Helmut is de jongste broer van Hein Vanhaezebrouck, elf jaar schelen ze in leeftijd. Sinds een auto-ongeval in 1998 zit hij in een rolstoel. Hij doet voor Hein geregeld research op het internet, zet beeldcompilaties op dvd en als het te gortig wordt, neemt ‘de Kleine’ op het forum van KV Kortrijk wel eens de verdediging van ‘de Grote’ op zich. “De supporters zongen altijd ‘Heintje Reds Army’, maar nu noemen sommigen hem een ‘Rat'”, zegt hij. “Zo snel kan het keren. Ook Hein is verre van perfect natuurlijk.

“Toen hij in de eerste ploeg van White Star Lauwe kwam, was ik vijf jaar en ging ik overal mee als mascotte. Bij de kadetten was hij mijn trainer en botste het een beetje. Ik was geen gemakkelijke en ik moest zeker niet op een voorkeursbehandeling rekenen. Integendeel, vaak was ik het kind van de rekening.

“Het liefst wou ik dat hij naar Club Brugge ging, mijn favoriete club, maar anderzijds denk ik dat de spelersgroep van Genk iets kneedbaarder is. In Brugge zit je toch met een Sonck en een Dahmane. Met wie niet volgens zijn stramien werkt, kan het wel eens botsen.

“Hein is heel open en rechtuit, maar hij moet opletten dat het zich niet tegen hem keert. Sommigen beweren dat het niet goed is dat hij spelers die in de fout gaan soms bij naam noemt in de media, maar anderzijds: van Jacky Mathijssen werd dan weer gezegd dat hij zijn spelers te véél in bescherming nam. Feit is dat niet iedereen dat even goed verdraagt. Hetzelfde geldt voor scheidsrechters. Ik denk niet dat ze in Genk graag horen dat hij de arbitrage openlijk op fouten wijst, want volgend seizoen is hij dáár trainer en ik geloof niet dat die arbiters dat tegen dan al vergeten zullen zijn. Soms zou hij beter op zijn tong bijten, de beelden afwachten en er eens een nachtje over slapen.

“Hein is geen hype voor mij, maar als de resultaten niet goed zijn, loopt iedereen in de familie er toch een beetje chagrijnig bij. Het is dankzij onze vader dat we allemaal beginnen te voetballen zijn, maar onze moeder is altijd al de steunpilaar van het gezin geweest. Nooit ging ze mee naar het voetbal, dag en nacht was ze voor ons aan het wassen en het strijken. Van Hein houdt ze ieder krantenartikel bij. Boeken vol. Maar omdat er steeds meer over hem verschijnt, is ze momenteel een heel eind achterop geraakt. ‘De Grote’ is niet meer bij te houden ( lacht).”