Na veertien maanden zowaar nog eens een uitoverwinning voor KV Kortrijk. De ploeg van Hein Vanhaezebrouck houdt daardoor probleemloos stand in de top zes.

In je analyse na de match op Lokeren had je het over de factor geluk, maar dat kan toch niet de enige oorzaak zijn van de eerste uitoverwinning sinds lange tijd?

“Bij onze tweede en derde goal gebeurt er een deviatie van de bal, dus het zat effectief wel wat mee. Maar het blijft natuurlijk onze verdienste dat we Lokeren in de eerste helft niet in hun spel lieten komen. Er is vorige week een groepsgesprek geweest over ons gebrek aan vertrouwen op verplaatsing. Dat heeft blijkbaar voor een déclic gezorgd. Iedereen was er immers op gebrand om te bewijzen dat we veel kwaliteit hebben, en dat die niet zomaar verdwijnt buitenshuis. Het was tijd om een einde te maken aan dat minderwaardigheidsgevoel waar we al zolang mee kampten.”

Een opvallende figuur de laatste twee weken is Steven Joseph-Monrose die zaterdag Derrick Tshimanga helemaal zoek speelde. Er werd veel van zijn transfer verwacht, waarom komt hij er nu pas door?

“Hij heeft van de zomer amper één weekje rust gehad, omdat hij met de Franse belofteploeg het toernooi van Toulon heeft gespeeld. Zijn voorbereiding en competitiestart waren goed, maar als jonge speler met amper ervaring in een eerste ploeg was een terugval onvermijdelijk.”

Hij doet wat denken aan Ilombe Mboyo, vorig seizoen de Kortrijkse smaakmaker in de heenronde, maar in de winterstop alweer verkocht.

“Als je de ambitie hebt om een stabiele club te worden moet je pas ontluikende talenten als Mboyo en Monrose langer kunnen houden.”

In vergelijking met vorig jaar heb je geen echt basiselftal meer, maar lijk je bewust te roteren. Waarom is dat?

“Ik heb geen grote kern, maar wel een evenwichtige groep met heel veel evenwaardige spelers. Als ik kijk naar clubs in Europa, zie ik ook dat men niet altijd met ‘het basiselftal’ speelt. Ik denk dat we met Kortrijk meer rendement kunnen halen door een beroep te doen op alle aanwezig kwaliteit in de groep. Dat houdt ook in dat iedereen moet kunnen leven met een plek op de bank, maar de spelers begrijpen dat. Ze zien dat iedereen effectief kansen krijgt en dat het rotatiesysteem werkt. Wie daarmee niet kan leven, zet zichzelf buitenspel.”

Op extrasportief vlak lijkt het een stuk rustiger geworden in Kortrijk.

“Ik zal het zo omschrijven: het is stil.”

En dus ook rustiger?

“Stil.”

Komend weekend gaan jullie naar Genk. Blijft dat speciaal?

“Natuurlijk. Ik heb er een mooie periode gehad en had een fijne band met veel mensen in de club. De resultaten en het geduld waren er helaas niet, maar ik heb in Genk veel dingen bijgeleerd, ook over mezelf.”

Als je bij Kortrijk goede resultaten blijft neerzetten, komt er vroeg of laat opnieuw een grote club aan je deur kloppen …

“Ik ben graag bij KVK en heb er veel moois beleefd: de promotie naar eerste, onze thuisreputatie, de kwartfinales in de beker. Kortrijk is voor een deel ‘mijn’ club geworden. Ik doe mijn job hier graag en wil er het maximum uithalen, maar als blijkt dat het moet eindigen, zal ik een nieuwe uitdaging niet uit de weg gaan.”

Je bent bijna halverwege je driejarig contract bij Kortrijk. Is er al gesproken over een verlenging?

“Als het stil is, wordt er niet gepraat.”

door Bregt Vermeulen

“Het rotatiesysteem haalt het maximale rendement uit mijn spelers.”