Terwijl de Cristal Arena van Genk vrijdagavond verdronk in een zee van blauw en wit bedacht Frank Vercauteren na de 1-0-zege tegen Anderlecht dat er in zijn ploeg nog een aantal werkpunten zaten. Het typeert de Brusselse trainer, een perfectionist die zelden de indruk geeft te genieten, maar in mindere momenten ook nooit wegglijdt in een diepe kuil. In een periode dat Genk is aangestoken door een zich snel uitbreidende titelkoorts ademt Vercauteren tevredenheid uit. Maar niet meer dan dat. Want hij weet dat een aantal zaken absoluut beter moet. Wat hem betreft, is het bouwproces nog lang niet af.

Het is onvoorstelbaar hoe Frank Vercauteren deze ploeg op de rails heeft gezet. Toen hij RC Genk in december 2009 in handen nam, trof hij geen greintje zelfvertrouwen en niet het minste plezier aan. Vercauteren was overtuigd van de intrinsieke mogelijkheden van de groep. Hij ging uit van de kwaliteiten van zijn spelers. Het is een evolutie die de Brusselaar als trainer maakte: ervaringen uit het verleden hebben hem geleerd dat negativisme een gevaarlijk virus is. Vercauteren pakte de spelers bij de hand en maakte de koppen leeg. Terwijl hij er zich destijds bij Anderlecht na nederlagen over beklaagde dat sommigen de opdrachten niet hadden uitgevoerd, maakte hij de spelers nu beter.

Als opleider heeft Frank Vercauteren zichzelf aanvankelijk ook lang gezien. Het is ook daarom dat hij destijds lang aarzelde vooraleer hij op het voorstel inging om hoofdtrainer van Anderlecht te worden. Veel meer leek hij van het werk in de luwte te houden, van de groei en bloei van jonge spelers. Al kan dat ook nu in Genk: de manier waarop Vercauteren erin slaagde de vroeger te onbesuisde Kevin De Bruyne in de tomen en zijn rendement te verhogen is daar een voorbeeld van. Ook de explosie van Jelle Vossen is mee zijn verdienste. Vorig seizoen werd de kennelijk niet bruikbare spits nog aan Cercle Brugge uitgeleend.

Begin dit seizoen begon RC Genk zonder inkomende transfer aan de competitie. De kwaliteit van de spelersgroep stond na drie teleurstellende campagnes ter discussie. Toen een strekking binnen het bestuur toch geloofde dat de top zes haalbaar was, werd er hier en daar eens schamper gegniffeld. Des te verbazender is de rit die RC Genk maakte. Frank Vercauteren stelde tijdens deze campagne 24 spelers op, waaronder vier die maar één of twee minuten mochten opdraven. Uiteindelijk waren het vooral dezelfde zestien die het geraamte vormden. Hiermee kiezen de Limburgers voor meer continuïteit dan de concurrentie: Standard bracht 34 spelers in lijn, Anderlecht 27 en Club Brugge 25.

De krappe Genkse kern bleek aanvankelijk een groot probleem te zijn dit seizoen, maar soms ben je rijker dan je denkt. En ongeacht hoe deze campagne ook afloopt – de wedstrijd op Club Brugge was nog niet gespeeld toen dit magazine van de drukpersen rolde – het frisse en dartele RC Genk bracht kleur in deze competitie. Met aanvallend en gecontroleerd voetbal, met snelheid en spektakel, met efficiëntie en inventiviteit. Een titel zou een terechte bekroning zijn. Best mogelijk dat die pas op de laatste speeldag, volgende week dinsdag 17 mei, wordt binnengehaald of dat Standard alsnog voor een stunt zorgt. In dat geval zal dit magazine volgende week een dag later verschijnen, op donderdag 19 mei. Zodat u helemaal mee bent met de brandende actualiteit.

Eigenlijk is het dit seizoen een beetje de omgekeerde wereld: Anderlecht trok vijf nieuwe spelers aan, constateerde dat geen enkele van hen een meerwaarde gaf en dreigt nu met lege handen achter te blijven. Het vertrek van Mbark Boussoufa moet daar nu voor gemengde gevoelens zorgen: acht miljoen euro voor een speler die niet bij de Europese top hoort, is zakelijk een uitstekende transactie, maar er moet wel een andere prijs voor betaald worden. En Club Brugge wil liefst zo snel mogelijk af van de drie spelers ( Marcos, Dalmat en Scepovic) die vorige zomer werden aangetrokken.

RC Genk had nauwelijks versterkingen nodig. Maar alleen een trainer die na een lange observatieronde het aanwezige talent bundelde.

DOOR JACQUES SYS

Soms ben je als club rijker dan je denkt.