Steven Martens werkte in het verleden geregeld met Kirsten Flipkens. “Kirsten is eigenlijk altijd een underachiever geweest,” zegt hij, “er zit meer in haar dan er tot nu toe is uitgekomen. Iemand die enorm handig met alles omging, heel explosief en soepel de ballen kan versnellen, maar tegelijk ook de persoon is die denkt dat het met een stapje minder ook zal gaan. Ze heeft een goed handje, maar was niet constant in haar prestaties. Kirsten was lang een beetje de speelvogel, maar haalde op andere momenten dan weer het onderste uit de kan. De laatste periode is dat een beetje aan het veranderen. Dat heeft ook met de leeftijd te maken, vermoed ik, de apenjaren zijn voorbij. Ze kreeg meer zelfvertrouwen, werd wat kalmer en ernstiger. Er is meer continuïteit gekomen, waardoor ze all the way is gegaan. Vroeger was het vaak one way : een keer goed, gevolgd door een down, en dan weer een up. Nu speelt Kirsten constanter omdat ze geleerd heeft te knokken en zichzelf meer in de hand te houden.”

Te hoge verwachtingen zijn echter niet gegrond, volgens Martens. Flipkens moet geleidelijk doorgroeien. “Voor haar ontwikkeling is het goed dat ze een combinatie neemt van 10.000-dollartoernooien bij de senioren, de echte onderkant van de ladder, en de Grand Slams bij de junioren. Die gasten kicken daar op, hé : naar Australië, Parijs, New York. Vorige week zat ze in Kroatië. Het zal dan wel een proper clubke zijn, maar de verplaatsingen naar het hotel zullen met de zak op de rug gebeuren en niet met de minibus, hé. Voor hen is dat een uitdaging, die hen doet beseffen dat de weg nog lang is.”

Van één zaak is Martens wél overtuigd : Flipkens, slechts 55 kilo voor 1m63, zal nooit het niveau benaderen van Kim Clijsters en Justine Henin. “Tien centimeter groter was ideaal geweest, maar haar vinnigheid heeft ze dan weer als troef. Kirsten moet gebruikmaken van andere zaken dan louter pure kracht. Voor haar zou het fantastisch zijn om een loopbaan als Sabine Appelmans uit te bouwen : regelmatig in de Grand Slams meedraaien, af en toe een uitschieter en in de topvijftig van de WTA-ranglijst geraken. En ze kan uitgroeien tot een goede Fed Cupspeelster. De toptien is te hoog gegrepen, maar zeg nooit nooit, want van Dominique Monami had ik dat ook nooit verwacht.”