Het jaarrapport 2014 van de Rode Duivels oogt schitterend. Marc Wilmots kan bovendien fraaie cijfers voorleggen voor heel zijn parcours als bondscoach. Onder zijn bewind bereikten de Rode Duivels op het WK een plaats bij de beste acht en klom de Belgische ploeg van de 54e naar de vierde plaats op de FIFA-ranking.

En toch is er de laatste maanden kritiek en misschien vooral twijfel gerezen. Het begon in Brazilië, waar de ploeg er niet in slaagde de prestaties hand in hand te laten gaan met lekker voetbal. De analisten wezen erop dat er niet op standaardsituaties of looplijnen werd getraind. Eden Hazard maakte zijn beklag over het gebrek aan automatismen.

De bondscoach leek oren te hebben naar de opmerkingen en begon vol goede bedoelingen aan het nieuwe seizoen. Helaas, zijn team maakte geen progressie. Erger nog, na drie wedstrijden in de EK-campagne tellen de Rode Duivels evenveel verliespunten als tijdens de hele kwalificatieronde voor Brazilië. Hoe kan je zulke goede voetballers zo matig laten voetballen, klonk het hier en daar.

De uithaal van Thibaut Courtois na België-IJsland naar een aantal ploegmaats werd als kritiek aan het adres van de bondscoach beschouwd en vertaald als onzekerheid over de toekomst. Verscheidene topspelers, die op clubniveau dagelijks met de beste trainers van de wereld aan de slag zijn, zouden zich de vraag stellen of ze met Wilmots hun droom – een Europese titel over anderhalf jaar in Frankrijk – kunnen waarmaken.

Vroeger was sportjournalistiek een simpel vak. Nagenoeg alle internationals speelden in eigen land en als je met hen wilde praten, sprak je hen na een training aan of belde je hen thuis op. Toen er steeds meer media op het voetbal afkwamen, werden de atleten echter meer be- en afgeschermd.

Dezer dagen krijg je bij de topclubs nog maximaal twee spelers per week te spreken. De bond houdt er gelukkig een mediavriendelijker beleid op na en in de aanloop naar een interland stellen elke dag drie spelers zich beschikbaar.

De setting is echter helemaal veranderd. Een persbabbel gebeurt nu van achter een tafel, met alle journalisten samen en met een woordvoerder van bond of club naast de speler. Niet echt de ideale omstandigheden om gevoelige vragen te stellen. Bovendien luisteren alle collega’s mee.

Wat een verschil met ‘onze tijd’. Toen kon je een vertrouwensrelatie opbouwen en vaak urenlang ‘off the record’ met een speler praten, zodat je perfect wist wat er bij hem leefde. Als je voldoende jongens aan de tand voelde, was je op de hoogte van wat de groep dacht.

De moderne voetbaljournalist moet het stellen met wat sms’jes vanuit het spelerskamp. Korte berichten, die vaak ongenuanceerd zijn. Slechts enkele persmensen hebben zelfs die luxe. De meesten moeten tussen de regels van de publieke verklaringen lezen. Met alle gevolgen van dien.

Wie minder goed op de hoogte is, roept dan dat wat zijn collega schrijft onwaar is. Dat is makkelijker dan aan je chef te moeten uitleggen dat de concurrentie beter geïnformeerd is. Bovendien is de sportjournalistiek in Vlaanderen dermate verschraald (er zijn maar twee krantenredacties meer) dat als de ene anti-Wilmots (na heel erg pro-Leekens geweest te zijn) is, de andere bijna bespottelijk pro wordt.

Op het moment dat deze gouden generatie haar hoogtepunt kan bereiken, mag er echter niets aan het toeval worden overgelaten. Wilmots is goed bezig (maar misschien niet goed genoeg) en hem wegsturen is ondenkbaar. Maar trainer is een vak en dat moet je leren. De Geldenakenaar mist ervaring en dat kan in Frankrijk fataal zijn.

Daarom dit voorstel: haal Dickie terug. Niet als bondscoach, maar als technisch adviseur. Advocaat kent de Rode Duivels en de bond en heeft overal in Europa aan de top gewerkt. Laat hem opdraven als souffleur voor Wilmots. Iemand die achter de schermen raad geeft. De Hagenaar haalde Wilmots bij de Rode Duivels, tussen die twee klikt het dus.

De 67-jarige Nederlander wil nog een laatste kunstje flikken, Wilmots kan er slechts een betere trainer door worden en de Rode Duivels zullen er de vruchten van plukken. Kortom, een win-win-winsituatie.

DOOR FRANÇOIS COLIN

Kan voor win-win-winsituatie zorgen

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content