Op Daknam begint het spektakel nà de wedstrijd. Een avondje Sporting Lokeren Sint-Niklaas Waasland. Ambiance !

“Zo’n 500 mensen, verdeeld over zeventig, tachtig grote klanten”, weet zeer goed Patrick Orlans, die twee jaar geleden met zijn commerciële équipe uit Aalst in Lokeren is neergestreken. “Commercieel was hier haast niks, weet je, Lokeren had nauwelijks commerciële inkomsten.”

Orlans begon in Lokeren in een tent. Ondertussen staat er al een indrukwekkende feestzaal, die in oktober officieel werd geopend ter gelegenheid van de verjaardag van voorzitter Roger Lambrecht. Er is nog wel meer veranderd in Lokeren sedert zijn komst. “Het eerste jaar investeerden we voor dertig miljoen frank,” zegt Orlans, “in nieuwe business-seats, in een nieuw stuk tribune, in het opknappen van het hoofdgebouw. Nu weer 35 miljoen, in het volledig afwerken van dat hoofdgebouw, in een nieuwe feestzaal, een mooie ontvangsthal enzovoort. Maar ook voor de gewone supporter, hoor : allemaal nieuwe zitjes, cafétaria aangepast… Alles samen zeventig miljoen.”

e zaal doet het goed. Vanavond treedt Garry Hagger op : gekend en bekend om zijn prachtig repertoire brengt hij u een onvergetelijke showavond. Wendy Van Wanten en vele andere Vlaamse Vedetten zijn hem al voorgegaan. “Een maand geleden deden we een Euroconcert met Johny Logan“, vertelt Orlans. “Hier grijpt binnenkort ook de Gouden Micro plaats, halve finales en finale van een nationale soundmix-wedstrijd, in samenwerking met Dag Allemaal. Jazeker, we zijn zeer concurrentieel met andere feestzalen.

“Hoofdzaak is een meerwaarde aan commerciële partners aan te trekken. Ik denk dat er geen enkele zakenman naar Lokeren komt om te zeggen : wij sponsoren Lokeren. Als je dit niet allemaal doet, komen zakenmensen niet naar provinciale clubs als wij. Zij komen omdat wij voor een persoonlijke ontvangst zorgen, omdat ze gerespecteerd worden, omdat zij business kunnen doen in een aangename sfeer, zich amuseren, tevréden zijn.

“Wij brengen de juiste mensen met elkaar in contact, brengen ze aan dezelfde tafel, stellen bedrijven aan elkaar voor, doen daar ook een beetje het secretariaat voor. Het is dus totaal iets anders dan alleen maar mensen te eten en te drinken geven. Dat is, denk ik, het grote verschil met andere clubs. ’t Vergt veel energie, maar ik ben ervan overtuigd dat het loont.

“Lokeren heeft zulke activiteiten nodig, want het heeft niet de achtergrond en de aantrekkingskracht. Wij moeten elke cliënt gaan opzoeken en hem overtuigen. Dat is ons scenario. Momenteel halen we sportief niveau en staan we vierde, vijfde, maar je moet ervan uitgaan dat je ook eens twaalfde kunt staan. Dan moet je een totaalformule kunnen presenteren die de moeite waard is, want als de wedstrijd niet goed is, moet je mensen die vijf-, zesduizend frank neertellen toch iets te bieden hebben.

“Twintig, vijfentwintig keer gebruiken we de zaal voor het voetbal, en we streven ernaar ze daarnaast ook nog evenveel keer te commercialiseren. Op seizoensbasis zal dat nu een extra winst van 4,5 miljoen frank opleveren, eens op kruissnelheid van 10 à 15 miljoen. Daar zal je geen voetbalclub mee rechthouden, maar iedereen die naar die andere manifestaties komt, leert ook je voetbalclub kennen natuurlijk. Daar put je je klandizie uit. Als ik een personeelsfeest voor iemand organiseer, is de kans groot dat hij het jaar nadien acht seats neemt, begrijp je. Er staan zelfs ook al twee trouwfeesten gepland.”

19u30 . Na de champagne, de aperitiefhapjes, de wijn, de carpaccio van tonijn, de salade van Parijse champignons, de jonge uitjes en de parmesan, de skrei-kabeljauw met koriander, de gebakken asperges en de pasta met pompoenolie en balsamico, de soufflé van chocolade en de Drambuie koffie, bestijgt Patrick Orlans het podium en grijpt de microfoon. “Voor de mensen van Standard,” zegt hij, “staat er achterin de zaal een bascule. 22.000 frank per kilo overgewicht ! Monsieur Costantin zal de weging hoogstpersoonlijk komen verifiëren.”

P. Orlans kondigt de wedstrijd Lokeren-Standard aan, alsook het optreden van G. Hagger, en zingt een liedje. Et maintenant, lalalala. “Dat de match maar snel gedaan is”, vindt een mevrouw aan tafel 1. “Het beste in Lokeren is voor en na de match.”

20u02 . De wedstrijd wordt op gang gezongen en getrapt door Garry Hagger.

