Net zoals in het leven moet er eerst iets ernstigs gebeuren voor men de ernst van bepaalde zaken inziet. Al jarenlang worden spelers niet ernstig genoeg bestraft en wordt er nog steeds te weinig gebruikgemaakt van de camerabeelden. De horrorfout van Witsel valt natuurlijk niet goed te keuren, maar dit is enkel de exponent van het versnelde spel en de te lichte straffen in het voetbal. Vaak toont men op tv een elleboogstoot, maar toch wordt de desbetreffende speler niet bestraft. Persoonlijk heb ik alle respect voor de scheidsrechters, want het is geen evidentie om bepaalde fouten op te merken. Vaak ziet men dit pas op vertraagde beelden, maar waarom worden die beelden dan niet gebruikt om die spelers te bestraffen? Vorige week gaf Kevin Oris van RAFC een schandalige elleboogstoot aan Frédéric Frans van Lierse, maar gek genoeg wordt deze speler niet bestraft. Een week nadien krijgt hij wel een rode kaart. Dit is typerend voor de mentaliteit van bepaalde spelers. Hoe hoger je de grens legt, hoe meer spelers die grens gaan opzoeken.
De gruwelijke fout van Witsel moet natuurlijk bestraft worden, maar wat me nog meer verontrust is de hypocriete reactie van het instituut RSCA dat zichzelf beschouwt als de moraalridders van het Belgische voetbal. Wat Wasilewski is aangedaan, wens je natuurlijk niemand toe. En dat dit nu juist met hem gebeurt, is puur toeval, vandaar dat mijn reactie zeker niet is: boontje komt om zijn loontje. Het enige wat ik me afvraag is: waar zijn de integriteit en sportiviteit van Herman Van Holsbeeck en Ariël Jacobs? Enkele weken geleden lachten beide heren het betere ellebogenwerk van Wasilewski weg door te zeggen dat dit zijn loopstijl is. Het is nu eenmaal zijn manier van spelen, en spelers en scheidsrechters zoeken hem steeds op. Maar na de tackle van Witsel zijn beide heren er als de kippen bij om te zeggen dat zij zich wél aan de ethiek van het spel houden. Hypocrieter kan volgens mij niet! Als je dan nog het lef hebt om dit te verkondingen in de media, dan zegt dit jammer genoeg veel over de mentaliteit van deze profclub. Blijkbaar heeft Anderlecht nu ook al last van een calimerocomplex.
Hopelijk wordt er eens goed in eigen boezem gekeken door alle clubs in België die toch een voorbeeldfunctie hebben tegenover de maatschappij. De ethiek in het voetbal is namelijk zeer ver weg op dit moment. Alles draait te veel om geld en prestaties. Het voetbal is toe aan bezinning en aan een grondige kwalitatieve hervorming waarin sportiviteit en eigen jeugd voorrang krijgen, niet de financiële en commerciële belangen van de profclubs …
GLENN NIJS
