Gianni Bruno

© belgaimage

De aanvaller versierde onlangs een transfer naar KAA Gent. We spraken met hem over enkele actuele onderwerpen.

1. Je bent naar een Belgische topclub kunnen vertrekken. Ondanks je goeie contacten met Standard is het uiteindelijk toch Gent geworden. Is deze transfer de beloning voor al je werk van de afgelopen jaren?

‘Ja, ik heb veel moeten opofferen. Dit is ook een beetje een revanche. Om te beginnen tegenover alles wat er gebeurd is na Bastia. Bij Evian en Lorient was ik minder goed en de mensen hadden me al afgeschreven. Maar het is ook een revanche op mezelf. Ik heb voor mezelf bewezen dat ik nog niet versleten ben, dat ik nog altijd bij een goeie Belgische club kan spelen. Ik heb vrij concrete contacten gehad met Standard, maar ze hadden het moeilijk met de vraagprijs van Zulte Waregem. Of de club Europees speelde of niet, heeft ook doorgewogen in mijn keuze. Ten slotte denk ik dat Gent de tweede Belgische club is, na Brugge. Een club met geschiedenis en ambitie. Ik ben fier en vereerd dat ik hier getekend heb.’

2. Over enkele weken word je dertig. Je hebt in de Ghelamco Arena een contract getekend tot 2024. Wordt dit je laatste uitdaging?

‘Neen, helemaal niet. Fysiek voel ik me heel goed, dus ik weet niet tot op welke leeftijd ik zal kunnen spelen. Zo ver denk ik niet vooruit. Bij de Buffalo’s tekenen, een club uit de top vijf, is een mooie springplank. We zien wel of ik nadien nog een nieuwe uitdaging aanga, misschien nog een nieuwe competitie verken. Ik sluit niks uit. Maar nu ben ik honderd procent gefocust op Gent. Ik heb drie jaar om me hier te bewijzen.’

3. Gedurende heel je carrière als diepe spits heb je moeten afrekenen met kritiek aangaande je efficiëntie. Vorig seizoen zette Francky Dury je op de flank en paradoxaal genoeg gingen je statistieken de hoogte in. Is je stijl geëvolueerd of is de klik er op mentaal vlak gekomen?

‘Dat is eigenlijk gebeurd in mijn tweede seizoen bij Cercle. Ik voelde me fysiek heel goed, kreeg veel speeltijd en deed veel ervaring op. Sindsdien begin ik op een andere manier aan de wedstrijden en voel ik me meer zelfverzekerd op het veld. Het is ook heel belangrijk om een coach te hebben die in jou gelooft, die je meerdere wedstrijden na elkaar laat staan. Daardoor ben ik regelmatiger kunnen worden en ook vaker beslissend. Bovendien loopt alles prima in mijn privéleven. Door in België te blijven is mijn leven stabieler geworden. Mijn vrouw en ik zijn hier gelukkig en dat is het belangrijkste.’

4. Wat denk je van het EK dat aan de gang is? Is er een bepaalde ploeg die je heel ver ziet komen?

‘Ik bekijk bijna alle wedstrijden. Het doet deugd om weer matchen met publiek en met kwaliteit te zien. Nederland-Oekraïne was een cadeau. Frankrijk is favoriet, zij hebben de compleetste ploeg. Daarnaast ben ik ook aangenaam verrast door Italië, een sterk geheel. Voldoende om de finale te halen? Dat weet ik niet. België speelde een goeie eerste match, al was Rusland vrij zwak. We zullen moeten wachten tot Eden Hazard en Kevin De Bruyne honderd procent zijn om onze sterkte in te schatten. Het toernooi ligt heel erg open. Ik zou nu niet kunnen zeggen wie het gaat winnen.’

5. De hele wereld was geschokt door wat er gebeurde met de Deen Christian Eriksen. Krijgen profvoetballers als jij lessen in EHBO, handelingen die een leven kunnen redden?

‘Bij het begin van elk seizoen ondergaan we een cardiologische test. Dat is een verplichting in elke club. Maar oefeningen in EHBO hebben we nooit gekregen. Het lijkt me nochtans nuttig dat spelers les volgen om die handelingen aan te leren. Zo kunnen ze hulp bieden wanneer dat nodig is. We zullen moeten afwachten of de clubs dat initiatief gaan nemen. Misschien wel. Het zou alleszins een goeie zaak zijn.’

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content