De weduwe van Robert Louis-Dreyfus, bijgenaamd ‘de tsarina’, is in staat om bij Standard een bom te doen barsten.

M argarita Louis-Dreyfus zet nooit een voet op Sclessin. Best mogelijk dat ze niet eens het verschil kent tussen paars en rood. Nochtans heeft zij de sleutels van de club in handen. Ze is de belangrijkste aandeelhoudster en kan dus op elk moment over de toekomst van Standard beslissen. Margarita is een stijlvolle vrouw met karakter. Ze werd geboren in Sint-Petersburg (toen Leningrad) en verloor op haar zevende haar beide ouders in een treinongeval. In 1992 trouwde ze met de schatrijke Robert Louis-Dreyfus, met wie ze drie kinderen heeft. Sinds 2009 is ze weduwe.

Na de dood van Louis-Dreyfus kondigde Margarita aan dat ze zijn werk zou voortzetten, zowel in de zaken (handel in katoen, rijst, granen etc. maar ook in vastgoed en energie) als in het voetbal (meerderheidsaandeel in Marseille en Standard). Een loze belofte? Momenteel stuurt ze eropaan haar aandelen in Standard te verkopen. Verrassend? Niet echt. De ’tsarina’, zoals ze door haar tegenstanders genoemd wordt, schrikt er niet voor terug om ergens flink het mes in te zetten. Zo ontsloeg ze onlangs Jacques Veyrat, die ruim vijftien jaar de rechterhand van wijlen haar man was geweest.

Begaan met de toekomst

Margarita Louis-Dreyfus wil blijkbaar wel betrokken blijven bij Marseille, maar niet bij Standard. Overal klinkt hetzelfde geluid: ‘de tsarina’ wil af van de aandelen die ze in de Luikse club heeft. Evenwel niet tegen eender welke prijs of in eender welke omstandigheden, Margarita Louis-Dreyfus is wel degelijk begaan met de toekomst van Standard. Ze zal haar aandelen alleen uit handen geven als er een koper opdaagt met voldoende centen en een goed project. Ze wil dat Standard aan de top van het Belgisch voetbal blijft en dat men in Europa opnieuw van de club spreekt. Heeft ze het gevoel dat zoiets niet mogelijk is met de kandidaat-overnemer, dan behoudt ze gewoon haar aandelen.

Waaraan mogen ze zich in Luik verwachten in de nabije toekomst? Wat zouden de gevolgen zijn als Standard van eigenaar verwisselt? Belangrijk om weten: Margarita Louis-Dreyfus bezit wel aandelen maar geen schuldvorderingen. Ze kan de investeringen die haar man gedaan heeft dus alleen recupereren als ze een koper vindt. Een terugbetaling eisen van de slordige 30 miljoen euro die haar man in de club gepompt heeft, dat kan ze niet.

De aandelen van Standard vallen momenteel in drie stukken uiteen: Robert Lesman en oud-voorzitter André Duchêne bezitten er een verwaarloosbaar klein aantal. Luciano D’Onofrio heeft ongeveer 10 procent en het grootste deel, 89 procent, is in handen van een Brusselse nv, met daarin Reto Stiffler, de Zwitserse voorzitter van Standard, Luciano D’Onofrio en Margarita Louis-Dreyfus. Alles bij elkaar heeft D’Onofrio zowat 20 procent van de aandelen in zijn bezit. Margarita bijna 80 procent, of in euro’s uitgedrukt: ongeveer 25 miljoen van de ruim 30 miljoen die Standard waard zou zijn.

De vraag is nu: gaat die constructie binnenkort uit elkaar spatten?

Zes scenario’s

Scenario 1: een status-quo

Het is nog altijd mogelijk dat er niks verandert: Margarita Louis-Dreyfus blijft meerderheidsaandeelhoudster en laat het dagelijks bestuur van de club over aan Luciano D’Onofrio. De ’tsarina’ zoekt immers al maanden maar heeft tot op heden niemand gevonden die tegen haar voorwaarden de koop wil sluiten. Bovendien heeft ze geen haast en al helemaal geen geldnood.

