Pas op zijn veertigste en met netjes 600 wedstrijden op de teller nam Henk Vos afscheid van het betaald voetbal. In 2009 was dat, als speler van RBC Roosendaal, de club waar hij in 1984 als zestienjarige zijn profcarrière lanceerde.

25 jaar profvoetbal, afgelopen zomer verzameld in de biografie met de treffende titel Enfant Terrible, die de Nederlandse aanvaller langs zeventien verschillende clubs leidde. Daaronder enkele Belgische: Germinal Ekeren, Standard, Germinal Beerschot en Racing Mechelen. De nu 47-jarige jeugdtrainer van NAC Breda woont nog steeds in ons land (Kapellen) en noemt Standard op sportief vlak zijn beste periode. Hij speelde er van 1989 tot 1993, met tussendoor een uitleenbeurt van een half seizoen aan FC Metz.

‘Ik vertrok als achttienjarige naar België omdat ik de vooroordelen beu was’, zegt Vos. ‘In Nederland had ik al een bepaalde naam… Jos Verhaegen bood me een kans bij Germinal, op dat moment een derdeklasser. De club was zeer ambitieus en we hadden een fantastische groep, met onder andere Jean-Marie Abbeels, Gunther Hofmans, Ronny Prins en Peter Van Wambeke. We promoveerden twee keer op rij.’

Na amper een half seizoen in eerste klasse, met 9 goals in 15 wedstrijden, werd de Nederlander weggekaapt in het Veltwijckpark. ‘Ik was nog maar net geïnstalleerd in mijn nieuwe huis te Ekeren’, glimlacht Vos. ‘Op een avond stond de Mercedes van Verhaegen voor de deur: hij legde me uit dat ik naar Standard moest. Het zou een goede zaak zijn voor de club én voor mij.’

Bij Standard kreeg hij eerst Georg Kessler als coach. Ondanks een fantastisch debuut, met meteen twee goals in zijn eerste match (een bekerreturn tegen AA Gent), drong hij enkele maanden later al aan op een uitleenbeurt. Maar dat had niets met Kessler te maken. ‘Integendeel, ik leerde veel van hem. Maar het rommelde in de ploeg en dat zinde me niet. Er ontstond een breuk tussen de Waalse kliek en de rest’, licht Vos toe.

Het was het Standard van de jonkies Régis Genaux, Philippe Léonard en Michaël Goossens. Plus Marc Wilmots als leider. Vos: ‘Wilmots heb ik altijd een beetje… (wikt zijn woorden) Hij kon het goed uitleggen, vooral naar de buitenwereld toe. Ook nu als bondscoach: hij stelt zichzelf boven de groep, waarom moet dat?’

Na een halfjaartje Ligue 1 keerde Vos terug naar Standard en daar was een goede reden voor: de aanstelling van Arie Haan als coach. Die bouwde zijn team rond hem en Frans van Rooij. ‘De beste linkspoot die ik ooit meegemaakt heb’, stelt Vos. ‘Hij en Ronald Koeman zijn de mannen die mij het meest imponeerden met hun traptechniek. In die ploeg blijven ook Andre Cruz en Guy Hellers – altijd voorop in de strijd – mij bij.’

Vos speelde veelal als tweede spits of als flankaanvaller op links. Een mengeling van techniek en werklust. ‘Ik was iemand die constant de grens opzocht. De tegenstander mocht niet van het veld komen met de gedachte dat het een leuke avond was geweest’, grijnst hij. Meermaals resulteerde dat in schorsingen en discussies met de scheidsrechter. ‘Vooral met Alphonse Constantin,’ preciseert Vos, ‘die gaf mij al waarschuwingen nog voor de wedstrijd begon. Kon ik niet tegen.’

Standard eindigde in 1991/92 derde en het seizoen daarop tweede, met daar een Belgische beker bovenop. Een bekerfinale die met 2-0 gewonnen werd van Charleroi: Vos scoorde de eerste en gaf een assist op de tweede, een goal van Léonard.

Dat hij in die topperiode vertrok had alles te maken met toenmalig manager Roger Henrotay. ‘Die heeft een vuil spelletje gespeeld’, klinkt Vos plots een tikje bitter. Hij vertrok naar Sochaux en beleefde nadien nog gloriemomenten bij Feyenoord (landstitel en CL-deelname).

In 2005 verzeilde hij nog een half seizoen in de Jupiler Pro League, bij Germinal Beerschot. ‘Onbedoeld’, zegt de ex-spits. ‘Ik liep trainersstage bij Germinal. Ze hadden op training een man te kort en ze vroegen of ik mee kon doen. Drie dagen later tekende ik een contract.’ Vos was dan al 35 jaar en scoorde in acht matchen nog tweemaal. Pas vijf jaar later stopte hij definitief.

DOOR MATTHIAS STOCKMANS

‘Frans van Rooij was de beste linkspoot met wie ik ooit speelde.’ HENK VOS

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content