Alberto Contador komt goed weg.

Met zijn voornemen om Alberto Contador één jaar te schorsen (tot 24 augustus) toont de Spaanse wielerbond zich – naar aloude gewoonte – van zijn mildste kant. Voor een eerste vergrijp schrijft de WADA-code standaard immers twee jaar schorsing voor, omdat een sporter volgens het antidopingagentschap verantwoordelijk is voor iedere verboden stof die in zijn lichaam wordt aangetroffen. Om een strafhalvering te genieten, moest Contador ontegensprekelijk kunnen bewijzen dat de oorzaak van de positieve test een besmetting was.

Met zijn gecontamineerde biefstuk haalde de Madrileen een excuus boven dat voor op clenbuterol betrapte atleten zo oud is als de straat. Hetzelfde verhaal leverde de Italiaanse renner Alessandro Colò vorig jaar ook ‘slechts’ één jaar schorsing op. Alleen werd Colò betrapt tijdens de Ronde van Mexico en is in Latijns-Amerika het gebruik van clenbuterol een plaag in de vleesindustrie. In de Europese Unie wordt het middel nog zelden in vleesmonsters gedetecteerd. De Nederlandse biochemicus Douwe de Boer, die nochtans door Contadors verdediging werd ingeschakeld, geeft in een rapport diverse voorbeelden van clenbuterolbesmetting, maar niet één van in de EU na 2002.

Toch komt Contador voorlopig weg met een schorsing van één in plaats van twee jaar. Dat impliceert dat hij zijn derde Tourzege zal kwijtraken, maar wel ontsnapt aan een monsterboete van een nettojaarloon, in zijn geval ruim drie miljoen euro. Desondanks wil de kopman van Saxo Bank-SunGard zich niet neerleggen bij de voorgestelde sanctie. “Ik ga overal waar nodig in beroep om mijn onschuld te verdedigen”, verklaarde een geëmotioneerde Contador vrijdag. Daar waar hij enkele maanden geleden “in een opwelling van emotie” een schorsing nog had gelijkgesteld met het einde van zijn carrière.

Stelt Contador zich zo strijdvaardig op omdat hij daadwerkelijk onschuldig is? Dat valt niet uit te sluiten. Feit is echter dat dit oordeel van de Spaanse bond hoe dan ook pas het begin is van een mogelijk lange juridische strijd. Mocht de renner niet zelf zijn straf aanvechten, dan zullen het WADA en/of de UCI dat in zijn plaats doen, in de hoop hem alsnog twee jaar aan de kant te zetten. Had Contador zomaar zijn straf aanvaard, dan was dat overgekomen als een schuldbekentenis en zouden ook zijn laatste believers zijn hele palmares in vraag stellen.

De kans is echter klein dat Contador straks in beroep vrijgesproken wordt door het TAS. Een dergelijk vonnis zou om te beginnen ruiken naar klassejustitie. Bovendien zou het ingaan tegen de rechtslijn die in Lausanne gewoonlijk gevolgd wordt. Haalt Contador evenwel alsnog zijn gram, bijvoorbeeld op grond van de minimale hoeveelheid clenbuterol (de fameuze cero, cero, cero …), dan zal zijn zaak een precedent scheppen voor alle dopingzaken met besmetting als vermeende oorzaak. Dan komt tegelijk het uitgangsprincipe van het WADA “schuldig tot het tegendeel bewezen is” op de helling en meteen ook de hele dopingbestrijding.

DOOR BENEDICT VANCLOOSTER