezet naar het trainerswereldje. Na de mislukte poging van Thierry Henry als T1 van AS Monaco is het de beurt aan Vincent Kompany. Die mikt op veel jong talent, omringd door een paar ervaren spelers die hen moeten sturen. Eén van hen is Peter Zulj, die door Kompany neergezet werd net voor de verdediging, met de kapiteinsband om de arm.

Tijdens de wintermercato landde de Oostenrijker als spelverdeler in Brussel. Hij wordt nu in het nieuwe systeem vóór de verdediging gedropt, om het tempo aan te geven van wat het Sporting volgens Vince moet worden. Op die positie moest het gebrek aan ritmeverandering, dat hem een rij hoger soms parten speelde, minder een handicap zijn. Hij zou er minder voorspelbaar zijn als voetballer. Zijn uitstraling en zijn technische kwaliteiten konden extra troeven worden in de omschakeling naar voren, o zo belangrijk in het nieuwe Anderlechtspel. De algemene repetitie van dat systeem tegen HSV viel zo goed mee dat Zulj ook bij de ouverture van het seizoen een rij voor Kompany en Sebastiaan Bornauw werd geplaatst.

Was zijn start eerder moeilijk, met balverlies en een tackle langs achteren in de aanvangsminuten, dan herpakte Zulj zich knap in het volgende wedstrijdgedeelte, nog altijd in de beginfase. Michel Vlap had kunnen profiteren van een mooie pass die de Oostenrijker met zijn linkervoet verstuurde, een paar minuten voor hij effectief de bal tegen de netten duwde. Maar na een mooi openingskwartier sprongen de gebreken van Zulj om die sleutelpositie in het nieuwe systeem te bezetten meer in het oog dan zijn kwaliteiten. En dat is geen goed teken.

Met de bal aan de voet moet de kapitein van paars-wit de druk weg kunnen houden. Dat bleek al een probleem. Zijn baltoets mist dynamiek en brengt hem in een moeilijke positie wanneer de tegenstander beslist om druk te zetten op hem. Iets wat uitdagers van een zeker kaliber niet zullen nalaten, om op die manier het new look Anderlecht lam te leggen.

Het is een beetje zoals Jorginho, die het behoorlijk lastig heeft bij Chelsea, omdat in Engeland vaak individuele pressing op hem gezet werd. Daardoor was het voor de Italo-Braziliaan iets makkelijker voetballen bij Napoli, waar de tegenstander meestal in zone opereert. Net als Jorginho heeft ook Zulj het soms moeilijk met het spel zonder bal, een onderdeel waarin hij bij beide doelpunten van Oostende slecht opgesteld stond.

Dit Anderlecht heeft tijd nodig. Maar ook geld om spelers van niveau te halen op belangrijke posities.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content