Scenario 2: alleen de aandelen van Margarita Louis-Dreyfus worden verkocht

Margarita Louis-Dreyfus heeft niet de bedoeling om Luciano D’Onofrio in de miserie te storten. Momenteel is die minderheidsaandeelhouder en kan hij besturen omdat Robert Louis-Dreyfus hem dat privilege verleend heeft. Komt er een andere patron, dan heeft hij een aandeel van 20 procent waar hij niks mee kan aanvangen. Margarita schijnt een belofte gedaan te hebben aan D’Onofrio: ofwel gaat ze in zee met een koper die ook de aandelen van D’Onofrio overneemt en op die manier bijna honderd procent van Standard in zijn bezit krijgt. Ofwel verkoopt ze aan iemand die het bestuur van de club weer aan D’Onofrio overlaat. Maar het is weinig waarschijnlijk dat iemand zo veel investeert en dan zelf geen zeggenschap wil.

Scenario 3: Margarita en D’Onofrio verkopen allebei

D’Onofrio verkondigde recent nog in de pers dat hij zijn werk in Luik een beetje beu was: “Misschien ben ik al te lang bij Standard. Misschien zijn mijn keuzes niet langer de juiste. Ik ben hier samen aangekomen met Robert Louis-Dreyfus en ik denk niet dat ik blijf als er een andere hoofdaandeelhouder komt.” Enkele intimi lieten ons weten dat D’Onofrio de nieuwe algemeen manager van Juventus kan worden en ook bij Benfica zou er een contract klaar liggen. Financieel zou hij met de verkoop van zijn aandelen alleszins een goede zaak doen.

Toch wil niemand op de zaken vooruitlopen. Jean-Claude Marcourt, de Waalse minster van Economie en een vaste klant op Sclessin, liet alvast weten dat het vertrek van D’Onofrio voor de club erger zou zijn dan het vertrek van Margarita Louis-Dreyfus: “Ik zie niemand anders in staat om de club op het huidige niveau te houden.”

Scenario 4: D’Onofrio koopt de aandelen van Margarita

Dat zit er niet echt aan te komen, want D’Onofrio heeft dat in het verleden al meermaals geprobeerd en ving telkens bot. Margarita heeft de prijs die hij bood nooit geaccepteerd.

Scenario 5: Standard gaat in vreemde handen over

Luciano D’Onofrio werd onlangs in Qatar gespot, maar hij zou daar niet over een verkoop van Standard gaan praten zijn. Nochtans is de koninklijke familie van Qatar voetbalgek, ze zouden op het punt staan een bod te doen op Manchester United. Maar niet echt op Standard … Het is wel een trend dat veel westerse clubs worden opgekocht door gefortuneerde investeerders uit exotische landen. En geruchten zijn er meer dan genoeg: Juventus zou Standard willen overnemen, een rijke Engelse investeerder ook, en twee weken geleden werd D’Onofrio gespot op het jacht van Bernard Tapie …

Scenario 6: Standard wordt opgekocht door Waalse bedrijven

Dit is volgens ons de meest logische piste. D’Onofrio is al een hele tijd op zoek naar geldschieters. Maar een conglomeraat van bedrijven dat de aandelen van de weduwe Louis-Dreyfus overneemt, dat is minder waarschijnlijk. Met z’n tweeën overeenkomen is al niet gemakkelijk, laat staan met vijf of zes. Het zou dan eerder een sterke groep of een rijk individu moeten zijn die ‘de tsarina’ uitkoopt en hoofdaandeelhouder wordt. D’Onofrio van zijn kant moet met zijn contacten in staat geacht worden om ondernemers te vinden die het dagelijks bestuur van de club aan hem overlaten.

En tot slot vormen niet alleen de Waalse bedrijven, maar ook de Waalse politiek een spoor. Minister Marcourt lijkt alvast veel voor Standard over te hebben.

DOOR PIERRE DANVOYE