DE TRAINER ALBERT CARTIER

De echte balans wordt natuurlijk pas op het einde van het seizoen opgemaakt. Halfweg de competitie spreek ik liever van aanwijzingen. Gemeten aan de oorspronkelijke ambitie, een plaats bovenaan de tweede kolom, is het tot dusver behaalde resultaat positief, maar het gevolgde parcours vind ik veeleer grillig. Als ik het karikaturaal mag voorstellen, dan zou ik zeggen dat we thuis het zeer goede met het minder goede hebben afgewisseld. Het zeer goede hebben we gereserveerd voor de confrontaties met de eerste vier ploegen uit het klassement, het minder goede kwam naar boven in de wedstrijden tegen de mindere ploegen, de teams die eigenlijk verondersteld zijn binnen onze mogelijkheden te liggen. De verklaring voor die twee gezichten van mijn ploeg ligt, algemeen gesproken, in het profiel van mijn spelers. Ze zijn geschikt om betere tegenstanders te ontregelen, maar ondervinden moeilijkheden als ze zelf het spel moeten bepalen tegen lager aangeschreven elftallen die zich massaal in het eigen kamp terugtrekken.

“Het wordt een van onze opdrachten voor de terugronde om onze offensieve slagkracht uit te bouwen. Dat is een pak moeilijker dan de uitwerking van een defensieve strategie. Maar het is wel nodig, willen we ook tegen de mindere ploegen de vruchten van onze arbeid kunnen plukken. Het is slechts door punten te pakken tegen evenwaardige en minderwaardige tegenstanders dat we in het klassement hogerop kunnen klimmen. Dat betekent niet dat ik ontevreden zou zijn over de prestaties van mijn ploeg. Een van de problemen waarmee FC Brussels vorig seizoen worstelde, was dat het de nul niet kon houden. Dat is de ploeg slechts één keer gelukt. Dit seizoen sloten we al diverse matchen zonder tegendoelpunt af. Een teken dat de defensieve wederopbouw van het team geslaagd is. En aan die basis moeten we zeker vasthouden.

“We moeten nu die defensieve stabiliteit combineren met meer offensieve scherpte. Dat zal vooral een kwestie van afspraken en discipline zijn. Het is hoe dan ook een mooie uitdaging.” l

IBRAHIM KARGBO

Of hij nu als stopper werd uitgespeeld dan wel als verdedigende middenvelder, de international van Sierra Leone ontgoochelde nooit. Het ziet er dan ook naar uit dat FC Brussels alle moeite van de wereld zal ondervinden om deze 22-jarige speler te behouden. Hij heeft zijn plaats in elk topteam.

SOFIANE ZAABOUB

Hoewel hij nog altijd maar 22 jaar is, werd er toch meer verwacht van deze Fransman. Hij heeft na zijn debuut bij Saint-Etienne tenslotte in twee vooraanstaande kampioenschappen gespeeld (Italië en Spanje). In de terugronde zal hij moeten bewijzen dat dit traject niet op toeval berust.

statistiEKEN

GEBRUIKTE SPELERS : Andersen (1), Bruno (17), Clément (7), Colpaert (16), Culek (18), De Camargo (14), Espartero (13), Gorius (16), Haydock (16), Jonckheere (3), Kargbo (11), Martens (1), Niçoise (13), Nys (18), Omonga (5), Petö (15), Selemani (12), Sels (16), Snelders (16), Theunis (4), Zaaboub (12).

DOELPUNTENMAKERS : Culek (4), De Camargo (9), Espartero (1), Gorius (1), Kargbo (1), Niçoise (3), Sels (2), Zaaboub (1).

GELE KAARTEN : 35

RODE KAARTEN : 3

STRAFSCHOPPEN : 1 voor (1), 2 tegen (0).

HOEKSCHOPPEN : 75 voor, 84 tegen.

OVERTREDINGEN : 335 begaan, 274 tegen.

BRUNO GOVERS

‘WE MOETEN DE DEFENSIEVE STABILITEIT COMBINEREN MET MEER OFFENSIEVE SCHERPTE.’