20u38. Oeioeioeioeioei. Het rugnummer 19, ene Robert Spehar, opent de score voor de bezoekers uit Luik. “Er zit meer vuur in die roden”, had voor ons in de business-seats een mevrouw al opgemerkt. Allez, allez ! Verre ! Verre ! En diepe ! En jùste ! Oeioeioei. “’t Zijn precies watjes, hé, meneer, die gele.” Geen poeier genoeg, hé, mevrouw. Oòòòòòòh… ohhhhhh… Neen, hé, néén, hé. “Maar waarom wisselen die gele niet eens, meneer ?” Komaan, kòmaan ! Vooruit ! Schiet, schiét, schiééét, hé ! Ja, jà, jà ! Oeioeioei.

20u48. Rust. Pousse-café in de Infini-zaal.

Er zijn, horen we, 6800 toeschouwers. Slechts 6800. “De toeschouwersaantallen zijn een ramp,” aldus Patrick Orlans, “maar dat is een aparte discussie. Als wij in België geen tabula rasa maken met de problematiek rond de fankaarten, dan doen wij onszelf dood.”

De geambeteerde consument, meent Orlans, straft de verplichte fankaart af. “Mensen willen dit niet, die drempel die werd ingebouwd willen zij niet nemen. Wij kunnen doen wat we willen, we krijgen vijf-, zesduizend mensen op ons veld. Meer niet. Het is ook logisch, hé. Er zijn er 4400 met een fankaart. Komen ze allemaal, dan is dat 4400 man, plus 1000 of 1500 die met de tegenstrever meekomen. Meer kùnnen er ook niet zijn, hé.”

“Kijk,” betoogt Orlans, “een geografische studie wees uit dat er in en rond Lokeren een potentieel van 100.000 mensen is dat naar het voetbal kan komen. Sedert de invoering van de fankaart zitten wij met 4400 fankaarten dus maar in een twintigste van de markt prospectie te doen. Je kunt geen enkele actie doen om de rest naar het stadion te lokken. De zaterdag tussen drie en vijf krijgen we misschien wel honderd telefoontjes van mensen die bellen : hoe moet ik naar het voetbal komen ? Het is onmogelijk. Dat is het grootste drama in de Belgische voetbalsport. De veiligheidsmaatregelen rond het voetbal maken het voetbal kapot. Ach, iedereen die tijdens Brugge-Anderlecht op de tribune zat, had een fankaart, en toch werden er weer honderd zitjes afgebroken. Die fankaart lost dus niets op.”

1u03 . De Infini-zaal is nog voor zeker een derde gevuld als buiten de tweede helft wordt afgetrapt.

21u18 . De laatste business-seats zijn net ingenomen als het rugnummer 8, ene Arnar Gretarsson, voor de gelen vanop de strafschopstip de stand in evenwicht brengt.

21u49 . De wedstrijd wordt afgefloten. De gelen tegen de roden : 1-1.

22u01 . Persconferentie.

“Het is een logische eindstand.” Blablabla, et cetera. Zegt Michel Preud’homme, trainer van Standard. “De eindstand is logisch te noemen.” Blablabla, et cetera. Zegt dan weer Hein Vanhaezebrouck, trainer van Lokeren bij afwezigheid van de zieke Paul Put.

22u30 . Champagne ! Het spektakel ! Patrick Orlans introduceert zingend Garry Hagger, de mooiste stem van Vlaanderen.It’s so unusual… lalalallala… love is like candy, lalalalalala. Ja, Garry Hagger doet nogal aan Tom Jones denken. Just help yourself… in my lips and in my arms… lalalalala… Ambiance !

23u20 . Hagger kondigt zijn vertrek aan. Orlans springt op het podium en grijpt de microfoon. Duet. Love me tonight, lalalalala… Hij laat zijn jas van de schouder zakken en zo.

Extra nummer ! Een meezinger ! “Allemaal rechtstaan,” roept Orlans, “wie blijft zitten betaalt een tourné, en we klappen in de handen.” Sèeex bomb, sèeex bomb, lalàlalalàlalààlaa…

Er is er eentje jarig. De dochter (13) van Orlans verschijnt op het podium en danst. Walk on, walk on, lalalalala.

“Dankuwel, dames en heren.” Garry Hagger !!!

Tijd voor CP Music, dj ! “Een hele nacht dansmuziek !”

00u58 . De dansvloer is te klein. Waaarom, bedenken we, niet zoiets voor de gewone supporter, ook wel eens Jan Modaal geheten ? “Dat komt er”, garandeert Orlans. “Hiernaast, op dat braakliggend stuk.”

01u02 . “Zijde weg ? Allez, bedankt en tot de volgende keer.”

De volgende keer is woensdagavond 27 februari 2002. Sergio !!! De voetbalploegen van Sporting Lokeren Sint-Niklaas Waasland en Club Brugge verzorgen het voorprogramma. De gele tegen de blauwe dit keer.

door Christian Vandenabeele, ,

“Dat de match maar snel gedaan is.”

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content