Waarom Hendrik van Crombrugge (26) het ondanks de twijfels toch zal maken bij Anderlecht.
Een doelman van KAS Eupen kan zelden rekenen op veel media-aandacht. Alleen reporters van het DuitstaligeGrenz-Echo en de Franse titelsVers L’Avenir en La Meuse volgen de club op de voet. Voor een groot deel van de publieke opinie is Hendrik Van Crombrugge daarom nog steeds de doelman die in het eerste seizoen met de club uit de Oostkantons de ene bal na de andere uit de netten moest vissen. Met het devies ‘als we maar een goal meer maken, maakt het niet uit hoeveel we er slikken’ kreeg de doelman kans genoeg om zich te onderscheiden, maar slikte hij ook veel tegengoals waar hij weinig aan kon verhelpen.
Wie Eupen de voorbije drie jaar van dichtbij volgde, weet dat de club zonder de prestaties van Van Crombrugge (en van kapitein Luis García) waarschijnlijk niet meer in de hoogste klasse zou spelen. In zijn eentje was de Brabander goed voor een punt of tien per seizoen. In het eerste jaar was hij in de ultieme wedstrijden om het behoud tegen Gent en Lokeren dé uitblinker. Het jaar daarop ging alle aandacht in de laatste wedstrijd tegen Mouscron naar de vier late goals, maar net voor de eerste Eupense goal redde Van Crombrugge nog nipt in een één-tegen-éénsituatie.
De nieuwe Anderlechtdoelman arriveerde zes jaar geleden aan de Kehrweg, nadat hij bij STVV op een zijspoor was beland. Met de Limburgers werkte hij in 2011/12 één eersteklassewedstrijd af. Bij het Standard dat net was overgenomen door Roland Duchâtelet verdedigde hij in juni 2011 in de allereerste oefenwedstrijd voor de enige keer het doel, even later koos hij voor een terugkeer naar Sint-Truiden. Geen goeie keuze.
Talenwonder
Dat hij bij Eupen in het eerste jaar 1A in een paar topwedstrijden in de fout ging, zijn de beelden die bij velen bleven hangen. Maar gaandeweg groeide intern en bij de volgers de waardering, en niet alleen omdat talenwonder Van Crombrugge naast Nederlands en Engels ook perfect Frans (hij zat in zijn Standardjaren op internaat in Luik) en uitstekend Duits (zijn vrouw leerde hij in Eupen kennen) beheerst, waardoor hij een ideale klant is voor alle media.
Als goed meevoetballende proactief keepende doelman trok hij in het eerste seizoen al de belangstelling van Ajax. Dat wilde hem graag als tweede doelman, en was ook bereid de door Eupen gevraagde prijs te betalen, maar Van Crombrugge wilde liever eerst nog zijn prestaties van het eerste seizoen bevestigen. Het tweede jaar was hij weer rond met een club, maar niet met de beoogde Belgische topclub waar hij zo op gerekend had. De transfersom (tussen 1 en 2 miljoen) die Eupen voor hem vroeg, bleek meer dan de Belgische topclubs voor een doelman wilden neertellen. Het Italiaanse Sassuolo wilde wel de gevraagde transfersom betalen en bereikte ook een persoonlijke overeenkomst, maar op het laatste haakte de doelman opnieuw zelf af.
Uitdaging
Onder Claude Makelele mocht Van Crombrugge niet meer fungeren als doelman-libero kort bij de middenlijn, een rol die hij perfect kan vervullen. Maar ook als lijnkeeper met een verdediging kort voor zich presteerde hij sterk, dankzij zijn uitstekende reflexen. Dit jaar kwamen club en doelman overeen dat ze bij een goed bod uit elkaar zouden gaan, ook omdat Van Crombrugge absoluut aan een nieuwe uitdaging toe was. Die heeft hij nu wel gevonden.
Bij Anderlecht moet de keeper met zijn ervaring in 88 wedstrijden in de Jupiler Pro League (PO2 niet meegerekend) met zijn meevoetballende kwaliteiten de twijfels die nog aan hem kleven opzijzetten. Tenzij men ervan uitgaat dat Ajax, Sassuolo en Roberto Martínez, die hem in het voorjaar voor de Rode Duivels selecteerde, er niets van kennen.
